اِرمیا 18
18
در خانۀ کوزه‌گر
1این است کلامی که از جانب خداوند بر اِرمیا نازل شد: 2«برخیز و به خانۀ کوزه‌گر فرود آی، و در آنجا کلام خود را به تو خواهم شنوانید.» 3پس به خانۀ کوزه‌گر فرود شدم، و او را بر چرخ خود سرگرم کار دیدم. 4هان ظرفی که کوزه‌گر از گِل می‌ساخت، در دستش ضایع شد؛ پس ظرفی دیگر از آن ساخت، آن‌گونه که در نظرش پسند می‌آمد.
5آنگاه کلام خداوند بر من نازل شده، فرمود: 6«خداوند می‌فرماید: ای خاندان اسرائیل، آیا من نمی‌توانم با شما همان کنم که این کوزه‌گر کرد؟ هان ای خاندان اسرائیل، شما نیز در دستان من، همچون گِل در دستان کوزه‌گرید. 7هرگاه دربارۀ قوم یا مملکتی اعلام کنم که آن را برکَنده، منهدم و نابود خواهم ساخت، 8اگر آن قوم که درباره‌اش چنین گفته‌ام، از شرارت خویش بازگشت کنند، آنگاه من نیز از آن بلا که قصدِ آن داشته‌ام، باز خواهم گشت. 9و هرگاه دربارۀ قوم یا مملکتی اعلام کنم که آن را بنا خواهم کرد و غرس خواهم نمود، 10اگر ایشان در نظر من شرارت ورزند و سخن مرا نشنوند، آنگاه من از آن نیکویی که قصد انجامش داشته‌ام، باز خواهم گشت.
11«پس حال به مردمان یهودا و ساکنان اورشلیم بگو، ”خداوند چنین می‌فرماید: هم‌اکنون برای شما بلایی تدارک می‌بینم و بر ضدتان تدبیری می‌اندیشم. پس هر یک از شما از راه زشت خود بازگشته، راهها و کردارتان را اصلاح کنید.“ 12اما ایشان می‌گویند: ”بیهوده است! ما نقشه‌های خودمان را پیروی خواهیم کرد و هر یک بر طبق سرکشیِ دلِ شریرِ خود رفتار خواهیم نمود.“
13«پس خداوند چنین می‌فرماید:
در میان قومها پرس و جو کنید،
کیست که چنین چیزی شنیده باشد؟
اسرائیلِ باکره کاری بسیار زشت کرده است.
14آیا برفِ لبنان هرگز از صخره‌های سیریون ناپدید می‌شود؟
آیا آبهای سردش که از جای دور جاری است، هرگز خشک می‌گردد؟#18:14 عبری این آیه کاملاً روشن نیست.
15اما قوم من مرا از یاد برده‌اند،
و برای خدایانِ دروغین بخور می‌سوزانند!
آنها ایشان را از راههایشان، یعنی از راههای قدیم، منحرف می‌کنند،
تا در کوره‌راهها گام بردارند، نه در شاهراهها،
16و تا سرزمینشان را مایۀ وحشت بسازند،
و تا به ابد مایۀ انگشت به دهان ماندن مردمان؛
چندان که هر که از آنجا بگذرد،
متحیر شده، سَر تکان دهد.
17آنان را همچون باد شرقی،
در برابر دشمن پراکنده خواهم ساخت،
و در روز مصیبتِ ایشان
پشت سر خود را به ایشان نشان خواهم داد، نه روی خود را.»
18پس گفتند: «بیایید بر ضد اِرمیا تدبیرها کنیم، زیرا تعلیم از کاهنان ضایع نخواهد شد، و نه مشورت از حکیمان، و نه کلام از انبیا. پس بیایید او را به زبان خود بزنیم و به هیچ سخنش اعتنا نکنیم.»
19خداوندا، به من گوش فرا ده،
و سخن مخالفانم را بشنو!
20آیا پاداشِ نیکویی بدی است؟
زیرا که گودالی برای جان من کنده‌اند.
به یاد آور چگونه به حضورت می‌ایستادم
تا از ایشان به نیکویی سخن گفته،
خشم تو را از ایشان برگردانم.
21پس اکنون فرزندانشان را به قحطی بسپار،
و خودشان را به دَمِ شمشیر تسلیم کن؛
بگذار زنانشان بی‌‌اولاد و بیوه شوند،
و مردانشان از طاعون بمیرند،
و جوانانشان در جنگ به شمشیر از پا درآیند.
22باشد که فریادی از خانه‌هایشان به گوش رسد،
آنگاه که مهاجمان را به‌ناگاه بر ایشان فرود آوری.
زیرا برای گرفتار کردنم، گودال کنده‌اند،
و برای پاهایم دامها گسترده‌اند.
23اما تو ای خداوند، همۀ دسیسه‌های ایشان را می‌دانی،
دسیسه‌هایی را که به قصد جان من کرده‌اند.
پس تقصیرشان را کفّاره مکن،
و گناهشان را از نظرت محو مساز.
بگذار در حضورت سرنگون شوند،
و با ایشان به هنگام خشم خویش عمل نما.
اکنون انتخاب شده:
اِرمیا 18: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
اِرمیا 18
18
در خانۀ کوزه‌گر
1این است کلامی که از جانب خداوند بر اِرمیا نازل شد: 2«برخیز و به خانۀ کوزه‌گر فرود آی، و در آنجا کلام خود را به تو خواهم شنوانید.» 3پس به خانۀ کوزه‌گر فرود شدم، و او را بر چرخ خود سرگرم کار دیدم. 4هان ظرفی که کوزه‌گر از گِل می‌ساخت، در دستش ضایع شد؛ پس ظرفی دیگر از آن ساخت، آن‌گونه که در نظرش پسند می‌آمد.
5آنگاه کلام خداوند بر من نازل شده، فرمود: 6«خداوند می‌فرماید: ای خاندان اسرائیل، آیا من نمی‌توانم با شما همان کنم که این کوزه‌گر کرد؟ هان ای خاندان اسرائیل، شما نیز در دستان من، همچون گِل در دستان کوزه‌گرید. 7هرگاه دربارۀ قوم یا مملکتی اعلام کنم که آن را برکَنده، منهدم و نابود خواهم ساخت، 8اگر آن قوم که درباره‌اش چنین گفته‌ام، از شرارت خویش بازگشت کنند، آنگاه من نیز از آن بلا که قصدِ آن داشته‌ام، باز خواهم گشت. 9و هرگاه دربارۀ قوم یا مملکتی اعلام کنم که آن را بنا خواهم کرد و غرس خواهم نمود، 10اگر ایشان در نظر من شرارت ورزند و سخن مرا نشنوند، آنگاه من از آن نیکویی که قصد انجامش داشته‌ام، باز خواهم گشت.
11«پس حال به مردمان یهودا و ساکنان اورشلیم بگو، ”خداوند چنین می‌فرماید: هم‌اکنون برای شما بلایی تدارک می‌بینم و بر ضدتان تدبیری می‌اندیشم. پس هر یک از شما از راه زشت خود بازگشته، راهها و کردارتان را اصلاح کنید.“ 12اما ایشان می‌گویند: ”بیهوده است! ما نقشه‌های خودمان را پیروی خواهیم کرد و هر یک بر طبق سرکشیِ دلِ شریرِ خود رفتار خواهیم نمود.“
13«پس خداوند چنین می‌فرماید:
در میان قومها پرس و جو کنید،
کیست که چنین چیزی شنیده باشد؟
اسرائیلِ باکره کاری بسیار زشت کرده است.
14آیا برفِ لبنان هرگز از صخره‌های سیریون ناپدید می‌شود؟
آیا آبهای سردش که از جای دور جاری است، هرگز خشک می‌گردد؟#18:14 عبری این آیه کاملاً روشن نیست.
15اما قوم من مرا از یاد برده‌اند،
و برای خدایانِ دروغین بخور می‌سوزانند!
آنها ایشان را از راههایشان، یعنی از راههای قدیم، منحرف می‌کنند،
تا در کوره‌راهها گام بردارند، نه در شاهراهها،
16و تا سرزمینشان را مایۀ وحشت بسازند،
و تا به ابد مایۀ انگشت به دهان ماندن مردمان؛
چندان که هر که از آنجا بگذرد،
متحیر شده، سَر تکان دهد.
17آنان را همچون باد شرقی،
در برابر دشمن پراکنده خواهم ساخت،
و در روز مصیبتِ ایشان
پشت سر خود را به ایشان نشان خواهم داد، نه روی خود را.»
18پس گفتند: «بیایید بر ضد اِرمیا تدبیرها کنیم، زیرا تعلیم از کاهنان ضایع نخواهد شد، و نه مشورت از حکیمان، و نه کلام از انبیا. پس بیایید او را به زبان خود بزنیم و به هیچ سخنش اعتنا نکنیم.»
19خداوندا، به من گوش فرا ده،
و سخن مخالفانم را بشنو!
20آیا پاداشِ نیکویی بدی است؟
زیرا که گودالی برای جان من کنده‌اند.
به یاد آور چگونه به حضورت می‌ایستادم
تا از ایشان به نیکویی سخن گفته،
خشم تو را از ایشان برگردانم.
21پس اکنون فرزندانشان را به قحطی بسپار،
و خودشان را به دَمِ شمشیر تسلیم کن؛
بگذار زنانشان بی‌‌اولاد و بیوه شوند،
و مردانشان از طاعون بمیرند،
و جوانانشان در جنگ به شمشیر از پا درآیند.
22باشد که فریادی از خانه‌هایشان به گوش رسد،
آنگاه که مهاجمان را به‌ناگاه بر ایشان فرود آوری.
زیرا برای گرفتار کردنم، گودال کنده‌اند،
و برای پاهایم دامها گسترده‌اند.
23اما تو ای خداوند، همۀ دسیسه‌های ایشان را می‌دانی،
دسیسه‌هایی را که به قصد جان من کرده‌اند.
پس تقصیرشان را کفّاره مکن،
و گناهشان را از نظرت محو مساز.
بگذار در حضورت سرنگون شوند،
و با ایشان به هنگام خشم خویش عمل نما.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop