آیات محبوب کتاب مقدس از മഥിഃ 5

به اشتراک گذاشتن

അപരം മനുജാഃ പ്രദീപാൻ പ്രജ്വാല്യ ദ്രോണാധോ ന സ്ഥാപയന്തി, കിന്തു ദീപാധാരോപര്യ്യേവ സ്ഥാപയന്തി, തേന തേ ദീപാ ഗേഹസ്ഥിതാൻ സകലാൻ പ്രകാശയന്തി| യേന മാനവാ യുഷ്മാകം സത്കർമ്മാണി വിലോക്യ യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥം പിതരം ധന്യം വദന്തി, തേഷാം സമക്ഷം യുഷ്മാകം ദീപ്തിസ്താദൃക് പ്രകാശതാമ്|

യൂയം ജഗതി ദീപ്തിരൂപാഃ, ഭൂധരോപരി സ്ഥിതം നഗരം ഗുപ്തം ഭവിതും നഹി ശക്ഷ്യതി|

നിർമ്മലഹൃദയാ മനുജാശ്ച ധന്യാഃ, യസ്മാത് ത ഈശ്ചരം ദ്രക്ഷ്യന്തി|

ധർമ്മായ ബുഭുക്ഷിതാഃ തൃഷാർത്താശ്ച മനുജാ ധന്യാഃ, യസ്മാത് തേ പരിതർപ്സ്യന്തി|

കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യൂയം രിപുവ്വപി പ്രേമ കുരുത, യേ ച യുഷ്മാൻ ശപന്തേ, താന, ആശിഷം വദത, യേ ച യുഷ്മാൻ ഋृതീയന്തേ, തേഷാം മങ്ഗലം കുരുത, യേ ച യുഷ്മാൻ നിന്ദന്തി, താഡയന്തി ച, തേഷാം കൃതേ പ്രാർഥയധ്വം|

അഭിമാനഹീനാ ജനാ ധന്യാഃ, യതസ്തേ സ്വർഗീയരാജ്യമ് അധികരിഷ്യന്തി|

മേലയിതാരോ മാനവാ ധന്യാഃ, യസ്മാത് ത ഈശ്ചരസ്യ സന്താനത്വേന വിഖ്യാസ്യന്തി|

ഖിദ്യമാനാ മനുജാ ധന്യാഃ, യസ്മാത് തേ സാന്ത്വനാം പ്രാപ്സന്തി|

ധർമ്മകാരണാത് താഡിതാ മനുജാ ധന്യാ, യസ്മാത് സ്വർഗീയരാജ്യേ തേഷാമധികരോ വിദ്യതേ|

കൃപാലവോ മാനവാ ധന്യാഃ, യസ്മാത് തേ കൃപാം പ്രാപ്സ്യന്തി|

യദാ മനുജാ മമ നാമകൃതേ യുഷ്മാൻ നിന്ദന്തി താഡയന്തി മൃഷാ നാനാദുർവ്വാക്യാനി വദന്തി ച, തദാ യുയം ധന്യാഃ| തദാ ആനന്ദത, തഥാ ഭൃശം ഹ്ലാദധ്വഞ്ച, യതഃ സ്വർഗേ ഭൂയാംസി ഫലാനി ലപ്സ്യധ്വേ; തേ യുഷ്മാകം പുരാതനാൻ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോഽപി താദൃഗ് അതാഡയൻ|

നമ്രാ മാനവാശ്ച ധന്യാഃ, യസ്മാത് തേ മേദിനീമ് അധികരിഷ്യന്തി|

യുയം മേദിന്യാം ലവണരൂപാഃ, കിന്തു യദി ലവണസ്യ ലവണത്വമ് അപയാതി, തർഹി തത് കേന പ്രകാരേണ സ്വാദുയുക്തം ഭവിഷ്യതി? തത് കസ്യാപി കാര്യ്യസ്യായോഗ്യത്വാത് കേവലം ബഹിഃ പ്രക്ഷേപ്തും നരാണാം പദതലേന ദലയിതുഞ്ച യോഗ്യം ഭവതി|

തസ്മാത് യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ യഥാ പൂർണോ ഭവതി, യൂയമപി താദൃശാ ഭവത|

അപരം യൂയം സംലാപസമയേ കേവലം ഭവതീതി ന ഭവതീതി ച വദത യത ഇതോഽധികം യത് തത് പാപാത്മനോ ജായതേ|

അപരം ലോചനസ്യ വിനിമയേന ലോചനം ദന്തസ്യ വിനിമയേന ദന്തഃ പൂർവ്വക്തമിദം വചനഞ്ച യുഷ്മാഭിരശ്രൂയത| കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി യൂയം ഹിംസകം നരം മാ വ്യാഘാതയത| കിന്തു കേനചിത് തവ ദക്ഷിണകപോലേ ചപേടാഘാതേ കൃതേ തം പ്രതി വാമം കപോലഞ്ച വ്യാഘോടയ|

തസ്മാത് തവ ദക്ഷിണം നേത്രം യദി ത്വാം ബാധതേ, തർഹി തന്നേത്രമ് ഉത്പാട്യ ദൂരേ നിക്ഷിപ, യസ്മാത് തവ സർവ്വവപുഷോ നരകേ നിക്ഷേപാത് തവൈകാങ്ഗസ്യ നാശോ വരം| യദ്വാ തവ ദക്ഷിണഃ കരോ യദി ത്വാം ബാധതേ, തർഹി തം കരം ഛിത്ത്വാ ദൂരേ നിക്ഷിപ, യതഃ സർവ്വവപുഷോ നരകേ നിക്ഷേപാത് ഏകാങ്ഗസ്യ നാശോ വരം|