Luc 1:45-56
Luc 1:45-56 beibl.net 2015, 2024 (BNET)
Rwyt ti wedi dy fendithio’n fawr, am dy fod wedi credu y bydd yr Arglwydd yn gwneud beth mae wedi’i ddweud wrthot ti.” A dyma Mair yn ymateb: “O, dw i’n moli’r Arglwydd! Mae Duw, fy Achubwr, wedi fy ngwneud i mor hapus! Roedd yn gwybod bod ei forwyn yn ferch gyffredin iawn, ond o hyn ymlaen bydd pobl o bob oes yn dweud fy mod wedi fy mendithio, Mae Duw, yr Un Cryf, wedi gwneud pethau mawr i mi – Mae ei enw mor sanctaidd! Mae bob amser yn trugarhau wrth y rhai sy’n ymostwng iddo. Mae wedi defnyddio’i rym i wneud pethau rhyfeddol! – Mae wedi gyrru y rhai balch ar chwâl. Mae wedi cymryd eu hawdurdod oddi ar lywodraethwyr, ac anrhydeddu’r bobl hynny sy’n ‘neb’. Mae wedi rhoi digonedd o fwyd da i’r newynog, ac anfon y bobl gyfoethog i ffwrdd heb ddim! Mae wedi helpu ei was Israel, a dangos trugaredd at ei bobl. Dyma addawodd ei wneud i’n cyndeidiau ni – dangos trugaredd at Abraham a’i ddisgynyddion am byth.” Arhosodd Mair gydag Elisabeth am tua tri mis cyn mynd yn ôl adre.
Luc 1:45-56 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004 (BCND)
Gwyn ei byd yr hon a gredodd y cyflawnid yr hyn a lefarwyd wrthi gan yr Arglwydd.” Ac meddai Mair: “Y mae fy enaid yn mawrygu yr Arglwydd, a gorfoleddodd fy ysbryd yn Nuw, fy Ngwaredwr, am iddo ystyried distadledd ei lawforwyn. Oherwydd wele, o hyn allan fe'm gelwir yn wynfydedig gan yr holl genedlaethau, oherwydd gwnaeth yr hwn sydd nerthol bethau mawr i mi, a sanctaidd yw ei enw ef; y mae ei drugaredd o genhedlaeth i genhedlaeth i'r rhai sydd yn ei ofni ef. Gwnaeth rymuster â'i fraich, gwasgarodd y rhai balch eu calon; tynnodd dywysogion oddi ar eu gorseddau, a dyrchafodd y rhai distadl; llwythodd y newynog â rhoddion, ac anfonodd y cyfoethogion ymaith yn waglaw. Cynorthwyodd ef Israel ei was, gan ddwyn i'w gof ei drugaredd— fel y llefarodd wrth ein hynafiaid— ei drugaredd wrth Abraham a'i had yn dragywydd.” Ac arhosodd Mair gyda hi tua thri mis, ac yna dychwelodd adref.
Luc 1:45-56 Beibl William Morgan - Argraffiad 1955 (BWM)
A bendigedig yw’r hon a gredodd: canys bydd cyflawniad o’r pethau a ddywedwyd wrthi gan yr Arglwydd. A dywedodd Mair, Y mae fy enaid yn mawrhau’r Arglwydd, A’m hysbryd a lawenychodd yn Nuw fy Iachawdwr. Canys efe a edrychodd ar waeledd ei wasanaethyddes: oblegid, wele, o hyn allan yr holl genedlaethau a’m geilw yn wynfydedig. Canys yr hwn sydd alluog a wnaeth i mi fawredd; a sanctaidd yw ei enw ef. A’i drugaredd sydd yn oes oesoedd ar y rhai a’i hofnant ef. Efe a wnaeth gadernid â’i fraich: efe a wasgarodd y rhai beilchion ym mwriad eu calon. Efe a dynnodd i lawr y cedyrn o’u heisteddfâu, ac a ddyrchafodd y rhai isel radd. Y rhai newynog a lanwodd efe â phethau da; ac efe a anfonodd ymaith y rhai goludog yn weigion. Efe a gynorthwyodd ei was Israel, gan gofio ei drugaredd; Fel y dywedodd wrth ein tadau, Abraham a’i had, yn dragywydd. A Mair a arhosodd gyda hi ynghylch tri mis, ac a ddychwelodd i’w thŷ ei hun.