آیات محبوب کتاب مقدس از ଜଅନ୍‌ 14

به اشتراک گذاشتن

“ମୁଇ ତମ୍‍କେ ସାନ୍ତି ଦେଇକରି ଗାଲିନି । ମର୍‌ ନିଜର୍‌ ସାନ୍ତି ତମ୍‌କେ ଦାନ୍‌ ଦେଇକରି ଗାଲିନି । ଏଟା ଦୁନିଆ ଦାନ୍‌ ଦେଲାପାରା ସାନ୍ତି ନଏଁ । ସେଟାର୍‌ ପାଇ ଚିନ୍ତା କରା ନାଇ କି କିଲ୍‌ବିଲ୍‌ ଅଇ ଡରା ନାଇ ।

ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ମୁଇ ସତ୍‌, ବାଟ୍‌ ଆରି ଜିବନ୍‌ । ମର୍‌ବାଟେ ନ ଗାଲେ ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌ ଲଗେ କେ ମିସା ଜାଇନାପାରେ ।”

ଆରି ଜିସୁ କଇଲା, “ତମେ କିଲ୍‌ବିଲ୍‌ ନ ଉଆ, ପର୍‌ମେସରର୍‌ଟାନେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରା । ଆରି ମର୍‌ଟାନେ ମିସା ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରା ।

ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜନ୍‌ ସାଇଜକାରିଆ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାକେ ମର୍‌ ନାଉଁ ଦାରି ତମର୍‌ ଲଗେ ପାଟାଇସି, ସେ ତମ୍‌କେ ସବୁ ବିସଇ ସିକାଇଦେଇସି ଆରି ମୁଇ ଜନ୍‌ ଜନ୍‌ କାତା କଇଲିଆଚି ସେଟା ସବୁ ତମ୍‌କେ ଏତାଇ ଦେଇସି ।

“ଜେ ମର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ମାନ୍‌ସି, ସେ ଆକା ମକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସି । ଜେ ମକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସି, ମର୍‌ ବାବା ତାକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସି । ମୁଇ ମିସା ତାକେ ଆଲାଦ୍‌ କରି ନିଜ୍‌କେ ତାର୍‌ଟାନେ ଦେକାଇଅଇବି ।”

ମୁଇ ମର୍‌ ବାବାକେ ଗୁଆରି କର୍‌ବି । ଆରି ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ସବୁବେଲା ରଇବା ପାଇ, ସେ ଗଟେକ୍‌ ସାଇଜକାରିଆକେ ପାଟାଇସି । ସେ ଅଇଲାନି ସତ୍‌ ଆତ୍‌ମା, ଜେକି ସତ୍‌ସଙ୍ଗ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବିସଇ ଦେକାଇସି । ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ନ ନାମତ୍‌, କାଇକେ ବଇଲେ ତାକେ ଦେକତ୍‌ ନାଇ କି ଜାନତ୍‌ ନାଇ । ମାତର୍‌ ତମେ ତାକେ ଜାନି ଆଚାସ୍‌ । କାଇକେ ବଇଲେ ସେ ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଆଚେ ଆରି ତମର୍‌ ମନ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ରଇସି ।

ତମେ ମର୍‌ ନାଉଁଦାରି ଜାଇଟା ମାଙ୍ଗ୍‌ସା ସେଟା ସବୁ ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଦେବି । ଇତିଅନି ବାବାର୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା ମର୍‌ତେଇ ଜାନାପଡ୍‌ସି । ତମେ ଜଦି କାଇ ବିସଇ ମିସା ମର୍‌ ନାଉଁଦାରି ମାଙ୍ଗ୍‌ସା ବଇଲେ ମୁଇ ସେଟା ଦେବି ।

ତମେ ଜଦି ମକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସା, ମର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ମିସା ମାନ୍‌ସା ।

ମର୍‌ ବାବାର୍‌ ଗରେ ରଇବାକେ ବେସି ବାକ୍‌ରା ଆଚେ । ଆରି ତେଇ ମୁଇ ତମର୍‌ ପାଇ ଜାଗା ଟିକ୍‌ କର୍‌ବାର୍‌ ଗାଲିନି । ଜଦି ଏଟା ସତ୍‌ ନଇତା ଆଲେ, ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଏନ୍ତି ବଲି ନ କଇତି ।

ଆରି ମୁଇ ଜାଇ ତମର୍‌ ପାଇ ଜାଗା ଟିକ୍‌ କଲା ପଚେ, ଆରି ତରେକ୍‌ ବାଉଡି ଆସି ତମ୍‌କେ ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଡାକିନେବି । ମୁଇ ଜନ୍‌ ଜାଗାଇ ରଇବି, ସେ ଜାଗାଇ ତମେ ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇସା ।

ତମା ଜିସୁକେ କଇଲା, “ଏ ମାପ୍‌ରୁ ତମେ କନ୍‌ ଜାଗାଇ ଗାଲୁସ୍‌ନି, ସେଟା ଆମେ ନାଜାନୁ, ଆରି ତେଇ ଜିବା ବାଟ୍‌ କେନ୍ତି ଜାନ୍‌ବୁ ?”