ΙΩΒ 21
21
Ο Ιώβ παρουσιάζει την ευημερία του ασεβή
1Ο Ιώβ απάντησε:
2Ακούστε, δώστε προσοχή στα λόγια μου,
κι ετούτο ας είναι η παρηγόρια σας σ’ εμένα.
3Κάντε υπομονή ώσπου να μιλήσω,
κι όταν θα ’χω μιλήσει
ειρωνευθείτε με.
4Μήπως ενάντια σ’ άνθρωπο παραπονιέμαι;
Έτσι έχω κάθε λόγο να ’μαι ανυπόμονος.
5Κοιτάξτε με και θα τρομάξετε
και θ’ απομείνετε απορημένοι και βουβοί.
6Όταν το σκέφτομαι τα γόνατά μου λύνονται
και φρίκη με κυριεύει.
7Γιατί ο Θεός αφήνει να ζουν οι ασεβείς,
να φτάνουν ως τα γερατειά
και τ’ αγαθά τους να πληθαίνουν;
8Βλέπουνε να στεριώνουνε μαζί τους τα παιδιά τους,
να μεγαλώνουν μπρος στα μάτια τους
τα εγγόνια τους.
9Ζούνε στα σπίτια τους σιγουρεμένα, δίχως φόβο,
και το μαστίγιο του Θεού
δεν πέφτει πάνω τους.
10Πάντα είναι σφριγηλός και γόνιμος ο ταύρος τους·
η αγελάδα τους χωρίς αποβολές γεννάει.
11Αφήνουνε να τρέχουν λεύτερα τα παιδιά τους
σαν τα πρόβατα
κι ολόχαρα χορεύουνε τα νιάτα.
12Τραγούδια λέν’ με τύμπανα και με κιθάρες,
και με τον ήχο της φλογέρας χαίρονται.
13Περνούν ευτυχισμένα τη ζωή τους
κι ανώδυνα πεθαίνουν μέσα σε μια στιγμή.
14Ωστόσο λένε στο Θεό: «Άσε μας ήσυχους!
Δε θέλουμε να μάθουμε το θέλημά σου.
15Τόσο είσαι παντοδύναμος ώστε να σε υπακούμε;
Τι θα κερδίσουμε σ’ εσένα
αν προσευχόμαστε;»
16Θαρρούνε πως η ευτυχία είναι στο χέρι τους.
Μακριά από μένα, ωστόσο, τέτοιου είδους λογισμοί.
17Είδες ποτέ να σβήνει το λυχνάρι
της ζωής των ασεβών;
είδες ποτέ να τους χτυπήσει δυστυχία;
Πότε τους ετιμώρησε μες στο θυμό του ο Θεός;
18Πότε γίνανε τάχα σαν άχυρο στον άνεμο;
πότε σαν να ’ταν σκύβαλα
τους άρπαξε η καταιγίδα;
19Εσείς λέτε πως ο Θεός φυλάει για τα παιδιά
την τιμωρία που ταιριάζει στον πατέρα.
Αλλά δεν είν’ αυτό σωστό.
Όχι! Ο ίδιος ο ένοχος, πρέπει να τιμωρείται·
για να του γίνει μάθημα.
20Να δει με τα ίδια του τα μάτια
την καταστροφή του,
κι απ’ την οργή
του Παντοδύναμου να πιει.
21Δε νοιάζεται τι μέλλει στα παιδιά του,
μετά το θάνατό του, να συμβεί.
22Μα είν’ ανάγκη το Θεό να τον διδάξουμε,
αυτόν που κρίνει ως και τους αγγέλους;
23Ο ένας σε καλή διατηρείται υγεία
μέχρι την τελευταία του στιγμή·
24έχει γερά, καλοθρεμμένα μέλη
και κόκαλα όλο δύναμη.
25Κι ο άλλος πεθαίνει με την πίκρα στην ψυχή,
γιατί ποτέ δε χάρηκε την ευτυχία.
26Κι οι δυο στο χώμα βρίσκονται θαμμένοι·
στρατιές σκουλήκια τούς σκεπάζουν και τους δύο.
27Ω! Ναι, ξέρω καλά τι συλλογίζεστε
και τις πανούργες σκέψεις σας για μένα.
28Ρωτάτε: «Πού κατέληξε
ο πλούσιος ο άνομος;
το σπίτι του τι τάχα έχει απογίνει;»
29Μα δε ρωτάτε τους ταξιδεμένους;
κι όσα διηγούνται δεν τ’ ακούσατε;
30Τη μέρα της καταστροφής
γλιτώνει ο ασεβής,
τη μέρα της οργής ξεφεύγει.
31Ποιος θα τολμήσει κατά πρόσωπο
να του ελέγξει τη διαγωγή;
και ποιος αυτά που έπραξε να του τ’ ανταποδώσει;
32Όταν πεθάνει, με πομπή μεγάλη τον κηδεύουν
και βάζουνε στον τάφο του τιμητική φρουρά.
33Πολλοί πηγαίνουνε μπροστά απ’ το φέρετρό του
κι άλλοι αναρίθμητοι ακολουθούν.
Ακόμα και το χώμα είν’ ελαφρό από πάνω του.
34Κι ύστερα εσείς κάθεστε και μου λέτε
ανόητες παρηγοριές.
Όλα όσα αραδιάζετε είν’ ένα ψέμα.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΙΩΒ 21: TGVD
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.