معرفی نامۀ پولس رسول به غَلاطیان
با انتشار پیام انجیل و استقبال مردم از آن، بر شمار مسیحیان غیریهودی افزوده می‌شد و آنان در جوار مسیحیان یهودی‌نژاد قرار می‌گرفتند. این همزیستی سؤالی مهم برمی‌انگیخت: آیا شخص برای آنکه واقعاً مسیحی باشد و همچون مسیحی واقعی زندگی کند، باید شریعت موسی را اجرا کند؟ در این نامه، پولس به بررسی این سؤال می‌پردازد و به آن پاسخ منفی می‌دهد. او تأکید می‌کند که ایمان، یگانه بنیاد زندگی مسیحی است و تنها از طریق ایمان می‌توان مقبول خدا گشت و در پیشگاه او پارسا شمرده شد.
امّا بعضی معلّمان دروغین به کلیساهای غَلاطیه (یکی از ایالتهای امپراتوری روم در آسیای صغیر) آمده بودند که با این نظر پولس مخالفت می‌کردند و اعلام می‌داشتند که برای مقبول خدا بودن و زندگی در حضور او باید شریعت موسی را به جا آورد.
هدف اصلی از نگارش این نامه، تشویق مؤمنان به بازگشت به ایمان صحیح و اصلاح اشخاصی است که در نتیجۀ این تعلیم نادرست، به بیراهه کشیده شده بودند. پولس نامه را با دفاع از رسالت خود آغاز می‌کند. او با جدیّت بر این نکته تأکید می‌ورزد که رسالت او منشاء الهی دارد و هیچ مرجع انسانی او را بر این خدمت نگمارده است. پولس اظهار می‌دارد که مأموریت او به‌طور خاص، خدمت به غیریهودیان است. سپس به دفاع از این اعتقاد می‌پردازد که انسان تنها از طریق ایمان نزد خدا پارسا شمرده می‌شود. او در بابهای پایانی بیان می‌کند که چگونه رفتار و منش مسیحی محصول عمل روح‌القدس در درون شخص و نتیجۀ محبتی است که از ایمان به مسیح ناشی می‌شود.
تقسیم‌بندی کلّی
۱- مقدمه (۱‏:۱‏-۱۰)
۲- اقتدار پولس در مقام رسول (۱‏:۱۱ تا ۲‏:۲۱)
۳- نجاتْ تنها بر پایۀ ایمان به مسیح (بابهای ۳ و ۴)
۴- آزادی و مسئولیت مسیحی (۵‏:۱ تا ۶‏:۱۰)
۵- بخش پایانی (۶‏:۱۱‏-۱۸)

بشنويد غلاطیان ‮معرفی نامۀ پولس رسول به غَلاطیان‬