ΙΩΒ 12
12
Ο Ιώβ μιλάει για τη δύναμη και τη σοφία του Θεού
1Ο Ιώβ απάντησε:
2Είσαστε, αλήθεια, πολύ έξυπνοι!
Όταν εσείς πεθάνετε θα λείψει κι η σοφία.
3Αλλά κι εγώ έχω σύνεση όπως κι εσείς,
δεν είμαι διόλου κατώτερός σας·
ετούτα όλα που είπατε
ποιος τάχα δεν τα ξέρει;
4Έγινα ο περίγελως των φίλων μου, εγώ
που άλλοτε παρακαλούσα το Θεό
κι εκείνος μου απαντούσε.
Περίγελως ο δίκαιος κι ο άμεμπτος!
5Ο ευτυχισμένος σκέφτεται
πως στο δυστυχισμένο
ταιριάζει η περιφρόνηση.
Να σπρώξει δεν διστάζει
εκείνον που τα πόδια του δεν τον βαστούν!
6Αλλά στα σπίτια των ληστών καλά περνούν,
κι είναι ασφαλείς αυτοί,
που το Θεό εξοργίζουν·
κατάφεραν στη διάθεσή τους να ’χουν το Θεό!
7Ωστόσο ρώτησε τα ζώα,
θα σε διδάξουν·
ρώτησε τα πουλιά
και θα σου πουν·
8μίλα στη γη
και θα σου δώσει μάθημα·
της θάλασσας τα ψάρια
θα σου διηγηθούνε.
9Ποιο απ’ όλα αυτά δεν ξέρει
πως το ’πλασε το χέρι του Θεού;
10Στο χέρι του είναι η ζωή
κάθε πλάσματος ζωντανού,
και κάθε ανθρώπου η πνοή προέρχεται απ’ αυτόν.
11Το αυτί διακρίνει τις κουβέντες,
όπως καταλαβαίνει ο ουρανίσκος
τη γεύση της τροφής.
12Λένε πως βρίσκεις στους γερόντους τη σοφία,
στους ηλικιωμένους σύνεση.
13Μα στο Θεό ανήκει όλη η σοφία
κι όλη η σύνεση,
κι ακόμα έχει τη δύναμη και ξέρει να ενεργεί.
14Ό,τι αυτός γκρεμίζει
δεν ξαναχτίζεται·
κι όποιον κλείσει στη φυλακή
δε θα ελευθερωθεί.
15Κρατάει τη βροχή, κι όλα ξεραίνονται·
ελευθερώνει τα νερά
και πλημμυρίζει η γη.
16Δική του είν’ η δύναμη και η σοφία·
δικός του είναι κι εκείνος που πλανιέται
κι εκείνος που πλανά.
17Αυτός κάνει τους πρόκριτους
να περπατούν ξυπόλητοι,
και τους κριτές απομωραίνει.
18Την εξουσία των βασιλιάδων καταλύει
και στην αιχμαλωσία τούς οδηγεί.
19Κάνει τους ιερείς να περπατούν ξυπόλητοι,
και προκαλεί των ισχυρών την πτώση.
20Παίρνει το λόγο απ’ τους ρήτορες τους ικανούς
κι από τους γέροντες τη σύνεση.
21Ρίχνει την καταφρόνια πάνω στους άρχοντες
και παίρνει από τους ισχυρούς την εξουσία.
22Γυμνώνει τις αβύσσους απ’ τα σκότη τους
κι ό,τι βρισκόταν στη σκιά
στο φως το φέρνει.
23Λαούς τούς ανυψώνει
ή τους καταστρέφει·
κάνει ένα έθνος ν’ απλωθεί
κι έπειτα να χαθεί.
24Παίρνει τη φρόνηση από τους ηγεμόνες των λαών της γης,
και τους αφήνει να περιπλανιούνται
σε δίχως μονοπάτια ερημιές,
25να ψηλαφούνε δίχως φως μες στο σκοτάδι,
και σαν τους μεθυσμένους να παραπατούν.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΙΩΒ 12: TGVD
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.