Eoin 9
9
Caibidil IX
Ḃeir Críost a raḋarc do’n duine a rugaḋ dall.
1Agus ag dul ṫart do Íosa, ċonnaic sé duine a ḃí dall ó rugaḋ é:
2Agus d’ḟiafruiġ a ḋeisciobail de: A Rabbi, cé ṗeacuiġ, é seo, nó a aṫair agus a ṁáṫair, ionnas go rugaḋ dall é?
3D’ḟreagair Íosa: Níor ṗeacuiġ sé seo, ná a aṫair agus a ṁáṫair: aċt ċun go ḃfoillsiġtí oibreaċa Dé ann.
4Is éigean daṁ-sa oibreaċa an té a ċuir uaiḋ mé a ḋéanaṁ, a ḟad agus tá an lá ann: tá an oiḋċe ag teaċt, nuair naċ féidir do ḋuine ar biṫ obair a ḋéanaṁ.
5A ḟad agus tá mé ar an tsaoġal, is mé solus an tsaoġail.
6Nuair a duḃairt sé seo, ċaiṫ sé amaċ seileog ar an talaṁ, agus rinne sé cré de’n tseileoig, agus ċuimil sé an ċré ar a ṡúla,
7Agus ḋuḃairt sé leis: Imṫiġ, niġ i linn Ṡiloe, (rud a ċialluiġeas, Curṫa). D’imṫiġ sé, mar sin, agus niġ sé, agus ṫáinic sé agus aṁarc na súl aige.
8Ar an aḋḃar sin, duḃairt na cóṁarsain, agus na daoine a ċonnaic é roiṁe sin, agus é ag iarraiḋ déirce: Naċ é seo an té a ḃíoḋ ina ṡuiḋe, agus é ag iarraiḋ déirce? Deireaḋ cuid acu: Is é seo é.
9Aċt cuid eile: Ní h-é ar ċor ar biṫ, aċt tá sé cosaṁail leis. Aċt duḃairt sé féin: Is mise é.
10Duḃairt siad leis, dá ḃríġ sin: Cad é mar fosclaḋ do ṡúla?
11D’ḟreagair sé: Rinne an duine úd, dá ngoirtear Íosa, cré: agus ċuimil sé mo ṡúla, agus duḃairt liom: Imṫiġ go linn Ṡiloe, agus niġ. Agus d’imṫiġ mé, agus niġ, agus tċím.
12Agus duḃairt siad leis: Cá ḃfuil sé? Deir seisean: Ní ḟuil a ḟios agam.
13Ḃeir siad leo ċuig na Fairisíniġ an té seo a ḃíoḋ dall.
14Agus ḃí an tsabóid ann nuair a rinne Íosa an ċré, agus d’ḟoscail sé a ṡúla.
15Ar an aḋḃar sin, d’ḟiafruiġ na Fairisíniġ arís de cad é mar fuair sé aṁarc na súl. Agus duḃairt seisean leo: Ċuir sé cré ar mo ṡúla, agus niġ mé, agus tċím.
16Ar an aḋḃar sin duḃairt cuid de na Fairsíniġ: Ní ó Ḋia an duine seo naċ gcongḃuiġeann an tsabóid. Aċt duḃairt cuid eile: Cad é mar is féidir do ḋuine ṗeacṫaċ na míorḃailte seo a ḋéanaṁ? Agus ḃí siosma eatorṫa.
17Deir siad arís leis an dall, dá ḃríġ sin: Cad é deir tusa fá’n té úd a d’ḟoscail do ṡúla? Agus duḃairt seisean: Is fáiḋ é.
18Ar an aḋḃar sin, níor ċreid na h-Iúdaiġ fá dtaoiḃ de, go raiḃ sé dall agus go ḃfuáir sé a raḋarc, go dtí gur ġoir siad ċuca aṫair agus máṫair an té a fuair a raḋarc,
19Agus gur ḟiafruiġ siad díoḃ, ag ráḋ: An é seo ḃur mac a deir siḃ a rugaḋ dall? Dá ḃríġ sin, cad é mar tá a raḋarc anois aige?
20Duḃairt a aṫair agus a ṁáṫair leo, ġá ḃfreagairt: Tá a ḟios againn gurab é seo ár mac, agus go rugaḋ dall é:
21Aċt cad é mar tċí sé anois, ní fios dúinn: ná ní fios dúinn cé d’ḟoscail a ṡúla: fiafruiġigiḋ de féin: tá aois aige, laḃraḋ sé ar a ṡon féin.
22Duḃairt a aṫair agus a ṁáṫair sin, de ḃríġ go raiḃ eagla orṫa roiṁ na h-Iúdaiġ. Óir ṡocruiġ na h-Iúdaiġ eatorṫa féin roiṁe sin, go gcuirfiḋe amaċ as an tsineagóig duine ar biṫ a d’adṁóċaḋ gurḃ eisean Críost.
23Ar an aḋḃar sin, duḃairt a aṫair agus a ṁáṫair: Tá aois aige, fiafruiġigiḋ de féin.
24Ar an aḋḃar sin, ġoir siad ċuca arís an duine a ḃíoḋ dall, agus duḃairt siad leis: Taḃair glóir do Ḋia: tá a ḟios againne gur peacaċ an duine seo.
25Duḃairt seisean leo, dá ḃríġ sin: Má’s peacaċ é, ní ḟuil a ḟios sin agam-sa: is eol daṁ aon níḋ aṁáin, go ḃfuil mise i ndiaiḋ ḃeiṫ dall, agus go ḃfeicim anois.
26Ar an aḋḃar sin, duḃairt siad leis: Cad é rinne sé leat? Cád é mar d’ḟoscail sé na súla duit?
27D’ḟreagair sé iad: D’innis mé díḃ ċeana féin, agus ċuala siḃ: cad ċuige ar mian liḃ a ċluinstin arís? An aṁlaiḋ gur mian liḃ-se fosta a ḃeiṫ i ḃur ndeisciobail aige?
28Ṫug siad aċṁusán dó, dá ḃríġ sin, agus duḃairt: Bí ṫusa i do ḋeisciobal aige: aċt is deisciobail Ṁaoise sinne.
29Tá a ḟios againn gur laḃair Dia le Maoise: aċt ní ḟuil a ḟios againn cá h-as do’n duine seo.
30D’ḟreagam an duine sin agus duḃairt leo: Go dearḃṫa is iongantaċ an rud é sin, naċ ḃfuil a fios agaiḃ cá h-as dó, agus gur ḟoscail sé mo ṡúla-sa:
31Óir tá a ḟios againn naċ n-éisteann Dia peacaiġ: aċt má beir aoinneaċ onóir do Ḋia agus a ṫoil a ḋéanaṁ, éisteann sé eisean.
32Ó ṫús an tsaoġail níor cluineaḋ gur ḟoscail aoinneaċ súla duine a rugaḋ dall.
33Munarḃ ó Ḋia é seo, ní ṫiocfaḋ leis aon níḋ a ḋéanaṁ.
34D’ḟreagair siad agus duḃairt leis: I bpeacaiḋe a rugaḋ ṫusa ar fad, agus an dtugann tú teagasc dúinne? Agus ċaiṫ siad amaċ é.
35Ċuala Íosa gur ċaiṫ siad amaċ é: agus nuair a fuair sé é, duḃairt sé leis: An gcreideann tú i Mac Dé?
36D’ḟreagair seisean agus duḃairt: Cé h-é eisean, a Ṫiġearna, go gcreidiḋ mé ann?
37Agus duḃairt Íosa leis: Ċonnaic tú é, agus is é seo é atá ag cainnt leat.
38Agus duḃairt seisean: Creidim, a Ṫiġearna. Aguṡ ċaiṫ sé é féin síos go dtug aḋraḋ dó.
39Agus duḃairt Íosa: Ċun breiṫeaṁnais a ṫáinic mise#9, 39 Ċun breiṫeaṁnais a ṫáinic mise, ⁊c. Ní ṫáinic Críost ċun, duine ar biṫ a ḋéanaṁ dall. Aċt ṫarraing na h-lúdaiġ an daille man ḃreiṫeaṁnas orṫa féin leis an droċ-úsáid a rinne siad dá ṫeaċt, agus leis an diúltaḋ a ṫug siad dá ṫeaċtairéaċt. ar an tsaoġal seo: ċun go ḃfeiceaḋ siad sin naċ ḃfeiceann, agus go ndalltaí iad sin atċí.
40Agus ċuala cuid de na Fairisíniġ a ḃí ina ḟoċair, agus duḃairt siad leis: An aṁlaiḋ atá sinne dall fosta?
41Duḃairt Íosa leo: Dá mbéaḋ siḃ dall#9, 41 Dá mbéaḋ siḃ dall, ⁊c. Dá mbéaḋ siad ainḃfiosaċ, agus gan neart acu air, gan na Scrioptúirí léiġte acu, ná iad míorḃailte Ċríost d’ḟeiceáil, ní ḃeaḋ peacaḋ an ainċreidiṁ orṫa. Aċt ó ḃí siad ag maoiḋeaṁ as a n-eolas ar na Scrioptúirí, ḃí siad gan leiṫscéal., ní ḃéaḋ peacaḋ oraiḃ: aċt anois deir siḃ: Tċímid: fanann ḃur bpeacaḋ.
Zur Zeit ausgewählt:
Eoin 9: ASN1943G
Markierung
Teilen
Kopieren
Möchtest du deine gespeicherten Markierungen auf allen deinen Geräten sehen? Erstelle ein kostenloses Konto oder melde dich an.
rights held by the Bible Society in Northern Ireland
