اِشعیا 24
24
داوری جهان
1هان، خداوند زمین را خراب و ویران می‌کند؛
او سطح آن را معوّج ساخته،
ساکنانش را پراکنده می‌سازد.
2همگان به یک سرنوشت دچار خواهند شد:
کاهن همانند قوم،
ارباب همانند غلام،
خاتون همانند کنیز،
فروشنده همانند خریدار،
قرض‌گیرنده همانند قرض‌دهنده،
بدهکار همانند طلبکار.
3زمین به‌کل ویران خواهد شد،
و همه چیز به یغما خواهد رفت،
زیرا که خداوند چنین فرموده است.
4زمین خشک و پژمرده می‌گردد؛
جهان کاهیده و پژمرده می‌شود؛
بزرگانِ زمین کاهیده می‌گردند.
5زمین به سبب#24:5 یا ”زیر“. ساکنانش مُلوَّث شده است،
زیرا از شرایع تجاوز کرده‌اند؛
فرایض را زیر پا نهاده‌اند
و عهد جاودانی را شکسته‌اند.
6پس لعنت زمین را فرو می‌بلعد
و ساکنانش به سزای تقصیراتشان می‌رسند.
آری، ساکنان زمین سوخته‌‌‌اند،
و جز شماری اندک باقی نمانده‌اند.
7شراب ماتم می‌کند و مو خشک می‌شود،
و شاددلان جملگی آه می‌کشند.
8نوای شادِ دَف دیگر شنیده نمی‌شود،
آواز خوش‌گذرانان قطع شده است،
و چنگ شادی‌بخش خاموش گشته است.
9شراب را دیگر با آوازخوانی نمی‌آشامند،
و مُسکِرات به کام نوشندگان تلخ شده است.
10شهرِ ویرانه، منهدم شده،
و درب منازل بسته است تا کسی داخل نشود.
11در معابر غوغایی برای شراب برپاست؛
خوشیها به اندوه بدل گشته،
و شادیها از زمین رخت بسته است.
12شهر، ویران رها گشته،
و دروازه‌هایش خُرد شده است.
13آری، بر زمین چنین خواهد بود،
و در میان قومها چنین.
همچون تکاندن درخت زیتون،
و مانند خوشه‌های باقیمانده پس از انگورچینی.
14آنان آواز خود را بلند کرده، فریاد شادمانی سر خواهند داد،
و از مغرب کبریایی خداوند را اعلام خواهند کرد.
15پس در مشرق خداوند را جلال دهید،
و در سواحل دریاها نام یهوه خدای اسرائیل را برافرازید.
16از کرانهای زمین سرود حمد به گوش می‌رسد که می‌گوید:
«جلال باد بر آن عادل!»
اما من گفتم:
«آه که تلف شدم! آه که تلف شدم!
وای بر من!
خیانت‌پیشگان خیانت می‌ورزند؛
آری، خیانت‌پیشگان سخت خیانت می‌ورزند.»
17ای ساکنان زمین
وحشت و گودال و دام در انتظار شماست.
18هر آن که از آوای وحشت‌آور بگریزد
در گودال خواهد افتاد،
و هر آن که از گودال به در آید
در دام گرفتار خواهد شد.
زیرا که روزنه‌های آسمان گشوده شده است
و پایه‌های زمین می‌لرزد.
19زمین به‌تمامی در هم شکسته است،
زمین سراپا شکاف برداشته است،
زمین سخت به جنبش درآمده است.
20زمین چون مستان، افتان و خیزان است،
و همچون آلاچیقی در تندباد، بر خود می‌لرزد.
بار گناهش سنگین است؛
می‌افتد و دیگر بر نخواهد خاست.
21در آن روز، خداوند قدرتهای آسمانی را در آسمان،
و پادشاهان زمین را بر زمین
سزا خواهد داد.
22آنان بسان زندانیانی در سیاه‌چال،
گردِ هم آورده خواهند شد.
در زندان محبوس خواهند گشت،
و پس از ایام بسیار جزا خواهند یافت.
23ماه خجل خواهد شد
و خورشید، شرمسار،
زیرا خداوند لشکرها
شکوهمندانه پادشاهی خواهد کرد،
بر کوه صَهیون و در اورشلیم،
و به حضور مشایخ خویش.
انتخاب شده:
اِشعیا 24: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop