آیات محبوب کتاب مقدس از مزمور 18

به اشتراک گذاشتن

خداوند صخرۀ من است، دژ من و رهانندۀ من؛ خدایم صخرۀ من است که در او پناه می‌جویم؛ او سپر من است، شاخ نجات و قلعۀ بلندم.

و اما خدا، راه او کامل است؛ کلام خداوند خالص است. او کسانی را که بدو پناه می‌برند جملگی سپر است.

خداوند را که شایان ستایش است می‌خوانم، و از دشمنانم نجات می‌یابم.

در تنگی خویش، خداوند را خواندم، و نزد خدایم فریاد کمک بلند کردم. او از معبد خود صدایم را شنید، و فریاد کمکم به درگاه وی، به گوشش رسید.

تویی که چراغ مرا فروزان می‌داری؛ یهوه، خدای من تاریکی مرا روشن می‌گرداند.

خداست که کمر مرا به قوّت می‌بندد و راهم را کامل می‌گرداند.

خداوند زنده است! متبارک باد صخرۀ من! متعال باد خدای نجات من!