امثال 19
19
1فقیری که در راستی خویش گام برمی‌دارد،
بِه از نادانی است که زبان کج دارد.
2شوقِ بدونِ معرفت نیکو نیست؛
آن که می‌شتابد، راه به خطا می‌رود.
3حماقت خودِ انسان زندگی‌اش را تباه می‌سازد،
اما دل او بر خداوند خشم می‌گیرد!
4ثروت بر دوستانِ شخص بسی می‌افزاید،
اما دوست مرد بینوا او را رها می‌کند.
5شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند،
آن که دروغ می‌بافد، نخواهد رَست.
6بسیاری نزد نجبا چاپلوسی می‌کنند،
همه خواهان دوستی با شخص بخشنده‌اند.
7بستگان فقیر، همگی از او نفرت می‌کنند،
چقدر بیشتر، دوستانش از وی دوری می‌جویند!
التماس‌کنان از پی‌شان می‌دود،
اما نیستند.#19:7 معنی این جمله در زبان عبری دقیقاً مشخص نیست.
8خریدارِ عقل، جان خود را دوست می‌دارد؛
پاسدارِ فهم، به گنج دست می‌یابد.
9شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند،
آن که دروغ می‌بافد، هلاک خواهد شد.
10نادان را زندگی مجلل نمی‌شاید،
بسی کمتر، برده‌ای را که بر شاهزادگان حکمرانی کند!
11عقل انسان خشم او را بازمی‌دارد؛
جلال او در چشم‌پوشی از خطاست.
12خشمِ شاه همچون شیر می‌غرد،
خشنودی او مانند شبنم است بر چمنزار.
13فرزند نادان، مایۀ تباهی پدر خویش است،
و نزاعهای زن همچون چکّۀ دائمی آب.
14خانه و ثروت از پدران به ارث می‌رسد،
اما زن عاقل بخشش خداوند است.
15کاهلی خواب سنگین می‌آورد،
آن که در کار سست است، گرسنه می‌ماند.
16آن که حکم را نگاه می‌دارد از جان خویش محافظت می‌کند،
اما آن که راه خود نمی‌پاید، خواهد مرد.
17آن که بر بینوا شفقت کند، به خداوند قرض می‌دهد،
و او پاداش کارش را به تمامی خواهد داد.
18فرزندت را تا هنوز امیدی هست ادب کن؛
کمر به نابودی#19:18 یا ”کشتن“؛ نگاه کنید به تثنیه ۲۱:۱۸-۲۱. او برمبند!
19مرد تندخو باید سزا بیند؛
اگر او را برهانی، ناگزیر از تکرار کار خود خواهی بود.
20گر خواهی سرانجام حکیم گردی،
مشورت را گوش گیر و رهنمود را بپذیر.
21تدبیرهای بسیار در دل انسان است،
اما آنچه استوار مانَد مشورت خداوند است.
22پسندیده در آدمی محبت است،
و فقیر از دروغگو بهتر.
23ترس خداوند به حیات رهنمون می‌شود؛
انسان با شکم سیر شب را به سر می‌برد
و گزندی به او نمی‌رسد.
24کاهل دست خویش به بشقاب فرو می‌برد،
اما آن را حتی تا دهان خود برنمی‌آورد!
25تمسخرگر را بزن که ساده‌لوح نیز عاقل خواهد شد؛
شخص فهیم را توبیخ کن که معرفت را درک خواهد کرد.
26فرزندی که به پدر خشونت ورزد و مادر را از خانه براند،
مایۀ شرم و رسوایی است.
27پسرم، اگر خواهی از سخنان معرفت منحرف شوی،
از گوش سپردن به رهنمود بازایست!
28شاهدِ فرومایه، عدالت را به مسخره می‌گیرد،
دهان شریران، ظلم را فرو می‌بلعد.
29کیفر برای تمسخرگران فراهم است
و کتک برای پشت جاهلان.
اکنون انتخاب شده:
امثال 19: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
امثال 19
19
1فقیری که در راستی خویش گام برمی‌دارد،
بِه از نادانی است که زبان کج دارد.
2شوقِ بدونِ معرفت نیکو نیست؛
آن که می‌شتابد، راه به خطا می‌رود.
3حماقت خودِ انسان زندگی‌اش را تباه می‌سازد،
اما دل او بر خداوند خشم می‌گیرد!
4ثروت بر دوستانِ شخص بسی می‌افزاید،
اما دوست مرد بینوا او را رها می‌کند.
5شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند،
آن که دروغ می‌بافد، نخواهد رَست.
6بسیاری نزد نجبا چاپلوسی می‌کنند،
همه خواهان دوستی با شخص بخشنده‌اند.
7بستگان فقیر، همگی از او نفرت می‌کنند،
چقدر بیشتر، دوستانش از وی دوری می‌جویند!
التماس‌کنان از پی‌شان می‌دود،
اما نیستند.#19:7 معنی این جمله در زبان عبری دقیقاً مشخص نیست.
8خریدارِ عقل، جان خود را دوست می‌دارد؛
پاسدارِ فهم، به گنج دست می‌یابد.
9شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند،
آن که دروغ می‌بافد، هلاک خواهد شد.
10نادان را زندگی مجلل نمی‌شاید،
بسی کمتر، برده‌ای را که بر شاهزادگان حکمرانی کند!
11عقل انسان خشم او را بازمی‌دارد؛
جلال او در چشم‌پوشی از خطاست.
12خشمِ شاه همچون شیر می‌غرد،
خشنودی او مانند شبنم است بر چمنزار.
13فرزند نادان، مایۀ تباهی پدر خویش است،
و نزاعهای زن همچون چکّۀ دائمی آب.
14خانه و ثروت از پدران به ارث می‌رسد،
اما زن عاقل بخشش خداوند است.
15کاهلی خواب سنگین می‌آورد،
آن که در کار سست است، گرسنه می‌ماند.
16آن که حکم را نگاه می‌دارد از جان خویش محافظت می‌کند،
اما آن که راه خود نمی‌پاید، خواهد مرد.
17آن که بر بینوا شفقت کند، به خداوند قرض می‌دهد،
و او پاداش کارش را به تمامی خواهد داد.
18فرزندت را تا هنوز امیدی هست ادب کن؛
کمر به نابودی#19:18 یا ”کشتن“؛ نگاه کنید به تثنیه ۲۱:۱۸-۲۱. او برمبند!
19مرد تندخو باید سزا بیند؛
اگر او را برهانی، ناگزیر از تکرار کار خود خواهی بود.
20گر خواهی سرانجام حکیم گردی،
مشورت را گوش گیر و رهنمود را بپذیر.
21تدبیرهای بسیار در دل انسان است،
اما آنچه استوار مانَد مشورت خداوند است.
22پسندیده در آدمی محبت است،
و فقیر از دروغگو بهتر.
23ترس خداوند به حیات رهنمون می‌شود؛
انسان با شکم سیر شب را به سر می‌برد
و گزندی به او نمی‌رسد.
24کاهل دست خویش به بشقاب فرو می‌برد،
اما آن را حتی تا دهان خود برنمی‌آورد!
25تمسخرگر را بزن که ساده‌لوح نیز عاقل خواهد شد؛
شخص فهیم را توبیخ کن که معرفت را درک خواهد کرد.
26فرزندی که به پدر خشونت ورزد و مادر را از خانه براند،
مایۀ شرم و رسوایی است.
27پسرم، اگر خواهی از سخنان معرفت منحرف شوی،
از گوش سپردن به رهنمود بازایست!
28شاهدِ فرومایه، عدالت را به مسخره می‌گیرد،
دهان شریران، ظلم را فرو می‌بلعد.
29کیفر برای تمسخرگران فراهم است
و کتک برای پشت جاهلان.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop