اِشعیا 28
28
وای بر اِفرایِم
1وای بر تاجِ فخر میگسارانِ اِفرایِم،
و بر گُلِ پژمردنیِ زیباییِ پرجلالش،
که بر سر وادی حاصلخیزِ مغلوبانِ شراب است!
2هان خداوند کسی نیرومند و توانا دارد،
که چون توفانِ تگرگ و تندبادِ ویرانگر،
و همچون رگبارِ باران شدید و سیل‌آسا،
آن را به دست خود بر زمین خواهد افکند.
3آری آن تاج فخرِ میگساران اِفرایِم
لگدمال خواهد شد؛
4و آن گل پژمردنیِ زیباییِ پرجلال او
که بر سر وادی حاصلخیز خودنمایی می‌کرد،
مانند انجیر رسیده پیش از موسم حصاد خواهد بود
که تا کسی آن را بیند،
به دست خود چیده، فرو می‌بلعد.
5در آن روز، خداوند لشکرها برای باقیماندگان قوم خویش
تاج جلال و افسر زیبایی خواهد بود،
6و روحِ انصاف برای آن که به داوری نشیند
و قوّت برای آنان که جنگ را نزد دروازه دفع می‌کنند.
7اینان نیز از فرط شراب افتان و خیزانند
و از میگساری بر پا نتوانند ایستاد:
کاهنان و انبیا از فرط شراب افتان و خیزانند،
و از میخوارگی منگ شده‌اند؛
آنان از میگساری بر پا نتوانند ایستاد،
هنگام دیدن رؤیا تِلوتِلو می‌خورند
و به وقت حکم دادن می‌لغزند!
8سفره‌ها جملگی از قی پوشیده است،
حتی یک جای پاک نیز باقی نمانده است.
9«معرفت را به کِه خواهد آموخت؟
و پیام را به کِه خواهد فهمانید؟
آیا به کودکانِ تازه از شیر بازداشته؟
یا به اطفال تازه از پستان برگرفته؟
10زیرا که برای آنان کلمات بی‌معنی
و عبارات نامفهوم است،
کلمه‌ای اینجا و کلمه‌ای آنجا!»#28:10 یا: «حکم بر حکم و حکم بر حکم، قانون بر قانون و قانون بر قانون، قدری اینجا و قدری آنجا خواهد بود؛» همچنین در آیۀ ۱۳.
11پس اکنون با لبانی اَلکَن و زبانی غریب
با این قوم سخن خواهد گفت،
12قومی که بدیشان فرموده بود:
«استراحتگاه همین است؛
پس خستگان را استراحت بخشید!
و مکان آرامی همین است؛»
اما نخواستند بشنوند.
13پس حال کلام خداوند برای ایشان
کلمات بی‌معنی و عبارات نامفهوم خواهد بود،
کلمه‌ای اینجا و کلمه‌ای آنجا،
تا رفته، از پشت بیفتند
و مجروح گشته، در دام گرفتار آیند و اسیر گردند.
14پس ای تمسخرگرانِ حاکم بر این قوم در اورشلیم،
اکنون کلام خداوند را بشنوید:
15زیرا گفته‌اید: «با مرگ عهد بسته‌ایم،
و با هاویه#28:15 در عبری: ”شِئول“؛ همچنین در آیۀ ۱۸. هم‌پیمان گشته‌ایم.
آنگاه که توفان سهمگین بگذرد
به ما نخواهد رسید،
زیرا که دروغ را پناهگاه خود ساخته‌ایم
و ناراستی را مخفیگاه خویش.»
16پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:
«اینک در صَهیون سنگ بنیادی می‌نهم،
سنگ آزموده شده،
و سنگ زاویۀ گرانبها
به جهت پی مستحکم؛
آن که توکل کند
هراسان نخواهد شد.
17من انصاف را ریسمان اندازه‌گیری،
و عدالت را طراز خواهم ساخت.
تگرگْ پناهگاه شما یعنی دروغ را خواهد رُفت،
و سیلابْ مخفیگاه شما را خواهد بُرد.»
18عهدتان با مرگ فسخ خواهد شد
و پیمانتان با هاویه استوار نخواهد ماند.
آنگاه که توفان سهمگین عبور کند
شما را پایمال خواهد کرد.
19هر بار که بگذرد شما را خواهد برد،
زیرا که هر بامداد خواهد گذشت،
هر روز و هر شب.
درک این پیام
وحشت محض در پی دارد!
20بستر کوتاهتر از آن است که بتوان بر آن دراز کشید،
و روی‌انداز تنگتر از آن که کسی خویشتن را بپوشاند.
21زیرا خداوند بر خواهد خاست،
چنانکه در کوه فِراصیم کرد؛
و خویشتن را بر خواهد انگیخت،
چنانکه در وادی جِبعون کرد؛
تا عمل خویش را به جا آورَد،
عمل عجیب خود را،
و تا کار خویش را به انجام رسانَد،
کار غریب خود را!
22پس حال از تمسخر بازایستید
مبادا بندهایتان محکم شود.
زیرا من از هلاکت و تقدیری شنیده‌ام
که از جانب خداوندگار، خداوند لشکرها
بر تمامی زمین مقدر است.
23گوش فرا دهید و صدایم را بشنوید؛
توجه کنید و به سخنانم گوش بسپارید.
24آیا آن که به جهت بذرپاشی شخم می‌زند
پیوسته چنین می‌کند؟
آیا پیوسته زمین را می‌شکافد
و آن را شیار می‌کند؟
25آنگاه که زمین را هموار ساخت،
آیا گشنیز نمی‌پاشد و زیره نمی‌افشاند؟
آیا گندم در شیار نمی‌کارد،
و جو را در جای معین خود نمی‌گذارد
و چاودار#28:25 گیاهی از تیرۀ گندم. در حدود مزرعه نمی‌کارد؟
26خدایش او را تعلیم می‌دهد،
و طریق درست را بدو می‌آموزد.
27زیرا گشنیز را با گردونۀ تیز نمی‌کوبند
و چرخ گاری را بر زیره نمی‌گردانند،
بلکه گشنیز را به عصا می‌زنند،
و زیره را به چوب.
28گندم باید به جهت تهیۀ نان آرد شود،
پس برزگر آن را تا ابد خرمن‌‌کوبی نمی‌کند.
چرخ گاری را بر آن می‌گرداند،
اما اسبانش آن را آرد نمی‌کنند.
29این همه از جانب خداوند لشکرهاست،
که مشورت او شگفت‌‌انگیز است
و حکمتش بس عظیم.
اکنون انتخاب شده:
اِشعیا 28: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
اِشعیا 28
28
وای بر اِفرایِم
1وای بر تاجِ فخر میگسارانِ اِفرایِم،
و بر گُلِ پژمردنیِ زیباییِ پرجلالش،
که بر سر وادی حاصلخیزِ مغلوبانِ شراب است!
2هان خداوند کسی نیرومند و توانا دارد،
که چون توفانِ تگرگ و تندبادِ ویرانگر،
و همچون رگبارِ باران شدید و سیل‌آسا،
آن را به دست خود بر زمین خواهد افکند.
3آری آن تاج فخرِ میگساران اِفرایِم
لگدمال خواهد شد؛
4و آن گل پژمردنیِ زیباییِ پرجلال او
که بر سر وادی حاصلخیز خودنمایی می‌کرد،
مانند انجیر رسیده پیش از موسم حصاد خواهد بود
که تا کسی آن را بیند،
به دست خود چیده، فرو می‌بلعد.
5در آن روز، خداوند لشکرها برای باقیماندگان قوم خویش
تاج جلال و افسر زیبایی خواهد بود،
6و روحِ انصاف برای آن که به داوری نشیند
و قوّت برای آنان که جنگ را نزد دروازه دفع می‌کنند.
7اینان نیز از فرط شراب افتان و خیزانند
و از میگساری بر پا نتوانند ایستاد:
کاهنان و انبیا از فرط شراب افتان و خیزانند،
و از میخوارگی منگ شده‌اند؛
آنان از میگساری بر پا نتوانند ایستاد،
هنگام دیدن رؤیا تِلوتِلو می‌خورند
و به وقت حکم دادن می‌لغزند!
8سفره‌ها جملگی از قی پوشیده است،
حتی یک جای پاک نیز باقی نمانده است.
9«معرفت را به کِه خواهد آموخت؟
و پیام را به کِه خواهد فهمانید؟
آیا به کودکانِ تازه از شیر بازداشته؟
یا به اطفال تازه از پستان برگرفته؟
10زیرا که برای آنان کلمات بی‌معنی
و عبارات نامفهوم است،
کلمه‌ای اینجا و کلمه‌ای آنجا!»#28:10 یا: «حکم بر حکم و حکم بر حکم، قانون بر قانون و قانون بر قانون، قدری اینجا و قدری آنجا خواهد بود؛» همچنین در آیۀ ۱۳.
11پس اکنون با لبانی اَلکَن و زبانی غریب
با این قوم سخن خواهد گفت،
12قومی که بدیشان فرموده بود:
«استراحتگاه همین است؛
پس خستگان را استراحت بخشید!
و مکان آرامی همین است؛»
اما نخواستند بشنوند.
13پس حال کلام خداوند برای ایشان
کلمات بی‌معنی و عبارات نامفهوم خواهد بود،
کلمه‌ای اینجا و کلمه‌ای آنجا،
تا رفته، از پشت بیفتند
و مجروح گشته، در دام گرفتار آیند و اسیر گردند.
14پس ای تمسخرگرانِ حاکم بر این قوم در اورشلیم،
اکنون کلام خداوند را بشنوید:
15زیرا گفته‌اید: «با مرگ عهد بسته‌ایم،
و با هاویه#28:15 در عبری: ”شِئول“؛ همچنین در آیۀ ۱۸. هم‌پیمان گشته‌ایم.
آنگاه که توفان سهمگین بگذرد
به ما نخواهد رسید،
زیرا که دروغ را پناهگاه خود ساخته‌ایم
و ناراستی را مخفیگاه خویش.»
16پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:
«اینک در صَهیون سنگ بنیادی می‌نهم،
سنگ آزموده شده،
و سنگ زاویۀ گرانبها
به جهت پی مستحکم؛
آن که توکل کند
هراسان نخواهد شد.
17من انصاف را ریسمان اندازه‌گیری،
و عدالت را طراز خواهم ساخت.
تگرگْ پناهگاه شما یعنی دروغ را خواهد رُفت،
و سیلابْ مخفیگاه شما را خواهد بُرد.»
18عهدتان با مرگ فسخ خواهد شد
و پیمانتان با هاویه استوار نخواهد ماند.
آنگاه که توفان سهمگین عبور کند
شما را پایمال خواهد کرد.
19هر بار که بگذرد شما را خواهد برد،
زیرا که هر بامداد خواهد گذشت،
هر روز و هر شب.
درک این پیام
وحشت محض در پی دارد!
20بستر کوتاهتر از آن است که بتوان بر آن دراز کشید،
و روی‌انداز تنگتر از آن که کسی خویشتن را بپوشاند.
21زیرا خداوند بر خواهد خاست،
چنانکه در کوه فِراصیم کرد؛
و خویشتن را بر خواهد انگیخت،
چنانکه در وادی جِبعون کرد؛
تا عمل خویش را به جا آورَد،
عمل عجیب خود را،
و تا کار خویش را به انجام رسانَد،
کار غریب خود را!
22پس حال از تمسخر بازایستید
مبادا بندهایتان محکم شود.
زیرا من از هلاکت و تقدیری شنیده‌ام
که از جانب خداوندگار، خداوند لشکرها
بر تمامی زمین مقدر است.
23گوش فرا دهید و صدایم را بشنوید؛
توجه کنید و به سخنانم گوش بسپارید.
24آیا آن که به جهت بذرپاشی شخم می‌زند
پیوسته چنین می‌کند؟
آیا پیوسته زمین را می‌شکافد
و آن را شیار می‌کند؟
25آنگاه که زمین را هموار ساخت،
آیا گشنیز نمی‌پاشد و زیره نمی‌افشاند؟
آیا گندم در شیار نمی‌کارد،
و جو را در جای معین خود نمی‌گذارد
و چاودار#28:25 گیاهی از تیرۀ گندم. در حدود مزرعه نمی‌کارد؟
26خدایش او را تعلیم می‌دهد،
و طریق درست را بدو می‌آموزد.
27زیرا گشنیز را با گردونۀ تیز نمی‌کوبند
و چرخ گاری را بر زیره نمی‌گردانند،
بلکه گشنیز را به عصا می‌زنند،
و زیره را به چوب.
28گندم باید به جهت تهیۀ نان آرد شود،
پس برزگر آن را تا ابد خرمن‌‌کوبی نمی‌کند.
چرخ گاری را بر آن می‌گرداند،
اما اسبانش آن را آرد نمی‌کنند.
29این همه از جانب خداوند لشکرهاست،
که مشورت او شگفت‌‌انگیز است
و حکمتش بس عظیم.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop