کولُسیان ‮معرفیِ نامۀ پولس رسول به کولُسیان‬

معرفیِ نامۀ پولس رسول به کولُسیان
کولُسی یکی از شهرهای آسیای صغیر بود که در شرق شهر اَفِسُس قرار داشت. کلیسای کولُسی را نه خودِ پولس، بلکه احتمالاً یکی از همکارانش به نام اِپافْراس تأسیس کرده بود (۱‏:۷). اِپافْراس از جانب پولس به کولُسی اعزام شده بود و به نمایندگی از او در آنجا خدمت می‌کرد. از همین رو، پولس نسبت به آن کلیسا احساس مسئولیت می‌نمود. او دریافته بود که معلّمانی گمراه به کلیسای کولُسی نفوذ کرده‌اند و چنین تعلیم می‌دهند که برای شناخت خدا و دریافت نجات الهی، باید به راههایی غیر از ایمان به مسیح توسّل جست. از فحوای گفتار پولس می‌توان دریافت که برخی از این معلّمان، مقام مسیح را به‌درستی درک نکرده بودند؛ برخی دیگر تعلیم می‌دادند که نجات از راه فلسفه و معرفتی رمزی به دست می‌آید؛ بعضی دیگر نیز راه دست‌یافتن به نجات را انجام فرایض شریعت می‌دانستند.
پولس با ارائۀ پیام اصیل انجیل، به مخالفت با چنین تعالیمی برمی‌خیزد. او بیان می‌کند که مسیح:‏ ۱) صورت خداست (۱‏:۱۵)؛ ۲) جهان به واسطۀ او آفریده شده است (۱‏:۱۵ و ۱۶)؛ ۳) از ازل بوده است (۱‏:۱۷)؛ ۴) ضامن بقای عالم است (۱‏:۱۷)؛ ۵) سَرِ کلیساست (۱‏:۱۸)؛ ۶) نوبر رستاخیزکنندگان است (۱‏:۱۸)؛ ۷) الوهیت به‌کمال در او ساکن است (۱‏:۱۹ و ۲‏:۱۹)؛ ۸) اوست که ما را با خدا آشتی می‌دهد (۱‏:۲۰)؛ و ۹) لذا برای نجات دادن انسان کفایت کامل دارد (۱‏:۲۲).
این نامه را تیخیکوس به همراه اونیسیموس به کولُسی برد. اونیسیموس همان برده‌ای است که پولس به‌خاطر او ’نامه به فیلیمون‘ را نوشت.
تقسیم‌بندی کلّی
۱- مقدمه (۱‏:۱‏-۱۴)
۲- مقام رفیع مسیح (۴۱‏:۱۵‏-۲۳)
۳- زحمات پولس برای کلیسا (۱‏:۲۴ تا ۲‏:۷)
۴- آزادی از احکام بشری به واسطۀ حیات در مسیح (۲‏:۸‏-۲۳)
۵- حیات جدید در مسیح (۳‏:۱ تا ۴‏:۶)
۶- بخش پایانی (۴‏:۷‏-۱۸)

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید