اِرمیا 21
21
نبوّت دربارۀ سقوط اورشلیم
1این است کلامی که از جانب خداوند بر اِرمیا نازل شد، آنگاه که صِدِقیای پادشاه، فَشحور پسر مَلکیا و صَفَنیای کاهن پسر مَعَسیا را نزد وی فرستاده، گفت: 2«برای ما از خداوند مسئلت کن، زیرا که نبوکدنصر#21:2 در عبری ”نبوکدرصر“ آمده که شکل دیگری است از اسم ”نبوکدنصر“ پادشاه بابِل. جهت هماهنگی، در سراسر کتاب اِرمیا ”نبوکدنصر“ به کار برده شده است. پادشاه بابِل به جنگ با ما برخاسته است، شاید که خداوند بر وفق کارهای شگفت‌انگیز خود با ما عمل کند، تا او از جنگیدن با ما دست بَرکِشد.»
3اما اِرمیا بدیشان گفت، 4«به صِدِقیا بگویید، ”یهوه خدای اسرائیل چنین می‌فرماید: اینک من اسلحۀ جنگ را برمی‌گردانم، اسلحه‌ای که در دست شماست و شما بدانها با پادشاه بابِل و کَلدانیانی که از بیرونِ دیوارها شما را محاصره کرده‌اند می‌جنگید، و ایشان را جملگی در وسط این شهر گرد می‌آورم. 5من خود با دستِ افراشته و بازوی نیرومند، در خشمی آتشین و غضبی عظیم با شما خواهم جنگید. 6ساکنان این شهر را از انسان و حیوان خواهم زد، و آنها به طاعونی عظیم خواهند مرد. 7همچنین خداوند می‌فرماید: پس از آن، صِدِقیا پادشاه یهودا و خادمانش و مردمان این شهر را که از طاعون و شمشیر و قحطی جان به در برده‌اند، به دست نبوکدنصر پادشاه بابِل و به دست دشمنانشان و آنان که قصد جانشان دارند، خواهم سپرد. او آنان را به دَم شمشیر از پا در خواهد آورد و بر ایشان رحم و شفقت و گذشت نخواهد کرد.“
8«نیز به این قوم بگو: ”خداوند چنین می‌فرماید: اینک طریق حیات و طریق مرگ را پیش پایتان می‌نهم؛ 9هر که در این شهر بماند از شمشیر و قحطی و طاعون خواهد مرد، اما هر که بیرون رود و خود را تسلیم کَلدانیانی کند که شما را محاصره کرده‌اند، زنده خواهد ماند و جان خویش به غنیمت خواهد برد. 10زیرا خداوند می‌فرماید: من روی خود را بر ضد این شهر نهاده‌ام تا بر آن بدی کنم و نه نیکی. این شهر به دست پادشاه بابِل تسلیم خواهد شد و او آن را به آتش خواهد کشید.“
پیامی به خاندان داوود
11«و به خاندان پادشاه یهودا بگو: ”به کلام خداوند گوش فرا دهید. 12ای خاندان داوود، خداوند چنین می‌فرماید:
«”هر بامداد به انصاف داوری کنید،
و غارت‌شدگان را از دست ظالمان برهانید،
مبادا به سبب اعمال شرارت‌بار‌تان،
خشم من همچون آتش شعله بَرکشد،
و بسوزاند و کسی را یارای خاموش کردن نباشد.“»
13خداوند می‌فرماید:
«ای ساکن همواری و ای صخرۀ دشت،#21:13 این آیه اشاره به شهر اورشلیم و سکنۀ آن دارد.
اینک من بر ضد تو هستم،
تویی که می‌گویی، ”کیست که بر ضد ما فرود آید،
یا کیست که به مسکنهای ما درآید؟“
14من تو را بر حسب ثمرۀ کردارت جزا خواهم داد،
و آتشی در جنگل تو خواهم افروخت،
که تمامی حوالی تو را در کام خواهد کشید؛»
این است فرمودۀ خداوند.
اکنون انتخاب شده:
اِرمیا 21: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
اِرمیا 21
21
نبوّت دربارۀ سقوط اورشلیم
1این است کلامی که از جانب خداوند بر اِرمیا نازل شد، آنگاه که صِدِقیای پادشاه، فَشحور پسر مَلکیا و صَفَنیای کاهن پسر مَعَسیا را نزد وی فرستاده، گفت: 2«برای ما از خداوند مسئلت کن، زیرا که نبوکدنصر#21:2 در عبری ”نبوکدرصر“ آمده که شکل دیگری است از اسم ”نبوکدنصر“ پادشاه بابِل. جهت هماهنگی، در سراسر کتاب اِرمیا ”نبوکدنصر“ به کار برده شده است. پادشاه بابِل به جنگ با ما برخاسته است، شاید که خداوند بر وفق کارهای شگفت‌انگیز خود با ما عمل کند، تا او از جنگیدن با ما دست بَرکِشد.»
3اما اِرمیا بدیشان گفت، 4«به صِدِقیا بگویید، ”یهوه خدای اسرائیل چنین می‌فرماید: اینک من اسلحۀ جنگ را برمی‌گردانم، اسلحه‌ای که در دست شماست و شما بدانها با پادشاه بابِل و کَلدانیانی که از بیرونِ دیوارها شما را محاصره کرده‌اند می‌جنگید، و ایشان را جملگی در وسط این شهر گرد می‌آورم. 5من خود با دستِ افراشته و بازوی نیرومند، در خشمی آتشین و غضبی عظیم با شما خواهم جنگید. 6ساکنان این شهر را از انسان و حیوان خواهم زد، و آنها به طاعونی عظیم خواهند مرد. 7همچنین خداوند می‌فرماید: پس از آن، صِدِقیا پادشاه یهودا و خادمانش و مردمان این شهر را که از طاعون و شمشیر و قحطی جان به در برده‌اند، به دست نبوکدنصر پادشاه بابِل و به دست دشمنانشان و آنان که قصد جانشان دارند، خواهم سپرد. او آنان را به دَم شمشیر از پا در خواهد آورد و بر ایشان رحم و شفقت و گذشت نخواهد کرد.“
8«نیز به این قوم بگو: ”خداوند چنین می‌فرماید: اینک طریق حیات و طریق مرگ را پیش پایتان می‌نهم؛ 9هر که در این شهر بماند از شمشیر و قحطی و طاعون خواهد مرد، اما هر که بیرون رود و خود را تسلیم کَلدانیانی کند که شما را محاصره کرده‌اند، زنده خواهد ماند و جان خویش به غنیمت خواهد برد. 10زیرا خداوند می‌فرماید: من روی خود را بر ضد این شهر نهاده‌ام تا بر آن بدی کنم و نه نیکی. این شهر به دست پادشاه بابِل تسلیم خواهد شد و او آن را به آتش خواهد کشید.“
پیامی به خاندان داوود
11«و به خاندان پادشاه یهودا بگو: ”به کلام خداوند گوش فرا دهید. 12ای خاندان داوود، خداوند چنین می‌فرماید:
«”هر بامداد به انصاف داوری کنید،
و غارت‌شدگان را از دست ظالمان برهانید،
مبادا به سبب اعمال شرارت‌بار‌تان،
خشم من همچون آتش شعله بَرکشد،
و بسوزاند و کسی را یارای خاموش کردن نباشد.“»
13خداوند می‌فرماید:
«ای ساکن همواری و ای صخرۀ دشت،#21:13 این آیه اشاره به شهر اورشلیم و سکنۀ آن دارد.
اینک من بر ضد تو هستم،
تویی که می‌گویی، ”کیست که بر ضد ما فرود آید،
یا کیست که به مسکنهای ما درآید؟“
14من تو را بر حسب ثمرۀ کردارت جزا خواهم داد،
و آتشی در جنگل تو خواهم افروخت،
که تمامی حوالی تو را در کام خواهد کشید؛»
این است فرمودۀ خداوند.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop