مزمور 9
9
# 9:0 یعنی: «مرگ پسر»؛ احتمالاً اصطلاحی در موسیقی است.
همۀ شگفتیهای تو را بیان خواهم کرد
برای سالار سرایندگان: در مایۀ ’موت‌لَبِن.‘#9:0 مزامیر ۹ و ۱۰ احتمالاً در اصل، شعری واحد بوده‌اند که حرف اوّل اَبیات آن ترتیب حروف الفبای عبری بوده است. در ترجمۀ یونانی هفتادتَنان، این دو، مزموری واحد را تشکیل می‌دهند. مزمور داوود.
1تو را، ای خداوند، به تمامی دل سپاس خواهم گفت؛
همۀ شگفتیهای تو را بیان خواهم کرد.
2در تو شادی و وجد خواهم نمود،
نام تو را، ای متعال، خواهم سرایید.
3چون دشمنانم به عقب بازگردند؛
از حضور تو می‌لغزند و هلاک می‌شوند.
4زیرا که تو مرا به انصاف دادرسی کرده‌ای؛
تو بر مسند خود نشسته به عدل داوری کرده‌ای.
5قومها را عتاب کرده و شریران را نابود کرده‌ای؛
نام ایشان را محو کرده‌ای تا ابدالآباد.
6دشمن در ویرانه‌های ابدی نیست گردیده است،
شهرهایشان را از بیخ و بُن برکنده‌ای؛
حتی یادِ آنها نیز از میان رفته است.
7اما خداوند جاودانه جلوس فرموده؛
او تخت خویش را برای داوری استوار داشته است.
8او خود بر جهان به عدل حکم می‌راند؛
و بر قومها به انصاف داوری می‌کند.
9خداوند برای ستمدیدگان قلعۀ بلند است،
قلعۀ بلند در زمانهای تنگی.
10آنان که نام تو را می‌شناسند، بر تو توکل می‌دارند،
زیرا تو، خداوندا، هرگز جویندگان خود را وانگذاشته‌ای.
11خداوند را که در صَهیون جلوس فرموده است، بسرایید؛
کارهای او را در میان قومها بازگو کنید.
12زیرا او که انتقام‌گیرندۀ خون است، ایشان را به یاد می‌آورد،
او فریاد ستمدیدگان را فراموش نمی‌کند.
13ای خداوند، مرا فیض عطا فرما
و بر آزاری که از دست دشمنانم می‌بینم نظر کن،
ای که برافرازندۀ من از دروازه‌های مرگ هستی،
14تا همۀ اوصاف تو را در دروازه‌های دختر صَهیون برشمارم
و در نجات تو شادی کنم.
15قومها در چاهی که خود کنده بودند، فرو افتادند؛
پای ایشان در دامی که خود نهفته بودند، گرفتار شد.
16خداوند خود را شناسانیده و داوری را به اجرا گذاشته است؛
شریران از کارهای دست خود به دام می‌افتند. هِجایون.#9:16 یا ”تأمل“؛ احتمالاً اصطلاحی در موسیقی است. سِلاه
17شریران به هاویه باز خواهند گشت؛
نیز همۀ قومهایی که خدا را فراموش می‌کنند.
18زیرا نیازمندان همیشه فراموش نخواهند شد،
و امید ستمدیدگان تا ابد بر باد نخواهد بود.
19برخیز، ای خداوند! مگذار انسان چیره شود؛
باشد که قومها در پیشگاه تو داوری شوند.
20خداوندا، ترس بر جانشان بیفکن،
تا قومها دریابند که انسانند و بس. سِلاه
اکنون انتخاب شده:
مزمور 9: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
مزمور 9
9
# 9:0 یعنی: «مرگ پسر»؛ احتمالاً اصطلاحی در موسیقی است.
همۀ شگفتیهای تو را بیان خواهم کرد
برای سالار سرایندگان: در مایۀ ’موت‌لَبِن.‘#9:0 مزامیر ۹ و ۱۰ احتمالاً در اصل، شعری واحد بوده‌اند که حرف اوّل اَبیات آن ترتیب حروف الفبای عبری بوده است. در ترجمۀ یونانی هفتادتَنان، این دو، مزموری واحد را تشکیل می‌دهند. مزمور داوود.
1تو را، ای خداوند، به تمامی دل سپاس خواهم گفت؛
همۀ شگفتیهای تو را بیان خواهم کرد.
2در تو شادی و وجد خواهم نمود،
نام تو را، ای متعال، خواهم سرایید.
3چون دشمنانم به عقب بازگردند؛
از حضور تو می‌لغزند و هلاک می‌شوند.
4زیرا که تو مرا به انصاف دادرسی کرده‌ای؛
تو بر مسند خود نشسته به عدل داوری کرده‌ای.
5قومها را عتاب کرده و شریران را نابود کرده‌ای؛
نام ایشان را محو کرده‌ای تا ابدالآباد.
6دشمن در ویرانه‌های ابدی نیست گردیده است،
شهرهایشان را از بیخ و بُن برکنده‌ای؛
حتی یادِ آنها نیز از میان رفته است.
7اما خداوند جاودانه جلوس فرموده؛
او تخت خویش را برای داوری استوار داشته است.
8او خود بر جهان به عدل حکم می‌راند؛
و بر قومها به انصاف داوری می‌کند.
9خداوند برای ستمدیدگان قلعۀ بلند است،
قلعۀ بلند در زمانهای تنگی.
10آنان که نام تو را می‌شناسند، بر تو توکل می‌دارند،
زیرا تو، خداوندا، هرگز جویندگان خود را وانگذاشته‌ای.
11خداوند را که در صَهیون جلوس فرموده است، بسرایید؛
کارهای او را در میان قومها بازگو کنید.
12زیرا او که انتقام‌گیرندۀ خون است، ایشان را به یاد می‌آورد،
او فریاد ستمدیدگان را فراموش نمی‌کند.
13ای خداوند، مرا فیض عطا فرما
و بر آزاری که از دست دشمنانم می‌بینم نظر کن،
ای که برافرازندۀ من از دروازه‌های مرگ هستی،
14تا همۀ اوصاف تو را در دروازه‌های دختر صَهیون برشمارم
و در نجات تو شادی کنم.
15قومها در چاهی که خود کنده بودند، فرو افتادند؛
پای ایشان در دامی که خود نهفته بودند، گرفتار شد.
16خداوند خود را شناسانیده و داوری را به اجرا گذاشته است؛
شریران از کارهای دست خود به دام می‌افتند. هِجایون.#9:16 یا ”تأمل“؛ احتمالاً اصطلاحی در موسیقی است. سِلاه
17شریران به هاویه باز خواهند گشت؛
نیز همۀ قومهایی که خدا را فراموش می‌کنند.
18زیرا نیازمندان همیشه فراموش نخواهند شد،
و امید ستمدیدگان تا ابد بر باد نخواهد بود.
19برخیز، ای خداوند! مگذار انسان چیره شود؛
باشد که قومها در پیشگاه تو داوری شوند.
20خداوندا، ترس بر جانشان بیفکن،
تا قومها دریابند که انسانند و بس. سِلاه
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop