آیات محبوب کتاب مقدس از مزامیر 71

به اشتراک گذاشتن

چون تو ای خداوند، امید من هستی، از جوانی به تو توکّل نموده‌ام.

پناهگاه امن من باش و سنگری محکم برای محافظتم، تو قلعه و پناهگاه من هستی.

امید من همیشه به تو می‌باشد؛ و بیشتر و بیشتر تو را ستایش می‌کنم!

خداوندا، به تو پناه آورده‌ام، شرمسارم مکن!

تمام روز تو را ستایش می‌کنم. و جلال تو را اعلام می‌نمایم.

تمام روز دربارهٔ نجات خود و کارهای نیک تو که تعداد آن از فهم من خارج است، گفت‌وگو خواهم کرد.