«آیا از آن رو که در بهرهوری از چوبِ سرو گویِ سبقت ربودهای،
خود را پادشاه میپنداری؟
آیا پدرت نمیخورْد و نمینوشید،
و عدل و انصاف را به جا نمیآورد؟
از همین رو سعادتمند بود.
او ستمدیدگان و نیازمندان را دادرسی میکرد،
و از همین رو سعادتمند بود.
آیا شناختن من جز این است؟»
این است فرمودۀ خداوند.