ΙΩΒ 32
32
Ο Ελιού θεωρεί σωστό ν’ απαντήσει στον Ιώβ
1Τότε οι τρεις εκείνοι άντρες έπαψαν ν’ απαντούν στον Ιώβ, επειδή θεωρούσε τον εαυτό του δίκαιο. 2Θύμωσε όμως ο Ελιού, γιος του Βαραχιήλ κι απόγονος του Βουζ, από την οικογένεια του Ραμ, γιατί ο Ιώβ είχε φτάσει να θεωρεί τον εαυτό του πιο δίκαιον κι από το Θεό. 3Αλλά θύμωσε και με τους τρεις φίλους του Ιώβ, γιατί δεν έβρισκαν τι να του απαντήσουν, για να του αποδείξουν την ενοχή του. 4Μιας κι εκείνοι ήταν μεγαλύτεροί του, λοιπόν, ο Ελιού περίμενε να τελειώσουν για να μιλήσει στον Ιώβ.
5-6Όταν όμως είδε πως εκείνοι δεν είχαν καμιά απάντηση, τότε ξέσπασε θυμωμένος και είπε:
Εγώ είμ’ ακόμα νέος κι εσείς γέροντες·
γι’ αυτό φοβόμουνα και δίσταζα
αυτά που σκέφτομαι να σας τα πω.
7Έλεγα μέσα μου πως θα μιλούσε η ηλικία
και πως σοφία θα δίδασκαν
τα χρόνια τα πολλά.
8Μα ό,τι κάνει συνετό τον άνθρωπο
είναι το πνεύμα,
είν’ η πνοή που εμφύσησε ο Παντοδύναμος.
9Οι ηλικιωμένοι δεν είναι πάντα και σοφοί,
ούτε κι οι γέροντες ξέρουνε πάντα
το σωστό ποιο είναι.
10Γι’ αυτό και τώρα σας γυρεύω να μ’ ακούσετε·
θέλω κι εγώ τη γνώμη μου να σας εκθέσω.
11Περίμενα να ολοκληρώσετε τους λόγους σας,
παρακολούθησα τα επιχειρήματά σας,
όσο εσείς αναζητούσατε φράσεις σοφές.
12Σας έδωσα όλη την προσοχή μου,
αλλά κανείς σας τον Ιώβ δεν έπεισε
ούτε τα λόγια του αντέκρουσε κανένας.
13Και μη θαρρείτε προπαντός πως τη σοφή βρήκατε λύση,
λέγοντας πως δεν είν’ ο άνθρωπος,
μα ο Θεός που θα τον μεταπείσει.
14Τα λόγια του Ιώβ δεν στόχευαν εμένα·
κι εγώ δεν θα του απαντήσω με τα λόγια σας.
15Αυτοί ξαφνιάστηκαν, σκεφτόμουν,
και πια δεν αποκρίνονται·
τα λόγια τους τα χάσαν.
16Να περιμένω όσο εκείνοι δε μιλούν;
Στέκονται εκεί, χωρίς πια ν’ απαντούνε.
17Με τη σειρά μου κι εγώ θέλω ν’ απαντήσω,
θέλω κι εγώ τη γνώμη μου να πω.
18Λόγια έχω μέσα μου πολλά.
Το Πνεύμα εντός μου, του Θεού,
με βιάζει να μιλήσω.
19Μέσα μου γίνεται αναβρασμός,
καθώς του μούστου η ζύμωση μες στο ασκί,
που είν’ έτοιμο να σκάσει.
20Θα πρέπει να μιλήσω για ν’ ανασάνω ελεύθερα,
το στόμα μου ν’ ανοίξω ν’ αποκριθώ.
21Δε θα πάρω το μέρος κανενός
κι ούτε κανέναν πρόκειται να κολακέψω.
