ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 4
4
Ύμνος στην ομορφιά της νύφης
ΕΚΕΙΝΟΣ:
1Τι όμορφη που είσαι αγαπημένη μου,
τι όμορφη που είσαι!
Περιστέρια τα μάτια σου μέσ’ απ’ το πέπλο σου,
ωσάν κοπάδι ερίφια τα μαλλιά σου,
που ροβολάνε από τις ράχες της Γαλαάδ.
2Τα δόντια σου ωσάν κοπάδι αμνάδες,
που μόλις τις κουρέψαν και τις έπλυναν.
Όλες γεννάνε δίδυμα,
στέρφα δεν βρίσκεται ανάμεσά τους.
3Τα χείλη σου είναι σαν σειρήτι κόκκινο
και θελκτική η λαλιά σου,
τα μάγουλά σου μέσ’ από το πέπλο σου
σαν δυο μισά ροδιού.
4Ο τράχηλός σου ορθώνεται καθώς ο πύργος του Δαβίδ,
χτισμένος στρογγυλά για φρούριο
κι από σειρές λιθάρια λαξεμένα·
ασπίδες χίλιες κρέμονται τριγύρω του,
όλες οι ασπίδες των γενναίων ανδρών.
5Τα δυο σου στήθη είναι σαν δυο νιογέννητα
δίδυμα της ζαρκάδας,
που βόσκουνε στα κρίνα ανάμεσα.
6Πριν να φυσήξει η αύρα η πρωινή
και φύγουν τα σκοτάδια,
θα πάω στης σμύρνας το βουνό,
στου λιβανιού το λόφο.
7Ολάκερη είσαι ωραία, αγαπημένη μου,
ψεγάδι δεν σου βρίσκεται!
Προστασία από τους κινδύνους
ΕΚΕΙΝΟΣ:
8Καλή μου, έλα μαζί μου από το Λίβανο,
έλα απ’ το Λίβανο μαζί μου.
Κατέβα απ’ την κορφή του Αμανά,
απ’ του Σενείρ και του Ερμών τα ύψη,
απ’ τις σπηλιές των λιονταριών
κι απ’ της λεοπάρδαλης τα όρη.
Η γοητεία της αγάπης
ΕΚΕΙΝΟΣ:
9Με γήτεψες, καλή μου κι αδερφή μου,
μου πήρες την καρδιά με μια ματιά σου,
μ’ ένα μονάχα τίναγμα του κεφαλιού σου.
10Ο έρωτάς σου μάγεμα, καλή μου κι αδερφή μου.
Πιότερο αξίζει ο έρωτάς σου απ’ το κρασί,
κι η ευωδιά των μύρων σου από τ’ αρώματα όλα.
11Καθάριο μέλι στάζουνε τα χείλη σου, καλή μου.
μέλι και γάλα βρίσκονται στη γλώσσα σου από κάτω
κι είναι της φορεσιάς σου η οσμή
σαν μύρο του Λιβάνου.
Ο κήπος της αγάπης
ΕΚΕΙΝΟΣ:
12Κλεισμένο περιβόλι εσύ, καλή μου κι αδερφή μου,
κλεισμένο περιβόλι
κι εφτασφράγιστη πηγή.
13Τα νέα βλαστάρια σου παράδεισος από ροδιές
με τους καρπούς τους πιο εκλεκτούς,
αγριοστάφυλα και νάρδος.
14Νάρδος και κρόκος, αρωματικό καλάμι και κανέλα
κι όλα τα λιβανόδεντρα, σμύρνα κι αλόη
κι όλα τα πιο καλά φυτά,
που δίνουνε τα τέλεια βάλσαμα.
15Βρύση των περβολιών,
πηγή τρεχούμενων νερών
και ρυάκια που αναβρύζουν απ’ το Λίβανο.
ΕΚΕΙΝΗ:
16Σήκω βοριά κι έλα νοτιά,
φυσήξτε μες στον κήπο μου
να ξεχυθούν τα μύρα του.
Ας έρθει ο καλός μου στο περβόλι του
και τους εξαίσιους ας γευτεί καρπούς του.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 4: TGVD
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.