اِشعیا 64

64
1کاش که آسمانها را شکافته، نازل می‌شدی،
تا کوهها از حضورت به لرزه درمی‌آمد -
2همچون آتشی که خُرده‌چوبها را مشتعل می‌سازد،
و آب را به جوش می‌آورد -
تا نام خود را به دشمنانت بشناسانی،
و تا قومها از حضورت به لرزه درآیند!
3آنگاه که اعمالی هولناک انجام دادی که انتظارش را نداشتیم،
نازل شدی و کوهها از حضورت به لرزه درآمد.
4از دیرباز کسی نشنیده،
و گوشی استماع نکرده است،
و چشمی خدایی را غیر از تو ندیده
که برای منتظران خود عمل کند.
5تو کسانی را که شادمانه به پارسایی عمل می‌کنند،
و در راههای تو، تو را به یاد می‌آورند،
ملاقات می‌کنی.
هان تو خشمناک شدی زیرا که ما گناه کردیم،
و دیرزمانی در آنها به سر بردیم،
پس حال چگونه نجات توانیم یافت؟
6همۀ ما همچون شخص نجس شده‌ایم،
و اعمال نیک ما جملگی همچون پارچه‌ای کثیف است!
همگی ما مانند برگْ پژمُرده‌ایم،
و گناهان ما همچون باد، ما را با خود می‌برد.
7کسی نیست که نام تو را بخواند،
یا خویشتن را برانگیزد تا به تو تمسک جوید،
زیرا که روی خود را از ما نهان کرده‌ای،
و ما را به سبب گناهانمان گداخته‌ای.#64‏:7 نسخۀ ترجمۀ یونانی هفتادتَنان و سوری چنین است: «ما را به دست گناهانمان تسلیم کرده‌ای».
8با این همه، ای خداوند، تو پدر ما هستی.
ما گِل هستیم و تو کوزه‌گری؛
همۀ ما کارِ دست توییم.
9ای خداوند، چنین سخت غضبناک مباش،
و گناه را تا ابد به خاطر مدار!
تمنا اینکه بنگری،
که ما جملگی قوم توییم.
10شهرهای مقدس تو به بیابان بدل شده،
حتی صَهیون بیابان گردیده است، و اورشلیم، ویرانه‌ای.
11معبد مقدس و پر شکوه ما،
که نیاکانمان در آن تو را ستایش می‌کردند،
به آتش سوزانده شده،
و مکانهای دلپذیر ما،
جملگی ویران گشته است!
12خداوندا، آیا با این همه همچنان خودداری می‌کنی؟
آیا همچنان سکوت کرده، ما را چنین سخت مبتلا می‌سازی؟

اکنون انتخاب شده:

اِشعیا 64: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید