ΙΩΒ 41
41
1Όποιος νομίζει πως μπορεί να τον νικήσει τον κροκόδειλο,
τον εαυτό του απατά·
αρκεί μονάχα η όψη του
ξερό στη γη για να σε ρίξει.
2Ποιος θά ’ταν τόσο ριψοκίνδυνος
για να τολμήσει να τον προκαλέσει;
Και ποιος ακόμα τολμηρότερος
σ’ εμένα για ν’ αντισταθεί;
3Ποιος προηγήθηκε στα δώρα του
ώστε να στείλω να τ’ ανταποδώσω;
Δικά μου είν’ όσα υπάρχουνε κάτω απ’ τον ουρανό.
4Θα πω ακόμα για τα μέλη του κροκόδειλου,
το σφρίγος του
και την αρμονική κατασκευή του:
5Ποιος να τολμήσει από εμπρός ν’ ανοίξει το χιτώνα του
και στο διπλό του θώρακα#στο διπλό του θώρακα, κατά τους Ο΄. Το εβρ. έχει «στη διπλή σειρά δοντιών του».
ποιος να εισχωρήσει;
6Ποιος θα τολμήσει να του ανοίξει
του στόματός του τη μεγάλη πύλη,
που τη φρουρούν τα φοβερά τα δόντια του;
7Είναι η ράχη του όλη καμωμένη
από ασπίδες στερεές,
σφιχτά συγκολλημένες, αδιαπέραστες.
8Η καθεμιά προσαρμοσμένη με την άλλη
έτσι που μήτε αέρας να μπορεί
ανάμεσά τους να περάσει.
9Η μια ενωμένη με την άλλη τόσο σφιχτά
που τίποτα να μην μπορεί να τις χωρίσει.
10Στο φτέρνισμα του κροκοδείλου λαμπυρίζουν τα νερά στο φως,
σαν την αυγή διάπυρα είν’ τα μάτια του.
11Φλόγινες γλώσσες ξεπηδούν από το στόμα του
κι εκσφενδονίζονται δεμάτια σπίθες.
12Αχνός απ’ τα ρουθούνια του σκορπιέται
σαν από χύτρα που κοχλάζει
ή από λέβητα.
13Τόσο είν’ η ανάσα του καυτή που ανάβει κάρβουνα·
από το στόμα του πηδάνε φλόγες.
14Στον τράχηλό του έχει τόση δύναμη ο κροκόδειλος,
ώστε καθένας που τον συναντά,
τρομάζει.
15Τα τμήματα της σάρκας του είναι συγκολλημένα μεταξύ τους,
στερεωμένα πάνω του κι ανυποχώρητα.
16Είναι σκληρή η καρδιά του σαν την πέτρα
και σταθερή καθώς η κάτω ακίνητη μυλόπετρα.
17Όταν ορθώνεται ο κροκόδειλος,
τρέμουν ακόμα κι οι πιο δυνατοί,
και πανικόβλητοι υποχωρούνε.
18Ξίφος κι αν τον χτυπήσει, εκείνος δεν πληγώνεται
ούτε από δόρυ, ακόντιο ή βέλος.
19Το σίδερο είναι γι’ αυτόν σαν το άχυρο,
κι είν’ ο χαλκός σαν ξύλο σάπιο.
20Δε θα μπορέσουνε του τόξου οι ριπές
σε φυγή τον κροκόδειλο να τρέψουν·
οι πέτρες της σφεντόνας είναι γι’ αυτόν σαν του σταριού το άχυρο.
21Κομμάτι σταχοκάλαμο είναι γι’ αυτόν το ρόπαλο·
γελάει όταν τα δόρατα
στ’ αυτιά του πλάι σφυρίζουν.
22Έχει εξογκώματα από κάτω στην κοιλιά του
σαν πέτρες κοφτερές·
περνάει κι αφήνει αυλακιές
στη λάσπη σαν τον βολοκόπο.
23Το βυθό κάνει να κοχλάζει σαν καζάνι, ο κροκόδειλος,
τη θάλασσα να μοιάζει χύτρα
όπου ετοιμάζονται αλοιφές.
24Πίσω του αφήνει λαμπερό ένα χνάρι
κι αποκτά κόμη λευκασμένη ο απύθμενος ωκεανός.
25Πάνω στη γη δε βρίσκεται τίποτα
όμοιό του,
πλάστηκε να ’ναι ατρόμητος.
26Κοιτάει με συγκατάβαση τα ζώα τα πιο αγέρωχα·
εκείνος είν’ ο βασιλιάς
σ’ όλα τ’ άγρια θεριά.#Για την αλλαγή της αρίθμησης βλ. υποσ. εις κεφ. 40:25.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΙΩΒ 41: TGVD
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.