اِشعیا ‮معرفی کتاب اِشعیا‬

معرفی کتاب اِشعیا
غالباً عقیده بر این است که اِشعیای نبی بزرگترین نبیِ‌صاحبِ کتاب بوده است. او که با عاموس، هوشع و میکاهِ نبی هم‌عصر بود، خدمت خود را در سال ۷۴۰ ق.م.، در سال وفات عُزّیای پادشاه آغاز کرد. طبق احادیث یهود، اِشعیا را در ایام سلطنت مَنَسی با ارّه دوپاره کردند. ممکن است عبرانیان ۱۱‏:۳۷ اشاره به همین رویداد باشد. احتمالاً اِشعیا بیشتر عمر خود را در اورشلیم سپری کرده و در ایام سلطنت حِزِقیای پادشاه از بیشترین نفوذ خود برخوردار بوده است.
خصوصیت بارز کتاب اِشعیا، مطالبی است که پیرامون دو موضوع مهم داوری و نجات نوشته است. خدایی که ’قدوس اسرائیل‘ است، عاصیان و گناهکاران را مجازات می‌کند، اما هم‌او است که ایشان را نجات می‌بخشد.
برخی از پژوهندگان کتاب‌مقدس بر این عقیده‌اند که بابهای ۴۰ تا ۶۶ کتاب اثرِ قلمِ نبی دیگری است که در اواخر دورۀ تبعید بابِل دست به نگارش زده است. اما همه با این نظر موافق نیستند و شباهتهایی را که میان اصطلاحات و واژگان مورد استفاده در هر دو بخش کتاب وجود دارد، دال بر یگانگی نگارنده می‌دانند.
تقسیم‌بندی کلّی
بخش ۱- کتاب داوری (بابهای ۱ تا ۳۹)
۱-‌۱ پیامهای توبیخ و وعده (بابهای ۱ تا ۶)
۱‏-۲ نبوّتهایی دربارۀ یهودا در مقابل تهدیدات اَرام و اسرائیل (بابهای ۷ تا ۱۲)
۱‏-۳ داوری بر ملتها (بابهای ۱۳ تا ۲۳)
۱‏-۴ داوری و وعده (بابهای ۲۴ تا ۲۷)
۱‏-۵ شش وای (بابهای ۲۸ تا ۳۳)
۱‏-۶ باز هم داوری و وعده (بابهای ۳۴ و ۳۵)
۱‏-۷ تهدید آشور و تبعید بابِل (بابهای ۳۶ تا ۳۹)
بخش ۲- کتاب تسلی (بابهای ۴۰ تا ۶۶)
۲‏-۱ رهایی اسرائیل و آمدن خدا به یاری ایشان (بابهای ۴۰ تا ۴۸)
۲‏-۲ خدمت خادم و آمدن خدا به یاری اسرائیل (بابهای ۴۹ تا ۵۷)
۲‏-۳ رهایی ابدی و داوری ابدی (بابهای ۵۸ تا ۶۶)

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید