آیات محبوب کتاب مقدس از مَتّی 13

به اشتراک گذاشتن

ولی بذری که توو خاک وَلم کاشته بو، کِسین که اُ کَلُمُ اَشنُوِه و اُ رو اَفَهمِه و پُر بار اِبو، صد برابر، شصت برابر یا سی برابر بَر اَدِت.»

بذری که میونِ پِچائُو کَفتَه، کِسین که کَلُمُ اَشنُوِه، ولی نِگَرُنیویِ ایی دنیا و گول مالِ دنیائو خاردِن، به کَلُم خفه اَکُنت و بی بَرِش اَکُنت.

وختی که کسی کَلُم پادشاهی خدائو اَشنُوِه ولی اُ ئو نافَهمه، اُ شریر اَتات و بذری که تو دلش شُکاشتِنُ اَچِرکُنت. ایی همو بذرین که توو راه کَفتَه.

بذری که تو زمین سنگی کَفت کِسین که کَلُمُ اَشنُوِه و درجا وا شادی کبول اَکُنت، ولی چون ریشه اینین، فَکَه یه مدت کمی دَووم اَتارِه و وختی وا خاطر اُ کَلُم سختی اِگینه یا اذیت اِبو، اُ درجا اَ ایمُن اَکِت.

«پادشاهی آسَمُن مثه گَنجین که توو زمین زَفت شُکِردِن، و یه نُفر به اُ پیدا ایکه. بعد اَ ایی که پیداش ایکه دوبارَه زَفتش ایکه و اَ خوشالی رَه و هرچه ایشَستَه، ایفروخت و اُ زمینُ ایخِری.

ولی بکیۀ بذرُ رو خاک وَلم کَفتَن و بَر شُدا: بعضیُشُ صد برابر، بعضیُشُ شصت برابر و بعضیُشُ سی برابر.

بُوالی دوتاشُ تا فصل جمع کِردِنِ محصولُ با هم رشد بُکنِن. غایه جمع کِردِنِ محصول که بو به کسوئی که دِرُو اَکُنِن اَگَم که اَوِّل علفوی هرزُ بِکَنِنُ دسته دسته بُکنِن تا شُبسوزُنِن، ولی گندمُ ئو توو انبار مه جمع بُکنِن.“»