ΙΩΒ 34
34
Ο Ελιού παίρνει το μέρος του Θεού
1Κι ο Ελιού συνέχισε:
2Τα λόγια μου ακούστε τα, σοφοί,
δώστε μου προσοχή
εσείς που ’χετε γνώση.
3Γιατί το αυτί τα λόγια τα διακρίνει,
καθώς γεύεται ο ουρανίσκος την τροφή.
4Το δίκιο ας ερευνήσουμε,
μαζί ας αναγνωρίσουμε
ποιο το καλό.
5Από τη μια ο Ιώβ, πως είναι δίκαιος ισχυρίζεται,
και πως του αρνήθηκε το δίκιο του ο Θεός·
6πως έβγαλε σε βάρος του απόφαση άδικη
και πως το βέλος του τον πλήγωσε θανατερά,
ενώ αυτός δεν είχε αμαρτήσει.
7Από την άλλη λέτε εσείς:
«Υπάρχει άραγε άνθρωπος άλλος σαν τον Ιώβ,
που το Θεό να βλασφημεί
λες και νεράκι πίνει;
8Με τους κακούς εξομοιώνεται
και συμπορεύεται
με τους αμαρτωλούς.
9Λέει πως στον άνθρωπο είν’ ανώφελο
να θέλει το Θεό να ευχαριστήσει».
10Για τούτο ακούστε με εσείς,
άνθρωποι συνετοί.
Αδύνατο ο Θεός κακό να κάνει
και ν’ αδικήσει ο Παντοδύναμος.
11Αυτός πληρώνει τον καθένα
σύμφωνα με τα έργα του
και στον καθένα δίνει ανάλογα με τη διαγωγή του.
12Είναι αλήθεια πως ο Θεός
δεν κάνει το κακό
και πως ο Παντοδύναμος το δίκιο δεν το διαστρέφει.
13Μην τάχα κάποιος άλλος του εμπιστεύτηκε τη γη;
μην κάποιος άλλος του ’δωσε
το σύμπαν να φροντίζει;
14Αν ο Θεός σκεφτόταν μόνο τον εαυτό του
κι έπαιρνε πίσω τη ζωηφόρα του πνοή,
15τότε ο κάθε ζωντανός οργανισμός θα πέθαινε
και θα γινόταν ο άνθρωπος και πάλι χώμα.
16Ιώβ, αν έχεις φρόνηση, άκου αυτό·
στα λόγια μου δώσε την προσοχή σου.
17Κατηγορείς εσύ το Θεό,
τον δίκαιο και το μεγάλο;
νομίζεις πως το δίκιο το εχθρεύεται;
Πώς τότε θα ’ταν δυνατό να κυβερνάει τον κόσμο;
18Μονάχα αυτός μπορεί να πει στο βασιλιά:
«Είσαι ανάξιος!»
στους άρχοντες: «Είστε ασεβείς!»
19Μονάχα αυτός δεν παίρνει το μέρος των αρχόντων,
τον πλούσιο δεν τον προτιμάει απ’ τον φτωχό,
γιατ’ είναι όλοι έργα των χεριών του.
20Πεθαίνουν μες στη νύχτα ξαφνικά·
ο λαός ανταριάζεται
κι οι άρχοντες καταρρέουν.
Χωρίς ανθρώπου χέρι να υψωθεί,
οι τύραννοι χαθήκαν.
21Γιατί τα μάτια του Θεού βλέπουν
το πώς βιώνει ο άνθρωπος·
και πώς πορεύεται προσέχουν.
22Σκοτάδι δεν υπάρχει τόσο ζοφερό,
που τους κακούς απ’ το Θεό να κρύψει.
23Δεν έχει ανάγκη ο Θεός πολύ να ερευνήσει,
για να καλέσει κάποιον μπροστά του να κριθεί.
24Χωρίς ν’ αρχίσει ανάκριση,
τους ισχυρούς συντρίβει,
κι άλλους βάζει στη θέση τους.
25Αυτός ξέρει τα έργα τους·
τους ανατρέπει σε μια νύχτα
και συντρίβονται.
26Καθώς εγκληματίες,
δημόσια τους μαστιγώνει,
27γιατί απ’ αυτόν απομακρύνθηκαν
κι όλες αγνόησαν τις εντολές του.
28Έτσι αναγκάσαν τους φτωχούς
και τους αδύνατους,
κραυγές βοήθειας στο Θεό να υψώσουν,
κι εκείνος τη φωνή τους άκουσε.
29Αντίθετα, αν ο Θεός δεν θέλει ν’ αντιδράσει,
ποιος θα του δώσει άδικο;
Αν θέλει να κρυφτεί, ποιος θα τον δει;
Τι θα μπορούσαν οι λαοί να κάνουν, κι η οικουμένη,
30αν ήθελε ο Θεός έναν δημαγωγό ασυνείδητο
να τον ορίσει βασιλιά τους;
31Ίσως πει κάποιος στο Θεό:
«Έπαθα για τα λάθη μου, δε θα ξαναμαρτήσω πια·
32τα σφάλματα που εγώ δε βλέπω δείξε μου·
έπραξα ίσως το κακό, δε θα το επαναλάβω».
33Αυτόν θα πρέπει τάχα να τον τιμωρήσει ο Θεός,
σύμφωνα με τη γνώμη σου,
επειδή έτσι εσύ το κρίνεις;
Αφού εσύ αποφασίζεις κι όχι εγώ,
ό,τι νομίζεις πες το!
34Οι μυαλωμένοι άνθρωποι μαζί μου θα ’ναι σύμφωνοι·
θα πουν, όπως κι οι συνετοί, που με ακούνε:
35«Μίλησε αστόχαστα ο Ιώβ,
και νόημα τα λόγια του δεν έχουν.
36Όσα μας λέει ο Ιώβ να εξεταστούνε πρέπει
σε όλο τους το βάθος,
γιατί αποκρίνεται καθώς οι ασεβείς.
37Προσθέτει έτσι ασέβεια πάνω στην αμαρτία του·
ανάμεσά μας την αμφιβολία σπέρνει
και λέει πολλά ενάντια στο Θεό».
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΙΩΒ 34: TGV
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
ΙΩΒ 34
34
Ο Ελιού παίρνει το μέρος του Θεού
1Κι ο Ελιού συνέχισε:
2Τα λόγια μου ακούστε τα, σοφοί,
δώστε μου προσοχή
εσείς που ’χετε γνώση.
3Γιατί το αυτί τα λόγια τα διακρίνει,
καθώς γεύεται ο ουρανίσκος την τροφή.
4Το δίκιο ας ερευνήσουμε,
μαζί ας αναγνωρίσουμε
ποιο το καλό.
5Από τη μια ο Ιώβ, πως είναι δίκαιος ισχυρίζεται,
και πως του αρνήθηκε το δίκιο του ο Θεός·
6πως έβγαλε σε βάρος του απόφαση άδικη
και πως το βέλος του τον πλήγωσε θανατερά,
ενώ αυτός δεν είχε αμαρτήσει.
7Από την άλλη λέτε εσείς:
«Υπάρχει άραγε άνθρωπος άλλος σαν τον Ιώβ,
που το Θεό να βλασφημεί
λες και νεράκι πίνει;
8Με τους κακούς εξομοιώνεται
και συμπορεύεται
με τους αμαρτωλούς.
9Λέει πως στον άνθρωπο είν’ ανώφελο
να θέλει το Θεό να ευχαριστήσει».
10Για τούτο ακούστε με εσείς,
άνθρωποι συνετοί.
Αδύνατο ο Θεός κακό να κάνει
και ν’ αδικήσει ο Παντοδύναμος.
11Αυτός πληρώνει τον καθένα
σύμφωνα με τα έργα του
και στον καθένα δίνει ανάλογα με τη διαγωγή του.
12Είναι αλήθεια πως ο Θεός
δεν κάνει το κακό
και πως ο Παντοδύναμος το δίκιο δεν το διαστρέφει.
