ایوب 20
20
گفتار صوفَر: شریران رنج خواهند کشید
1آنگاه صوفَرِ نَعَماتی در پاسخ گفت:
2«افکار پریشانم مرا به پاسخ گفتن وا می‌دارد،
زیرا که به‌غایت برانگیخته شده‌ام.
3سرزنشی می‌شنوم که اهانت‌آمیز است،
و فهمِ من مرا به پاسخ گفتن برمی‌انگیزد.
4«آیا این را از قدیم ندانسته‌ای،
از آن زمان که انسان بر زمین قرار داده شد،
5که شادیِ شریران اندک زمانی است،
و خوشیِ خدانشناسان لحظه‌ای بیش نیست؟
6اگرچه تکبرش تا به آسمان برسد،
و سر به ابرها بسایَد،
7اما مثلِ فضلۀ خود برای همیشه نابود خواهد شد،
و آنان که او را دیده‌اند خواهند گفت: ”کجاست؟“
8همچون خواب می‌پرَد و دیگر یافت نمی‌شود؛
مانند رؤیای شب، محو و نابود می‌گردد.
9چشمی که او را دیده است، دیگر او را نخواهد دید،
و مکانش دیگر بر او نخواهد نگریست.
10فرزندانش به بینوایان تاوان خواهند داد،
و دستانش ثروت او را پس خواهد داد.
11استخوانهایش از نیروی جوانی پر است،
اما با او در دلِ خاک خواهد آرامید.
12«اگرچه بدی به مذاق او شیرین است،
و آن را زیر زبان خود پنهان می‌کند،
13از آن لذت می‌برد و رهایش نمی‌کند،
بلکه آن را در دهان خود نگاه می‌دارد،
14اما خوراک او در شکمش تبدیل می‌شود،
و در اندرونش به زهرِ مار بَدَل می‌گردد.
15ثروتی را که فرو بلعیده، قِی خواهد کرد؛
خدا آن را از شکمش بیرون خواهد کشید.
16زهرِ مارها را خواهد مکید،
و نیش افعی او را خواهد کشت.
17بر رودخانه‌ها نظر نخواهد کرد،
و نه بر نهرهایی که به خامه و عسل جاری است.
18دسترنجِ خویش را پس خواهد داد،
و از گلوی او پایین نخواهد رفت؛
از سود تجارت خود
لذتی نخواهد برد.
19زیرا بینوایان را زیرِ پا لِه کرده و آنها را به حال خود واگذاشته است؛
خانه‌ای را که خود نساخته، غصب کرده است.
20«از آنجا که شکمش هیچ سیری نمی‌شناسد،
نمی‌گذارد هیچ چیزی که مایۀ لذت اوست از چنگش به در رود.
21دیگر چیزی نمانده که نخورده باشد،
از این رو کامروایی‌اش را دوامی نخواهد بود.
22در اوجِ رفاه خویش، در تنگی خواهد بود.
دست همۀ مفلوکان بر او بلند خواهد شد.
23آنگاه که شکم خویش را پر می‌کند،
خدا آتش خشمِ خویش را بر او خواهد فرستاد،
و حینی که می‌خورَد آن را بر او خواهد بارانید.
24هرچند از سِلاح آهنین بگریزد،
تیر برنجین او را خواهد سُفت.
25آن را بیرون می‌کِشد و از پشت او به در می‌آید؛
نوکِ برّاق آن از زهره‌اش خارج می‌شود.
ترس و وحشت او را فرا می‌گیرد؛
26تاریکی مطلق برای خزائنش مقرر است.
آتشِ ندمیده او را در کام خواهد کشید،
و آنچه را در خیمۀ او باقی است خواهد خورد.
27آسمانها تقصیر او را فاش خواهد کرد،
و زمین به ضد او بر خواهد خاست.
28خانه‌اش را سیل خواهد برد،
آبهای خروشان در روز غضب خدا.
29این است نصیب مرد شریر از جانب خدا،
میراث مقدر برای او از سوی پروردگار.»
اکنون انتخاب شده:
ایوب 20: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
ایوب 20
20
گفتار صوفَر: شریران رنج خواهند کشید
1آنگاه صوفَرِ نَعَماتی در پاسخ گفت:
2«افکار پریشانم مرا به پاسخ گفتن وا می‌دارد،
زیرا که به‌غایت برانگیخته شده‌ام.
3سرزنشی می‌شنوم که اهانت‌آمیز است،
و فهمِ من مرا به پاسخ گفتن برمی‌انگیزد.
4«آیا این را از قدیم ندانسته‌ای،
از آن زمان که انسان بر زمین قرار داده شد،
5که شادیِ شریران اندک زمانی است،
و خوشیِ خدانشناسان لحظه‌ای بیش نیست؟
6اگرچه تکبرش تا به آسمان برسد،
و سر به ابرها بسایَد،
7اما مثلِ فضلۀ خود برای همیشه نابود خواهد شد،
و آنان که او را دیده‌اند خواهند گفت: ”کجاست؟“
8همچون خواب می‌پرَد و دیگر یافت نمی‌شود؛
مانند رؤیای شب، محو و نابود می‌گردد.
9چشمی که او را دیده است، دیگر او را نخواهد دید،
و مکانش دیگر بر او نخواهد نگریست.
10فرزندانش به بینوایان تاوان خواهند داد،
و دستانش ثروت او را پس خواهد داد.
11استخوانهایش از نیروی جوانی پر است،
اما با او در دلِ خاک خواهد آرامید.
12«اگرچه بدی به مذاق او شیرین است،
و آن را زیر زبان خود پنهان می‌کند،
13از آن لذت می‌برد و رهایش نمی‌کند،
بلکه آن را در دهان خود نگاه می‌دارد،
14اما خوراک او در شکمش تبدیل می‌شود،
و در اندرونش به زهرِ مار بَدَل می‌گردد.
15ثروتی را که فرو بلعیده، قِی خواهد کرد؛
خدا آن را از شکمش بیرون خواهد کشید.
16زهرِ مارها را خواهد مکید،
و نیش افعی او را خواهد کشت.
17بر رودخانه‌ها نظر نخواهد کرد،
و نه بر نهرهایی که به خامه و عسل جاری است.
18دسترنجِ خویش را پس خواهد داد،
و از گلوی او پایین نخواهد رفت؛
از سود تجارت خود
لذتی نخواهد برد.
19زیرا بینوایان را زیرِ پا لِه کرده و آنها را به حال خود واگذاشته است؛
خانه‌ای را که خود نساخته، غصب کرده است.
20«از آنجا که شکمش هیچ سیری نمی‌شناسد،
نمی‌گذارد هیچ چیزی که مایۀ لذت اوست از چنگش به در رود.
21دیگر چیزی نمانده که نخورده باشد،
از این رو کامروایی‌اش را دوامی نخواهد بود.
22در اوجِ رفاه خویش، در تنگی خواهد بود.
دست همۀ مفلوکان بر او بلند خواهد شد.
23آنگاه که شکم خویش را پر می‌کند،
خدا آتش خشمِ خویش را بر او خواهد فرستاد،
و حینی که می‌خورَد آن را بر او خواهد بارانید.
24هرچند از سِلاح آهنین بگریزد،
تیر برنجین او را خواهد سُفت.
25آن را بیرون می‌کِشد و از پشت او به در می‌آید؛
نوکِ برّاق آن از زهره‌اش خارج می‌شود.
ترس و وحشت او را فرا می‌گیرد؛
26تاریکی مطلق برای خزائنش مقرر است.
آتشِ ندمیده او را در کام خواهد کشید،
و آنچه را در خیمۀ او باقی است خواهد خورد.
27آسمانها تقصیر او را فاش خواهد کرد،
و زمین به ضد او بر خواهد خاست.
28خانه‌اش را سیل خواهد برد،
آبهای خروشان در روز غضب خدا.
29این است نصیب مرد شریر از جانب خدا،
میراث مقدر برای او از سوی پروردگار.»
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop