آیات محبوب کتاب مقدس از Matthew 2

به اشتراک گذاشتن

ac aethont ir tuy, ac a gawsont y dyn‐bychan gyd a Mair ei vam, ac a gwympesōt ir llawr, ac y addolesont ef, ac a egoresont ei tresawr, ac a offrymesont iddaw anregion, ysef aur, a’ thus a’ myrrh.

YNo pan anet yr Iesu ym Beth‐lehem dinas yn Iudeah, yn‐diddiae Herod Vrenhin, nycha, Doethion a ddeuthant or Dwyrain i Gaerusalem, can ddywedyt, P’le mae Brenhin yr Iuddeon y aned? can ys gwelsam y seren ef yn y Dwyrain, a’ daetham y addoly ef.

A’ phan welsant y seren, llawenhay a wnethan a llawenydd mawr dros pen

A’ gwedy y rhubyddio wy can Dduw trwy hun, nad ymchoelent at Herod, ydd aethant trachefyn y’w gwlat rhyd ffordd arall. Yr Euangel ar ddiegwyl y meibion gwirion. ¶ A’ gwedy yddynt ymado, wely Angel yr Arglwydd a ymddangosodd i Ioseph trwy hun, gan ddywedyt, Cyvot, a’ chymer y mab‐bychan a’ ei vam, a’ chilia ir Aipht: a’ bydd yno yd yny ddywetwyf yty: can ys caisiaw a wna Herod y map‐bychan er ei ddiva.