مزمور 17

17
در سایۀ بالهایت پنهانم کن
دعای داوود.
1خداوندا، دادخواهی مرا بشنو؛
و به فریادم توجه فرما.
به دعایم گوش فرا ده،
که از لبانی بی‌ریا برمی‌آید.
2دادِ من از حضور تو صادر شود؛
چشمانت منصفانه بنگرد.
3تو دل مرا آزموده‌ای و شبانگاه به سراغم آمده‌ای؛
مرا در بوتۀ آزمایش نهاده‌ای و هیچ نیافته‌ای.
زیرا عزم کردم که زبانم تجاوز نکند.
4و اما دربارۀ کارهای آدمیان -
به کلام لبان تو
خود را از راههای خشونتکاران به دور داشته‌ام.
5گامهایم به راههای تو استوار است؛
پاهایم نلغزیده است.
6خدایا، تو را می‌خوانم، زیرا که مرا اجابت خواهی کرد؛
گوش فرا ده و سخنانم را بشنو.
7شگفتی محبتت را بنما،
ای که به دست راست خود
آنان را که به تو پناه می‌آورند،
از دست مخالفانشان نجات می‌بخشی.
8مرا همچون مردمک چشم خود نگاه دار؛
و در سایۀ بالهایت پنهانم کن،
9از شریرانی که مرا به نابودی می‌کِشند،
و از دشمنان جانم که احاطه‌ام کرده‌اند.
10آنان دل سنگ خود را می‌بندند
و زبان به گستاخی می‌گشایند.
11رد پای مرا#17‏:11 در متن عبری: ”رد پای ما را“. دنبال کرده و هم‌اکنون در محاصره‌ام گرفته‌اند؛
بر من چشم دوخته‌اند تا بر زمینم افکنند.
12شیری را مانند#17‏:12 در متن عبری برای تنوع شعری، شکل مفرد به کار رفته است؛ همچنین در آیۀ ۱۳. که در دریدن حریص باشد،
شیر ژیان را که در بیشه کمین گرفته است.
13خداوندا، برخیز و به مقابله با ایشان بر آ و به زیرشان بیفکن؛
به شمشیر خود جان مرا از دست شریران خلاصی ده.
14خداوندا، به دست خویش مرا از چنین مردمان برهان،
از مردمان این دنیا که نصیبشان تنها در این زندگی است و بس؛
که شکمشان را از ذخایر خود پر می‌کنی،
و به فرزندان سیر می‌شوند،
اما آنچه از اموالشان بر جا می‌ماند به اطفال ایشان می‌رسد.
15و اما من، در پارسایی، رویِ تو را نظاره خواهم کرد؛
و چون بیدار شوم، از دیدن شباهت تو سیر خواهم شد.

اکنون انتخاب شده:

مزمور 17: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید