Η Βίβλος Για ΠαιδιάΔείγμα

Ο Νώε ήταν ένας άνθρωπος που λάτρευε τον Θεό. Όλοι οι άλλοι άνθρωποι όμως δεν λάτρευαν και δεν αγαπούσαν τον Δημιουργό. Μία ημέρα, λοιπόν, ο Θεός είπε κάτι συγκλονιστικό. Φανέρωσε στον Νώε ότι θα εξαφανίσει τον κακό κόσμο και ότι μόνο η οικογένεια του θα σωθεί.

Ο Θεός προειδοποίησε τον Νώε ότι θα γινόταν κατακλυσμός και τα νερά θα κάλυπταν όλη την επιφάνεια της γης. Ο Θεός είπε στο Νώε να κατασκευάσει ένα μεγάλο καράβι για την οικογένεια του και πολλά ζώα, και του ’δειξε πως να το φτιάξει. Αμέσως ο Νώε έπιασε δουλειά!

Οι άλλοι άνθρωποι μάλλον θα άρχισαν να τον κοροϊδεύουν όταν θα τους είπε ότι έφτιαχνε μία κιβωτό. Όμως αυτό δεν τον σταμάτησε, συνέχισε να δουλεύει. Επίσης μιλούσε στους άλλους ανθρώπους για το Θεό, αλλά κανένας δεν τον άκουγε.

Η πίστη του Νώε στο Θεό ήταν πολύ μεγάλη. Πίστευε ότι αν και δεν είχε βρέξει ποτέ μέχρι τότε, τελικά θα έβρεχε. Δεν πέρασε πολύς καιρός, και η κιβωτός ήταν έτοιμη να δεχτεί το φορτίο της.

Και να! Τα ζώα άρχισαν να έρχονται. Ο θεός οδήγησε στην κιβωτό επτά ή δύο από κάθε είδος. Άρχισαν να καταφθάνουν στην κιβωτό πουλιά από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα, και θηρία όλων των ειδών, άλλα μικρόσωμα και άλλα πανύψηλα.

Είναι πιθανόν ότι οι άλλοι άνθρωποι χλεύαζαν τον Νώε την ώρα που φόρτωνε τα ζώα. Δεν σκέφτηκαν ούτε μία στιγμή να μπουν στην κιβωτό, συνέχισαν να αμαρτάνουν.

Τελικά, όλα τα ζώα και τα πτηνά επιβιβάστηκαν. “Έλάτε, μπείτε στην κιβωτό” είπε ο Θεός. “Έλα εσύ και η οικογένεια σου, Νώε”. Ο Νώε, η γυναίκα του, και οι τρεις γιοί του με τις γυναίκες τους μπήκαν μέσα και ο Θεός έκλεισε την πόρτα πίσω τους.

Τότε άρχισε να βρέχει. Πολύ δυνατή βροχή συνέχισε να πέφτει για σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες.

Τα νερά της βροχής κάλυψαν χωριά και πόλεις. Όταν η βροχή σταμάτησε ακόμα και τα βουνά ήταν κάτω από το νέρο. Κάθε ζωντανή ύπαρξη πνίγηκε.

Καθώς η στάθμη του νερού ανέβαινε, η κιβωτός άρχισε να επιπλέει. Θα πρέπει η κιβωτός να ήταν σκοτεινή και γεμάτη υγρασία, ένα μέρος όχι και τόσο ευχάριστο. Ήταν όμως ο μόνος τρόπος για να γλυτώσουν από τον κατακλυσμό.

Μετά από τέσσερις μήνες, ο Θεός έστειλε έναν άνεμο στη γη και τα νερά άρχισαν να υποχωρούν και η κιβωτός ήρθε και κάθισε πάνω στο βουνό Αραράτ. Ο Νώε δεν βγήκε έξω, περίμενε άλλες σαράντα μέρες για να κατέβει το νερό πιο χαμηλά.

Πρώτα, από ένα παράθυρο, ο Νώε άφησε ελεύθερα έναν κόρακα και ένα περιστέρι. Το περιστέρι δεν βρήκε στεριά και επέστρεψε.

Επτά μέρες αργότερα, ξανάστειλε πάλι το περιστέρι. Εκείνο επέστρεψε με ένα κλαδί ελιάς στο ράμφος του. Την επόμενη βδομάδα ο Νώε κατάλαβε ότι τα νερά είχαν στεγνώσει γιατί το περιστέρι δεν επέστρεψε.

Ο θεός διαβεβαίωσε τον Νώε ότι ήταν ώρα να βγει από την κιβωτό. Όλη η οικογένεια και τα ζώα βγήκαν έξω.

Ο Νώε καταλάβαινε ότι χρωστούσε ευγνωμοσύνη στο Θεό. Έτσι έστησε ένα βωμό για να λατρεύσει Εκείνον που γλύτωσε αυτόν και την οικογένεια του από τον φοβερό κατακλυσμό.

Τότε ο Θεός υποσχέθηκε κάτι καταπληκτικό στον Νώε· του είπε ότι ποτέ δεν θα ξαναστείλει κατακλυσμό για να τιμωρήσει τους ανθρώπους. Ο Θεός δημιούργησε το ουράνιο τόξο ως υπενθύμιση της υπόσχεσης Του.

Έτσι ο Νώε και η οικογένεια του έκαναν μία καινούργια αρχή. Με τον καιρό οι απόγονοι τους πολλαπλασιάστηκαν και σκορπίστηκαν σε όλη τη γη. Όλα τα έθνη και οι φυλές της γης προέρχονται από τον Νώε και τα παιδιά του.

Τελος