مزمور 31
31
دعا برای رهایی از دشمنان
برای سالار سرایندگان. مزمور داوود.
1در تو، خداوندا، پناه جُسته‌ام،
مگذار هرگز سرافکنده شوم؛
در عدل خویش مرا خلاصی ده.
2گوش خویش به من فرا دار،
و به‌زودی به رهایی‌ام بیا؛
برایم صخرۀ امنیت باش
و دژِ استوار، تا نجاتم بخشی.
3براستی که صخره و دژ من تویی،
پس به‌خاطر نام خود مرا هدایت و رهبری کن.
4مرا از دامی که در راه من گسترده‌اند، به در آر،
چراکه تو پناهگاه منی.
5روح خود را به دست تو می‌سپارم؛
تو مرا فدیه کرده‌ای، ای یهوه خدای امین.
6مرا با پیروان بتهای بی‌ارزش کاری نیست؛
من بر خداوند توکل دارم.
7محبت تو مایۀ شادی و سرور من خواهد بود،
زیرا که مصیبت مرا دیده‌ای
و از تنگیهای جانم نیک آگاهی.
8مرا به دست دشمن نسپردی
بلکه پاهایم را در جای وسیع بر پا داشتی.
9خداوندا، مرا فیض عطا فرما،
زیرا که در تنگی هستم؛
چشمانم از غصه کاهیده شده است،
جان و تن من نیز.
10زیرا زندگی‌ام از غم به سر آمده،
و سالهایم از ناله؛
به سبب گناهم نیرویی در من نمانده،
استخوانهایم پوسیده است.
11به سبب همۀ دشمنانم مضحکه شده‌ام،
بخصوص نزد همسایگانم.
دوستانم از من می‌هراسند؛
هر که مرا در بیرون بیند، از من می‌گریزد.
12همچون مُرده از خاطره‌ها رفته‌ام؛
و چون کوزۀ شکسته گشته‌ام.
13زیرا افترا از بسیاری می‌شنوم،
و در هر سو رعب و وحشت است؛
بر من با هم توطئه می‌چینند
و به قصد جانم دسیسه می‌کنند.
14و اما من بر تو، ای خداوند، توکل می‌دارم؛
و می‌گویم: «خدای من تو هستی.»
15زمانهای من در دستان توست؛
مرا از چنگ دشمنان و آزاردهندگانم برهان.
16روی خود را بر خدمتگزارت تابان ساز؛
در محبتت مرا نجات بخش.
17خداوندا، مگذار سرافکنده شوم،
زیرا که تو را می‌خوانم؛
باشد که شریران سرافکنده شوند
و در خاموشی به هاویه فرو روند.
18باشد که لبهای دروغگویشان خاموش شود،
که با غرور و اهانت
بر ضد پارسایان سخن به گستاخی می‌گویند.
19وه که چه عظیم است احسان تو
که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای،
و آن را برای کسانی که در تو پناه می‌جویند،
در برابر چشمان بنی‌آدم به عمل می‌آوری.
20ایشان را در مخفیگاه حضور خود
از دسیسه‌های آدمیان پنهان می‌کنی؛
آنها را در خیمۀ خود
از زبانهای ستیزه‌گر ایمن می‌داری.
21متبارک باد خداوند،
زیرا که محبت خود را به‌طرز شگفت‌انگیز بر من آشکار کرد
آنگاه که در شهری که در محاصره بود، به سر می‌بردم.
22اما من، در دلهرۀ خود گفتم:
«از چشمان تو افتادم!»
اما چون تو را به یاری خواندم
فریاد التماس مرا شنیدی.
23ای همۀ سرسپردگان خداوند،
او را دوست بدارید!
خداوند وفاداران را حفظ می‌کند،
اما متکبران را به فراوانی سزا می‌دهد.
24نیرومند باشید و دل قوی دارید،
ای همۀ کسانی که برای خداوند انتظار می‌کشید.
اکنون انتخاب شده:
مزمور 31: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
مزمور 31
31
دعا برای رهایی از دشمنان
برای سالار سرایندگان. مزمور داوود.
1در تو، خداوندا، پناه جُسته‌ام،
مگذار هرگز سرافکنده شوم؛
در عدل خویش مرا خلاصی ده.
2گوش خویش به من فرا دار،
و به‌زودی به رهایی‌ام بیا؛
برایم صخرۀ امنیت باش
و دژِ استوار، تا نجاتم بخشی.
3براستی که صخره و دژ من تویی،
پس به‌خاطر نام خود مرا هدایت و رهبری کن.
4مرا از دامی که در راه من گسترده‌اند، به در آر،
چراکه تو پناهگاه منی.
5روح خود را به دست تو می‌سپارم؛
تو مرا فدیه کرده‌ای، ای یهوه خدای امین.
6مرا با پیروان بتهای بی‌ارزش کاری نیست؛
من بر خداوند توکل دارم.
7محبت تو مایۀ شادی و سرور من خواهد بود،
زیرا که مصیبت مرا دیده‌ای
و از تنگیهای جانم نیک آگاهی.
8مرا به دست دشمن نسپردی
بلکه پاهایم را در جای وسیع بر پا داشتی.
9خداوندا، مرا فیض عطا فرما،
زیرا که در تنگی هستم؛
چشمانم از غصه کاهیده شده است،
جان و تن من نیز.
10زیرا زندگی‌ام از غم به سر آمده،
و سالهایم از ناله؛
به سبب گناهم نیرویی در من نمانده،
استخوانهایم پوسیده است.
11به سبب همۀ دشمنانم مضحکه شده‌ام،
بخصوص نزد همسایگانم.
دوستانم از من می‌هراسند؛
هر که مرا در بیرون بیند، از من می‌گریزد.
12همچون مُرده از خاطره‌ها رفته‌ام؛
و چون کوزۀ شکسته گشته‌ام.
13زیرا افترا از بسیاری می‌شنوم،
و در هر سو رعب و وحشت است؛
بر من با هم توطئه می‌چینند
و به قصد جانم دسیسه می‌کنند.
14و اما من بر تو، ای خداوند، توکل می‌دارم؛
و می‌گویم: «خدای من تو هستی.»
15زمانهای من در دستان توست؛
مرا از چنگ دشمنان و آزاردهندگانم برهان.
16روی خود را بر خدمتگزارت تابان ساز؛
در محبتت مرا نجات بخش.
17خداوندا، مگذار سرافکنده شوم،
زیرا که تو را می‌خوانم؛
باشد که شریران سرافکنده شوند
و در خاموشی به هاویه فرو روند.
18باشد که لبهای دروغگویشان خاموش شود،
که با غرور و اهانت
بر ضد پارسایان سخن به گستاخی می‌گویند.
19وه که چه عظیم است احسان تو
که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای،
و آن را برای کسانی که در تو پناه می‌جویند،
در برابر چشمان بنی‌آدم به عمل می‌آوری.
20ایشان را در مخفیگاه حضور خود
از دسیسه‌های آدمیان پنهان می‌کنی؛
آنها را در خیمۀ خود
از زبانهای ستیزه‌گر ایمن می‌داری.
21متبارک باد خداوند،
زیرا که محبت خود را به‌طرز شگفت‌انگیز بر من آشکار کرد
آنگاه که در شهری که در محاصره بود، به سر می‌بردم.
22اما من، در دلهرۀ خود گفتم:
«از چشمان تو افتادم!»
اما چون تو را به یاری خواندم
فریاد التماس مرا شنیدی.
23ای همۀ سرسپردگان خداوند،
او را دوست بدارید!
خداوند وفاداران را حفظ می‌کند،
اما متکبران را به فراوانی سزا می‌دهد.
24نیرومند باشید و دل قوی دارید،
ای همۀ کسانی که برای خداوند انتظار می‌کشید.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop