آیات محبوب کتاب مقدس از ମାତିଉ 3

به اشتراک گذاشتن

ତେବର୍‌ ପାଇ, ଜଦି ପାପ୍‌ କାମ୍‌ କର୍‌ବାଟା ଚାଡିଆଚାସ୍‌, ସେନ୍ତାର୍‌ଆଲେ ନିକ କାମ୍‌ କରି ଦେକାଆ ।

ଆରି ଦେକା ଆକାସେ ଅନି ଏନ୍ତି କାତା ଆଇଲା “ଏ ମର୍‌ ଆଲାଦର୍‌ ପିଲା, ତର୍‌ଟାନେ ମୁଇ ବେସି ସାର୍‌ଦା ।”

ଜିସୁ ଡୁବନ୍‌ ନେବାକେ ପାନି ବିତ୍‌ରେ ବୁଡି ବାରଇଲା ଦାପ୍‌ରେ ଏଦେ ଦେକା ! ସରଗ୍‌ ଉଗାଡି ଅଇ ରଇଲାଟା ଦେକ୍‌ଲା । ଆରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଆତ୍‌ମା ପରୁଆ ପାରା ଅଇ ଜିସୁର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଉତର୍‌ଲା ।

ମୁଇ ସିନା ତମ୍‌କେ ପାପେଅନି ମନ୍‌ ବଦ୍‌ଲାଇଲାଟା ଦେକାଇଅଇବାକେ ବଲି ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍‌ ଦେଲିନି, ମାତର୍‌ ମର୍‌ ପଚେ ଜେ ଆଇଲାନି, ସେ ମର୍‌ତେଇ ଅନି ଅଦିକ୍‌ ବପୁଟା । ତାର୍‌ ପାଦର୍‌ ପାଣ୍ଡଇ ମିସା ଦାରି ନେବାର୍‌ ମର୍‌ ଅଦିକାର୍‍ ନାଇ, ସେ ତମ୍‌କେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ଆରି ଜଇଟାନେ ଡୁବନ୍‌ ଦେଇସି ।

ଆରି ଏବେ ମିସା ଗଚ୍‌ମନର୍‌ ବୁନ୍ଦେ ଟେଙ୍ଗିଆ ଲାଗିଆଚେ । ଜନ୍‌ ଗଚ୍‌ ନିକ ପଲ୍‌ ନ ପଲେ, ସେଟା କାଟିକରି ଜଇଟାନେ ପିଙ୍ଗା ଅଇସି ।

ଜିସାଇୟ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ଜନ୍‌ ଲକର୍‌ ବିସଇନେଇ ଏ ବାକିଅ କଇରଇଲା, ଜଅନ ସେ, ସେ ଲକ୍‌ । ମରୁବାଲି ବୁଏଁ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ଆକ୍‌ମାରି କଇଲାନି, “ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ବାଟ୍‌ ତିଆର୍‌ କରା, ସେ ଆଇବାକେ ଗଟେକ୍‌ ସଲକ୍‌ ବାଟ୍‌ କରା ।”