آیات محبوب کتاب مقدس از ယောဟန် 4

به اشتراک گذاشتن

ဘုရားသခင်သည် နာမ်ဝိညာဉ်ဖြစ်တော်မူသည်အတိုင်း ကိုးကွယ်သောသူ မှန်သမျှရို့သည်လည်း ဝိညာဉ်နှင့်လည်းကောင်း၊ သစ္စာနှင့်လည်းကောင်း ကိုးကွယ်ရမည်” ဟု ဆို၏။

သို့ပင်သျှောင် ခမည်းတော်ဘုရားအား ကိုးကွယ်သောသူ မှန်သမျှရို့သည် ဝိညာဉ်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ သစ္စာနှင့်လည်းကောင်း ကိုးကွယ်ရမည့်အချိန်သည် လာ၍ အဂုပင် ရောက်လျက်ဟိ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုသို့ ကိုးကွယ်သောသူရို့ကို ခမည်းတော်သည် အလိုဟိတော်မူ၏။

သို့သော်လည်း ငါ ပီးသောရီကို သောက်သောသူကား နောက်တဖန် ရီမမွတ်ယာ။ ထိုရီသည် ထိုသူရို့၏ အထဲ၌ အသက်စမ်းရီဖြစ်စီပြီး ထာဝရအသက်ကိုလည်း ပီးလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ယေသျှုကလည်း “ဘုရားသခင်ပီးသော အရာတိကို လည်းကောင်း၊ သင့်ပါးမှ ရီသောက်ဖို့ တောင်းသောသူကို လည်းကောင်း သိလျှင် သင်သည် ထိုသူပါးက တောင်းလိမ့်မည်၊ ထိုသူလည်း သင့်ကို အသက်ရီကို ပီးလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ယေသျှုလည်း “ငါ၏ စားစရာကား၊ ငါ့ကို စီရွှတ်သော အသျှင်၏အလိုတော်ကို နာခံခြင်းနှင့် ထိုအသျှင်က ငါ့ကို ပီးအပ်ထားသော လုပ်ငန်းတာဝန်ကို ပြီးစီးအောင် လုပ်ဆောင်ခြင်းပင် ဖြစ်၏။

မိန်းမက “ဆရာ၊ သင့်မှာ ရီဆွဲပုံးလည်း မဟိ။ ရီတွင်းကလည်း နက်၏။ သင်သည် အသက်ရီကို ဇာကနိန် ရနိုင်ပါမည်နည်း။

ထိုမိန်းမကလည်း “မေသျှိယ ကြွလာမည်ကို အကျွန် သိပါ၏။ ထိုအသျှင်ကြွလာသောအခါ အရာခမ်းသိမ်းကို အကျွန်ရို့အား ဖွင့်ပြလိမ့်မည်” ဟု လျှောက်လေ၏။ ယေသျှုလည်း “ထိုအသျှင်ကား သင်နှင့်စကားပြောနိန်သော ငါပင်ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

“အကျွန် ပြုလုပ်ခသောအရာများကို ပြန်ပြောပြနိန်သောသူအား လာ၍ ကြည့်ကြလော့။ ထိုသူသည် မေသျှိယ ဖြစ်နိုင်မည်လော” ဟု ပြောလေ၏။