22Γιατί δεν ξέρω εγώ να κολακεύω·
αν κάτι τέτοιο έκανα,
ο Πλάστης μου αμέσως θα με τιμωρούσε.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΙΩΒ 32: TGV
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
ΙΩΒ 32
32
Ο Ελιού θεωρεί σωστό ν’ απαντήσει στον Ιώβ
1Τότε οι τρεις εκείνοι άντρες έπαψαν ν’ απαντούν στον Ιώβ, επειδή θεωρούσε τον εαυτό του δίκαιο. 2Θύμωσε όμως ο Ελιού, γιος του Βαραχιήλ κι απόγονος του Βουζ, από την οικογένεια του Ραμ, γιατί ο Ιώβ είχε φτάσει να θεωρεί τον εαυτό του πιο δίκαιον κι από το Θεό. 3Αλλά θύμωσε και με τους τρεις φίλους του Ιώβ, γιατί δεν έβρισκαν τι να του απαντήσουν, για να του αποδείξουν την ενοχή του. 4Μιας κι εκείνοι ήταν μεγαλύτεροί του, λοιπόν, ο Ελιού περίμενε να τελειώσουν για να μιλήσει στον Ιώβ.
5-6Όταν όμως είδε πως εκείνοι δεν είχαν καμιά απάντηση, τότε ξέσπασε θυμωμένος και είπε:
Εγώ είμ’ ακόμα νέος κι εσείς γέροντες·
γι’ αυτό φοβόμουνα και δίσταζα
αυτά που σκέφτομαι να σας τα πω.
7Έλεγα μέσα μου πως θα μιλούσε η ηλικία
και πως σοφία θα δίδασκαν
τα χρόνια τα πολλά.
8Μα ό,τι κάνει συνετό τον άνθρωπο
είναι το πνεύμα,
είν’ η πνοή που εμφύσησε ο Παντοδύναμος.
9Οι ηλικιωμένοι δεν είναι πάντα και σοφοί,
ούτε κι οι γέροντες ξέρουνε πάντα
το σωστό ποιο είναι.
10Γι’ αυτό και τώρα σας γυρεύω να μ’ ακούσετε·
θέλω κι εγώ τη γνώμη μου να σας εκθέσω.
11Περίμενα να ολοκληρώσετε τους λόγους σας,
παρακολούθησα τα επιχειρήματά σας,
όσο εσείς αναζητούσατε φράσεις σοφές.
12Σας έδωσα όλη την προσοχή μου,
αλλά κανείς σας τον Ιώβ δεν έπεισε
ούτε τα λόγια του αντέκρουσε κανένας.
13Και μη θαρρείτε προπαντός πως τη σοφή βρήκατε λύση,
λέγοντας πως δεν είν’ ο άνθρωπος,
μα ο Θεός που θα τον μεταπείσει.
14Τα λόγια του Ιώβ δεν στόχευαν εμένα·
κι εγώ δεν θα του απαντήσω με τα λόγια σας.
15Αυτοί ξαφνιάστηκαν, σκεφτόμουν,
και πια δεν αποκρίνονται·
τα λόγια τους τα χάσαν.
16Να περιμένω όσο εκείνοι δε μιλούν;
Στέκονται εκεί, χωρίς πια ν’ απαντούνε.
17Με τη σειρά μου κι εγώ θέλω ν’ απαντήσω,
θέλω κι εγώ τη γνώμη μου να πω.
18Λόγια έχω μέσα μου πολλά.
Το Πνεύμα εντός μου, του Θεού,
με βιάζει να μιλήσω.
19Μέσα μου γίνεται αναβρασμός,
καθώς του μούστου η ζύμωση μες στο ασκί,
που είν’ έτοιμο να σκάσει.
20Θα πρέπει να μιλήσω για ν’ ανασάνω ελεύθερα,
το στόμα μου ν’ ανοίξω ν’ αποκριθώ.
21Δε θα πάρω το μέρος κανενός
κι ούτε κανέναν πρόκειται να κολακέψω.
22Γιατί δεν ξέρω εγώ να κολακεύω·
αν κάτι τέτοιο έκανα,
ο Πλάστης μου αμέσως θα με τιμωρούσε.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
:
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.