13Μην τάχα κάποιος άλλος του εμπιστεύτηκε τη γη;
μην κάποιος άλλος του ’δωσε
το σύμπαν να φροντίζει;
14Αν ο Θεός σκεφτόταν μόνο τον εαυτό του
κι έπαιρνε πίσω τη ζωηφόρα του πνοή,
15τότε ο κάθε ζωντανός οργανισμός θα πέθαινε
και θα γινόταν ο άνθρωπος και πάλι χώμα.
16Ιώβ, αν έχεις φρόνηση, άκου αυτό·
στα λόγια μου δώσε την προσοχή σου.
17Κατηγορείς εσύ το Θεό,
τον δίκαιο και το μεγάλο;
νομίζεις πως το δίκιο το εχθρεύεται;
Πώς τότε θα ’ταν δυνατό να κυβερνάει τον κόσμο;
18Μονάχα αυτός μπορεί να πει στο βασιλιά:
«Είσαι ανάξιος!»
στους άρχοντες: «Είστε ασεβείς!»
19Μονάχα αυτός δεν παίρνει το μέρος των αρχόντων,
τον πλούσιο δεν τον προτιμάει απ’ τον φτωχό,
γιατ’ είναι όλοι έργα των χεριών του.
20Πεθαίνουν μες στη νύχτα ξαφνικά·
ο λαός ανταριάζεται
κι οι άρχοντες καταρρέουν.
Χωρίς ανθρώπου χέρι να υψωθεί,
οι τύραννοι χαθήκαν.
21Γιατί τα μάτια του Θεού βλέπουν
το πώς βιώνει ο άνθρωπος·
και πώς πορεύεται προσέχουν.
22Σκοτάδι δεν υπάρχει τόσο ζοφερό,
που τους κακούς απ’ το Θεό να κρύψει.
23Δεν έχει ανάγκη ο Θεός πολύ να ερευνήσει,
για να καλέσει κάποιον μπροστά του να κριθεί.
24Χωρίς ν’ αρχίσει ανάκριση,
τους ισχυρούς συντρίβει,
κι άλλους βάζει στη θέση τους.
25Αυτός ξέρει τα έργα τους·
τους ανατρέπει σε μια νύχτα
και συντρίβονται.
26Καθώς εγκληματίες,
δημόσια τους μαστιγώνει,
27γιατί απ’ αυτόν απομακρύνθηκαν
κι όλες αγνόησαν τις εντολές του.
28Έτσι αναγκάσαν τους φτωχούς
και τους αδύνατους,
κραυγές βοήθειας στο Θεό να υψώσουν,
κι εκείνος τη φωνή τους άκουσε.
29Αντίθετα, αν ο Θεός δεν θέλει ν’ αντιδράσει,
ποιος θα του δώσει άδικο;
Αν θέλει να κρυφτεί, ποιος θα τον δει;
Τι θα μπορούσαν οι λαοί να κάνουν, κι η οικουμένη,
30αν ήθελε ο Θεός έναν δημαγωγό ασυνείδητο
να τον ορίσει βασιλιά τους;
31Ίσως πει κάποιος στο Θεό:
«Έπαθα για τα λάθη μου, δε θα ξαναμαρτήσω πια·
32τα σφάλματα που εγώ δε βλέπω δείξε μου·
έπραξα ίσως το κακό, δε θα το επαναλάβω».
33Αυτόν θα πρέπει τάχα να τον τιμωρήσει ο Θεός,
σύμφωνα με τη γνώμη σου,
επειδή έτσι εσύ το κρίνεις;
Αφού εσύ αποφασίζεις κι όχι εγώ,
ό,τι νομίζεις πες το!
34Οι μυαλωμένοι άνθρωποι μαζί μου θα ’ναι σύμφωνοι·
θα πουν, όπως κι οι συνετοί, που με ακούνε:
35«Μίλησε αστόχαστα ο Ιώβ,
και νόημα τα λόγια του δεν έχουν.
36Όσα μας λέει ο Ιώβ να εξεταστούνε πρέπει
σε όλο τους το βάθος,
γιατί αποκρίνεται καθώς οι ασεβείς.
37Προσθέτει έτσι ασέβεια πάνω στην αμαρτία του·
ανάμεσά μας την αμφιβολία σπέρνει
και λέει πολλά ενάντια στο Θεό».
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
:
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.