مزمور 35
35
خداوندا، کیست مانند تو؟
مزمور داوود.
1خداوندا، بستیز با آنان که با من می‌ستیزند،
و بجنگ با آنان که با من می‌جنگند.
2سپر کوچک و بزرگ خویش برگیر؛
برخیز و به یاریم بیا.
3نیزه را به در آر
و راه بر تعقیب‌کنندگانم ببند.
به جان من بگو:
«نجات تو مَنَم.»
4آنان که قصد جان من دارند
شرمنده و رسوا شوند؛
آنان که بر من دسیسه می‌چینند
واپس روند و سرافکنده گردند!
5همچون کاه در برابر باد باشند،
و فرشتۀ خداوند#35:5 یا: «فرستادۀ خداوند»؛ همچنین در آیۀ ۶. ایشان را برانَد؛
6راهشان تاریک و لغزنده شود،
و فرشتۀ خداوند تعقیبشان کند.
7زیرا بی‌سبب دام بر سر راهم در حفره پنهان کردند
که آن را بی‌جهت از بهر جانم کنده بودند.
8باشد که هلاکت بی‌آنکه بدانند ایشان را فرو گیرد
و خود در دامی که پنهان کرده‌اند، گرفتار آیند؛
باشد که در آن فرو افتند و هلاک شوند.
9آنگاه جان من در خداوند شادی خواهد کرد
و در نجات او شادمان خواهد شد.
10بند بند اعضایم خواهند گفت:
«خداوندا، کیست مانند تو؟
ای که مظلوم را از دست نیرومندتر از او می‌رهانی،
و مسکین و نیازمند را از دست تاراج‌کنندۀ وی.»
11شاهدانِ ستم‌کیش برمی‌خیزند،
و دربارۀ آنچه از آن بی‌خبرم، بازخواستم می‌کنند.
12به سزای نیکویی، بدی بر من روا می‌دارند
و مرا به روز سیاه می‌نشانند.
13اما آنگاه که ایشان بیمار بودند،
من پلاس در بر می‌کردم،
و جان خویش به روزه‌داری رنجور می‌ساختم.
چون دعایم بی‌جواب بازمی‌گشت،
14مویه‌کنان می‌رفتم،
آن سان که برای دوست یا برادرم ماتم کنم.
همچون کسی که برای مادرش زاری کند
از فرط اندوه سر خم می‌کردم.
15اما چون افتادم، شادی‌کنان گِردم جمع شدند؛
فرومایگان بر من گرد آمدند،
و کسانی که نشناخته بودم، بی‌وقفه مرا دریدند.
16همچون افراد نَجِسی که برای نان مسخرگی می‌کنند،
بر من دندانها به هم فشردند.
17خداوندگارا، تا چند تماشا می‌کنی؟!
جان مرا از ویرانگری ایشان برهان،
و زندگی مرا از دهان شیران ژیان.
18تو را در جماعت بزرگ سپاس خواهم گفت؛
در میان انبوه مردم، تو را خواهم ستود.
19مگذار دشمنان خیانت‌پیشۀ من
بر من شادی کنند؛
مگذار کسانی که بی‌سبب از من نفرت دارند،
چشمک زنند.
20زیرا صلح‌جویانه سخن نمی‌گویند
بلکه بر آنان که در این سرزمین آرام گرفته‌اند،
سخنان حیله‌آمیز اندیشه می‌کنند.
21دهان بر من می‌گشایند و می‌گویند: «هَه هَه!
به چشمان خود دیدیم.»
22خداوندا، تو این را دیده‌ای،
پس خاموش نمان!
خداوندگارا، از من دور مباش!
23بیدار شو و به دفاع از من برخیز!
ای خدا و خداوندگار من، مرا داد بده!
24ای یهوه خدای من، در عدل خود مرا تأیید فرما،
و مگذار بر من شادی کنند.
25مگذار در دل خویش بگویند: «هَه، به آرزوی خود رسیدیم!»
مگذار بگویند: «او را درسته فرو بلعیدیم!»
26هر که در مصیبت من شادی می‌کند
خود شرمنده و خجل گردد؛
آنان که خویشتن را بر من برمی‌افرازند
به شرم و رسوایی پوشانیده شوند.
27آنان که اعادۀ حق مرا خواهانند
فریاد شادی برآورند و شادمان گردند؛
همواره بگویند: «چه بزرگ است خداوند،
که از سلامتی بنده‌اش لذت می‌برد.»
28زبانم دادگری تو را بیان خواهد کرد،
و ستایش تو را، همۀ روز.
انتخاب شده:
مزمور 35: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop