مزمور 37

37
خدا سرسپردگان خود را ترک نخواهد کرد
مزمور داوود.
1به سبب بدکاران خویشتن را مکدّر مساز،
و بر ستمکاران حسد مبر؛
2زیرا چون علف، زود می‌پژمرند،
و چون گیاه سبز، خشک می‌شوند.
3بر خداوند توکل نما و نیکویی کن؛
در زمین ساکن باش و امانت را بپرور!
4از خداوند لذت ببر،
و او مراد دلت را به تو خواهد داد.
5راه خود را به خداوند بسپار،
و بر او توکل کن، که او عمل خواهد کرد.
6او پارساییِ تو را همچون نور، تابان خواهد ساخت،
و حقانیت تو را، چون آفتابِ نیمروز.
7در حضور خداوند آرام باش،
و صبورانه انتظار او را بکش!
به سبب آنان که در راههای خویش کامرانند،
و نقشه‌های پلید خود را به اجرا درمی‌آورند،
خویشتن را مکدر مساز!
8از خشم بازایست و غضب را ترک نما!
خویشتن را مکدر مساز، که جز به شرارت نمی‌انجامد.
9زیرا که بدکاران منقطع خواهند شد،
اما منتظران خداوند زمین را به میراث خواهند برد.
10پس از اندک زمانی، دیگر شریری نخواهد بود؛
و هرچند او را بجویی، یافت نخواهد شد.
11اما حلیمان وارث زمین خواهند شد،
و از فراوانی سلامتی لذت خواهند برد.
12شریران بر پارسایان دسیسه می‌کنند
و بر ایشان دندان به هم می‌سایند؛
13اما خداوند بر شریران می‌خندد،
زیرا می‌بیند که روز ایشان فرا می‌رسد.
14بدکاران شمشیر از نیام برمی‌آورند
و کمان را برمی‌کشند،
تا فقیران و نیازمندان را به زیر افکنند
و راستروان را از دم تیغ بگذرانند.
15اما شمشیرهای آنها به قلب خودشان فرو خواهد رفت،
و کمانهایشان خواهد شکست.
16اندک داراییِ یک پارسا
بهتر است از ثروت شریرانِ بی‌شمار؛
17زیرا بازوی شریران خواهد شکست،
اما خداوند پشتیبان پارسایان است.
18خداوند از روزهای راستان آگاه است،
و میراث ایشان جاودانه خواهد بود.
19آنان در زمان بلا سرافکنده نخواهند شد؛
و در زمان قحطی سیر خواهند گشت.
20اما شریران هلاک خواهند شد،
و دشمنان خداوند همچون زیبایی چمنزارها محو خواهند گردید،
آری، همچون دود محو خواهند شد.
21شریر قرض می‌گیرد و بازپس نمی‌دهد،
اما پارسا با گشاده‌دستی می‌بخشد؛
22آنان که خداوند برکتشان دهد، زمین را به میراث خواهند برد،
ولی کسانی که لعنتشان کند، منقطع خواهند شد.
23اگر خداوند راه کسی را خوش بدارد،
گامهایش را استوار می‌سازد؛
24هرچند بیفتد، نقشِ بر زمین نخواهد شد،
زیرا خداوند دستش را می‌گیرد.
25من جوان بودم و اینک سالخورده‌ام،
با این همه، هرگز پارسایی را ندیده‌ام که وانهاده شده باشد
و نه فرزندانش را که گدای نان شوند.
26همواره گشاده‌دست است و قرض‌دهنده،
و فرزندانش مایۀ برکتند.#37‏:26 یا: «فرزندانش برکت می‌یابند».
27از بدی روی بگردان و نیکویی کن؛
آنگاه تا به ابد سکونت خواهی یافت.
28زیرا خداوند عدالت را دوست می‌دارد
و سرسپردگان خود را ترک نخواهد کرد.
آنان تا به ابد محفوظ خواهند بود،
اما نسل شریران منقطع خواهند شد.
29پارسایان زمین را به میراث خواهند برد
و تا به ابد در آن سکونت خواهند کرد.
30دهان پارسا حکمت را بیان می‌کند،
و زبانش به عدالت سخن می‌گوید.
31شریعتِ خدایش در دل اوست،
و پاهایش نمی‌لغزد.
32شریر به کمین پارسا می‌نشیند،
و قصد جان او دارد؛
33اما خداوند او را به دست وی وانمی‌گذارد،
و چون به محاکمه کشیده شود، نخواهد گذاشت محکوم گردد.
34منتظر خداوند باش و طریق او را نگاه دار،
که تو را به وراثت زمین سرافراز خواهد ساخت،
و چون شریران منقطع شوند، به چشم خواهی دید.
35مردی شریر و ستمگر دیدم،
که چون درختِ سرسبزِ بومی قد می‌افراشت،
36اما چه زود درگذشت و اثری از او بر جای نماند؛
و هر چه او را جُستم، یافت نشد.
37مردِ بی‌عیب را ببین و مردِ صالح را بنگر!
زیرا سرانجامِ آن مرد، سلامتی خواهد بود.
38اما عاصیان جملگی هلاک خواهند شد،
و شریران را سرانجامی نخواهد بود.
39نجات پارسایان از خداوند می‌رسد؛
اوست قلعۀ ایشان در زمان تنگی.
40خداوند ایشان را یاری می‌دهد و می‌رهاند؛
ایشان را از چنگ شریران رهایی می‌بخشد و نجات می‌دهد،
زیرا که در او پناه می‌جویند.

اکنون انتخاب شده:

مزمور 37: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید