اِشعیا 30
30
وای بر قوم عِصیانگر
1خداوند می‌فرماید: «وای بر فرزندان گردنکش
که تدبیرهایی را به انجام می‌رسانند که تدبیرهای من نیست،
پیمانهایی می‌بندند که از روح من نیست،
و بدین‌گونه گناه بر گناه می‌افزایند؛
2که به جهت فرود شدن به مصر رهسپار می‌شوند،
بی‌‌آنکه از من مشورت بخواهند،
و به حمایت فرعون پناه می‌برند،
و زیر سایۀ مصر امنیت می‌جویند.
3اما حمایت فرعون مایۀ شرمساری‌تان خواهد بود
و امنیت در سایۀ مصر، اسباب رسوایی‌تان.
4زیرا هرچند صاحبمنصبانش در صوعَن هستند
و فرستادگانش به خانیس رسیده‌اند،
5لیکن همه به واسطۀ قومی که فایده‌ای بدیشان نتواند رسانید
شرمسار خواهند شد،
قومی که نه مددی بدیشان خواهد رسانید و نه فایده‌ای،
بلکه تنها مایۀ شرمساری و سرافکندگی‌شان خواهد بود.»
6وحی دربارۀ حیوانات نِگِب:
از میان دیار تنگی و فشار،
دیار شیران نر و ماده،
و افعی‌ها و مارهای آتشینِ جهنده،
فرستادگانْ ثروت خویش را بر پشت الاغان
و گنجهای خویش بر کوهان شتران حمل می‌کنند،
و به جانب قومی رهسپارند که فایده‌ای بدیشان نمی‌رساند،
7به جانب مصر که کمکش بی‌ارزش است و بیهوده،
و از این رو او را ’اژدهای بی‌خاصیت‘#30:7 در عبری: «رَهَبِ نشسته در جایش». ”رَهَب“ در ادبیات باستان نام موجودی افسانه‌ای است که در دریا می‌زیست و سمبول هرج و مرج و آشفتگی قلمداد می‌شد؛ اینجا استعاره‌‌ای است برای مصر. نامیده‌ام.
8حال برو و این را برای ایشان بر لوحی بنویس
و بر طوماری بنگار،
تا شهادتی باشد ماندگار،
برای ایام آینده.
9اینان قومی عِصیانگر و فرزندانی فریبکارند،
فرزندانی که نمی‌خواهند به شریعت خداوند گوش بسپارند.
10به انبیا می‌گویند:
«نبوت نکنید،»
و به رؤیابینندگان می‌گویند:
«برای ما به حقیقت رؤیا نبینید.
سخنان دل‌نواز به ما بگویید،
رؤیاهای فریبنده ببینید.
11از راه منحرف شوید،
طریقت را ترک گویید،
و دیگر با ما از قدوس اسرائیل سخن مگویید.»
12بنابراین قدوس اسرائیل چنین می‌گوید:
«چون این پیام را نپذیرفتید
و بر ظلم و فساد اعتماد کرده،
بر آنها تکیه نمودید،
13پس این گناه برای شما همچون دیواری خواهد بود
شکاف‌خورده و شکمدار،
که در یک آن به‌ناگاه فرو می‌ریزد؛
14و ریزش آن بسان در هم شکستن کوزه‌ای خواهد بود
که چنان خرد شود
که تکه‌ای از آن نتوان یافت
تا بِدان زغالی از آتشدان
یا اندک آبی از حوض برگیرند.»
15زیرا خداوندگارْ یهوه، قدوس اسرائیل چنین می‌گوید:
«نجات شما در توبه و آسودگی است،
و نیروی شما در آرامی و توکل،
اما نخواستید.
16گفتید: ”نه! بلکه سوار بر اسبان می‌گریزیم!“
پس خواهید گریخت.
گفتید: ”سوار بر اسبان تیزرو می‌رویم!“
پس تعقیب‌کنندگانتان نیز تیزرو خواهند بود.
17از تهدید یک تن
هزار خواهند گریخت،
و از تهدید پنج تن
همگی فرار خواهید کرد،
تا آنگاه که چون چوب بیرقی بر کوه
و عَلمی بر تپه بر جا مانید.»
فیض خداوند
18اما خداوند منتظر است تا با شما بر حسب فیض عمل کند؛
او برمی‌خیزد تا بر شما رحمت نماید.
زیرا یهوه خدای عدالت است؛
خوشا به حال همۀ آنان که برای او انتظار می‌کشند.
19به‌یقین که قومی در صَهیون ساکن خواهند شد، و شما دیگر در اورشلیم نخواهید گریست. بلکه آنگاه که فریاد برآورید، او با شما بر حسب فیض عمل خواهد کرد، و به‌محض شنیدن صدایتان شما را اجابت خواهد نمود. 20اگرچه خداوندگار تو را نانِ تنگی و آبِ مصیبت دهد، اما رهنمای تو دیگر از نظرت پنهان نخواهد بود، بلکه او را به چشم خود خواهی دید. 21آنگاه که به چپ یا راست بروی، از پشت سر آوازی خواهی شنید که می‌گوید: «راه این است؛ در آن گام بردار!» 22آنگاه تمثالهای تراشیدۀ نقره‌پوش و بتهای ریخته شدۀ طلاکوب را نجس خواهی شمرد و آنها را چون جامۀ نجس به دور افکنده، به آنها خواهید گفت: «بیرون شوید!»
23او بر بذری که در زمین کاشته‌ای باران خواهد فرستاد، و نانی که از زمین برمی‌آید غنی و فراوان خواهد بود. در آن روز، گله‌هایت در مراتع وسیع خواهند چرید، 24و گاوان و الاغهایت که زمین را شیار می‌کنند، علوفۀ خوش‌‌طعمی را که با کج‌‌بیل و شانه افشانده شده است، خواهند خورد. 25در روز کشتار عظیم، آنگاه که برجها فرو می‌افتند، بر هر کوه بلند و هر تپۀ مرتفع نهرهای آب جاری خواهد شد. 26آنگاه که خداوند شکستگی قوم خویش را ببندد و جراحتهایی را که خود وارد آورده شفا دهد، نور ماه همچون نور خورشید خواهد بود و نور آفتاب هفت چندان، مانند روشنایی هفت روز.
27هان، نام یهوه از دور می‌آید،
با خشمی آتشین و دودی غلیظ.
لبانش پر از غضب است
و زبانش آتشی است فرو برنده.
28دَم او بسان نهری است سرشار
که تا به گردن می‌رسد.
قومها را به غربالِ فنا الک خواهد کرد،
و بر دهان ملتها لگامِ گمراهی خواهد نهاد.
29و شما را سرودی خواهد بود، بسان سرود شبِ عیدی مقدس؛ و دل شما شادمان خواهد شد، همچون زمانی که قوم با آواز نی به کوه خداوند، آن صخرۀ اسرائیل، رهسپار می‌گردند. 30و خداوند آواز مَهیب خود را خواهد شنوانید و بازوی خویش را نمایان خواهد ساخت، بازویی که با خشم آتشین و آتش فرو برنده، و با باران سیل‌آسا و توفان و تگرگ، فرود می‌آید. 31آری، آشور از آواز خداوند هراسان خواهد شد، و خداوند به عصای خود ایشان را خواهد زد. 32و هر ضربتی که خداوند به عصای تأدیب خود بر وی بنوازد، با آواز دف و بربط همراه خواهد بود؛ آری، او به بازوی پُر تاب و توان خویش با ایشان خواهد جنگید. 33زیرا دیرزمانی است که آتشگاه#30:33 در عبری، شکلی از ”توفِت“ که محلی بود بیرون از اورشلیم که مردم کودکان خود را همچون قربانی برای مولِک، خدای عَمّونیان می‌سوزاندند. آماده شده و برای پادشاه مهیا گشته است: آتشدانِ آن عمیق و عریض گشته و از هیزم و آتش مالامال است؛ و دَم خداوند، همچون نهری از گوگرد مشتعل، آن را برمی‌افروزد.
اکنون انتخاب شده:
اِشعیا 30: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
اِشعیا 30
30
وای بر قوم عِصیانگر
1خداوند می‌فرماید: «وای بر فرزندان گردنکش
که تدبیرهایی را به انجام می‌رسانند که تدبیرهای من نیست،
پیمانهایی می‌بندند که از روح من نیست،
و بدین‌گونه گناه بر گناه می‌افزایند؛
2که به جهت فرود شدن به مصر رهسپار می‌شوند،
بی‌‌آنکه از من مشورت بخواهند،
و به حمایت فرعون پناه می‌برند،
و زیر سایۀ مصر امنیت می‌جویند.
3اما حمایت فرعون مایۀ شرمساری‌تان خواهد بود
و امنیت در سایۀ مصر، اسباب رسوایی‌تان.
4زیرا هرچند صاحبمنصبانش در صوعَن هستند
و فرستادگانش به خانیس رسیده‌اند،
5لیکن همه به واسطۀ قومی که فایده‌ای بدیشان نتواند رسانید
شرمسار خواهند شد،
قومی که نه مددی بدیشان خواهد رسانید و نه فایده‌ای،
بلکه تنها مایۀ شرمساری و سرافکندگی‌شان خواهد بود.»
6وحی دربارۀ حیوانات نِگِب:
از میان دیار تنگی و فشار،
دیار شیران نر و ماده،
و افعی‌ها و مارهای آتشینِ جهنده،
فرستادگانْ ثروت خویش را بر پشت الاغان
و گنجهای خویش بر کوهان شتران حمل می‌کنند،
و به جانب قومی رهسپارند که فایده‌ای بدیشان نمی‌رساند،
7به جانب مصر که کمکش بی‌ارزش است و بیهوده،
و از این رو او را ’اژدهای بی‌خاصیت‘#30:7 در عبری: «رَهَبِ نشسته در جایش». ”رَهَب“ در ادبیات باستان نام موجودی افسانه‌ای است که در دریا می‌زیست و سمبول هرج و مرج و آشفتگی قلمداد می‌شد؛ اینجا استعاره‌‌ای است برای مصر. نامیده‌ام.
8حال برو و این را برای ایشان بر لوحی بنویس
و بر طوماری بنگار،
تا شهادتی باشد ماندگار،
برای ایام آینده.
9اینان قومی عِصیانگر و فرزندانی فریبکارند،
فرزندانی که نمی‌خواهند به شریعت خداوند گوش بسپارند.
10به انبیا می‌گویند:
«نبوت نکنید،»
و به رؤیابینندگان می‌گویند:
«برای ما به حقیقت رؤیا نبینید.
سخنان دل‌نواز به ما بگویید،
رؤیاهای فریبنده ببینید.
11از راه منحرف شوید،
طریقت را ترک گویید،
و دیگر با ما از قدوس اسرائیل سخن مگویید.»
12بنابراین قدوس اسرائیل چنین می‌گوید:
«چون این پیام را نپذیرفتید
و بر ظلم و فساد اعتماد کرده،
بر آنها تکیه نمودید،
13پس این گناه برای شما همچون دیواری خواهد بود
شکاف‌خورده و شکمدار،
که در یک آن به‌ناگاه فرو می‌ریزد؛
14و ریزش آن بسان در هم شکستن کوزه‌ای خواهد بود
که چنان خرد شود
که تکه‌ای از آن نتوان یافت
تا بِدان زغالی از آتشدان
یا اندک آبی از حوض برگیرند.»
15زیرا خداوندگارْ یهوه، قدوس اسرائیل چنین می‌گوید:
«نجات شما در توبه و آسودگی است،
و نیروی شما در آرامی و توکل،
اما نخواستید.
16گفتید: ”نه! بلکه سوار بر اسبان می‌گریزیم!“
پس خواهید گریخت.
گفتید: ”سوار بر اسبان تیزرو می‌رویم!“
پس تعقیب‌کنندگانتان نیز تیزرو خواهند بود.
17از تهدید یک تن
هزار خواهند گریخت،
و از تهدید پنج تن
همگی فرار خواهید کرد،
تا آنگاه که چون چوب بیرقی بر کوه
و عَلمی بر تپه بر جا مانید.»
فیض خداوند
18اما خداوند منتظر است تا با شما بر حسب فیض عمل کند؛
او برمی‌خیزد تا بر شما رحمت نماید.
زیرا یهوه خدای عدالت است؛
خوشا به حال همۀ آنان که برای او انتظار می‌کشند.
19به‌یقین که قومی در صَهیون ساکن خواهند شد، و شما دیگر در اورشلیم نخواهید گریست. بلکه آنگاه که فریاد برآورید، او با شما بر حسب فیض عمل خواهد کرد، و به‌محض شنیدن صدایتان شما را اجابت خواهد نمود. 20اگرچه خداوندگار تو را نانِ تنگی و آبِ مصیبت دهد، اما رهنمای تو دیگر از نظرت پنهان نخواهد بود، بلکه او را به چشم خود خواهی دید. 21آنگاه که به چپ یا راست بروی، از پشت سر آوازی خواهی شنید که می‌گوید: «راه این است؛ در آن گام بردار!» 22آنگاه تمثالهای تراشیدۀ نقره‌پوش و بتهای ریخته شدۀ طلاکوب را نجس خواهی شمرد و آنها را چون جامۀ نجس به دور افکنده، به آنها خواهید گفت: «بیرون شوید!»
23او بر بذری که در زمین کاشته‌ای باران خواهد فرستاد، و نانی که از زمین برمی‌آید غنی و فراوان خواهد بود. در آن روز، گله‌هایت در مراتع وسیع خواهند چرید، 24و گاوان و الاغهایت که زمین را شیار می‌کنند، علوفۀ خوش‌‌طعمی را که با کج‌‌بیل و شانه افشانده شده است، خواهند خورد. 25در روز کشتار عظیم، آنگاه که برجها فرو می‌افتند، بر هر کوه بلند و هر تپۀ مرتفع نهرهای آب جاری خواهد شد. 26آنگاه که خداوند شکستگی قوم خویش را ببندد و جراحتهایی را که خود وارد آورده شفا دهد، نور ماه همچون نور خورشید خواهد بود و نور آفتاب هفت چندان، مانند روشنایی هفت روز.
27هان، نام یهوه از دور می‌آید،
با خشمی آتشین و دودی غلیظ.
لبانش پر از غضب است
و زبانش آتشی است فرو برنده.
28دَم او بسان نهری است سرشار
که تا به گردن می‌رسد.
قومها را به غربالِ فنا الک خواهد کرد،
و بر دهان ملتها لگامِ گمراهی خواهد نهاد.
29و شما را سرودی خواهد بود، بسان سرود شبِ عیدی مقدس؛ و دل شما شادمان خواهد شد، همچون زمانی که قوم با آواز نی به کوه خداوند، آن صخرۀ اسرائیل، رهسپار می‌گردند. 30و خداوند آواز مَهیب خود را خواهد شنوانید و بازوی خویش را نمایان خواهد ساخت، بازویی که با خشم آتشین و آتش فرو برنده، و با باران سیل‌آسا و توفان و تگرگ، فرود می‌آید. 31آری، آشور از آواز خداوند هراسان خواهد شد، و خداوند به عصای خود ایشان را خواهد زد. 32و هر ضربتی که خداوند به عصای تأدیب خود بر وی بنوازد، با آواز دف و بربط همراه خواهد بود؛ آری، او به بازوی پُر تاب و توان خویش با ایشان خواهد جنگید. 33زیرا دیرزمانی است که آتشگاه#30:33 در عبری، شکلی از ”توفِت“ که محلی بود بیرون از اورشلیم که مردم کودکان خود را همچون قربانی برای مولِک، خدای عَمّونیان می‌سوزاندند. آماده شده و برای پادشاه مهیا گشته است: آتشدانِ آن عمیق و عریض گشته و از هیزم و آتش مالامال است؛ و دَم خداوند، همچون نهری از گوگرد مشتعل، آن را برمی‌افروزد.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop