ایوب 22
22
گفتار اِلیفاز
1آنگاه اِلیفازِ تیمانی در پاسخ گفت:
2«آیا آدمی به خدا منفعت تواند رسانید؟
آیا حتی مرد حکیم برای او سودمند تواند بود؟
3اگر تو پارسا باشی، چه لذتی نصیب قادر مطلق خواهد شد؟
اگر طریقهایت بی‌عیب باشد، چه نفعی به او خواهد رسید؟
4«آیا به سبب خداترسیِ توست که تأدیبت می‌کند،
یا تو را به محاکمه می‌کشد؟
5آیا شرارت تو عظیم نیست،
و گناهانت بی‌انتها نِی؟
6زیرا از برادرانت به ناحق گِرو گرفتی،
و لباسِ برهنگان را برکَندی.
7به خستگان آب ندادی،
و نان از گرسنگان دریغ داشتی.
8پنداشتی#22:8 واژۀ ”پنداشتی“ در متن عبری نیامده است و برای روشن شدن معنی افزوده شده است. که قدرتمندانْ زمین را تصاحب می‌کنند،
و بلندمرتبگان در آن زیست می‌نمایند.
9بیوه‌زنان را تهی‌دست روانه کردی،
و بازوی یتیمان شکسته شد.
10از این روست که دامها از هر سو احاطه‌ات کرده،
و وحشت به ناگاه تو را درگرفته است،
11که تاریکی نمی‌گذارد چیزی ببینی،
و سِیلْ تو را می‌پوشانَد.
12«آیا خدا در جایهای رفیع آسمان نیست؟
ببین بلندترین ستارگان چه رفیع‌اند!
13و تو میگویی: ”خدا چه می‌داند؟
آیا می‌تواند از میانِ تاریکیِ غلیظ داوری کند؟
14ابرها مخفیگاه اوست، پس نمی‌بیند،
او بر تارکِ آسمانها می‌خرامد.“
15آیا در طریق قدما همچنان پیش می‌روی،
که مردمان شریر در آن گام زده‌اند؟
16همانها که پیش از وقتْ ربوده شدند،
و بنیاد‌شان را سیلاب برد.
17که به خدا گفتند: ”از ما دور شو!“
یا ”قادر مطلق به ما چه توانَد کرد؟“
18حال آنکه او بود که خانه‌هایشان را به نعمات پر می‌ساخت،
پس من از تدبیر شریران به دور می‌ایستم.
19پارسایان چون این را بینند، شادمان خواهند شد؛
بی‌گناهان ایشان را استهزا کرده، خواهند گفت:
20”به‌یقین مخالفان ما منقطع شدند،
و دولتِ ایشان را آتش در کام کشید.“
21«پس تسلیم خدا باش که از صلح و سلامت برخوردار خواهی بود،
و بدین‌گونه سعادت به تو روی خواهد کرد.
22تعلیم را از دهانِ او پذیرا شو،
و سخنانش را در دلت جای ده.
23اگر نزد قادر مطلق بازگشت کنی، بنا خواهی شد،
اگر ظلم را از خیمۀ خود دور سازی.
24اگر طلای خود را در خاک نَهی،
و طلای اوفیر را میان سنگهای نهرها بگذاری،
25آنگاه قادر مطلق طلای تو خواهد بود،
و نقرۀ خالصِ تو.
26زیرا آنگاه از قادر مطلق لذت خواهی برد،
و روی خود را به سوی خدا بر خواهی افراشت.
27به درگاهش استدعا خواهی کرد
و او تو را اجابت خواهد نمود،
و تو نذرهای خویش را اَدا خواهی کرد.
28آنچه عزم کنی برایت برقرار خواهد شد،
و روشنایی بر راههایت خواهد تابید.
29چون مردمان پست گردند، تو میگویی: ”سرافرازی باشد؛“#22:29یا: «تو میگویی: ”تکبر!“».
و او افتاده‌دلان را نجات خواهد بخشید.
30او کسانی را که بی‌گناه نیستند خواهد رهانید،
و به پاکیِ دستان تو رهایی خواهند یافت.»
اکنون انتخاب شده:
ایوب 22: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop