صَفَنیا 1:3-8
صَفَنیا 1:3-8 NMV
وای بر شهر ستمگر، که عِصیانگر است و فاسد! از کسی فرمان نمیبرد، و تأدیب نمیپذیرد؛ بر خداوند توکل نمیکند، و به خدای خویش نزدیکی نمیجوید. صاحبمنصبانش در میانش همچون شیرانِ غرّانند، و قاضیانش همچون گرگان شب، که چیزی برای صبح باقی نمیگذارند. انبیایش بیملاحظه وخیانتپیشهاند؛ کاهنانش قُدس را نجس میسازند و شریعت را زیر پا میگذارند. خداوند در میانش عادل است و بیانصافی نمیکند؛ صبح به صبح عدل خویش را نمایان میسازد و کوتاهی نمیکند؛ اما ظالم شرم نمیشناسد. «قومها را منقطع ساختهام، و برجهای ایشان ویران شده است؛ کوچههایشان را متروک ساختهام، و کسی از آنها گذر نمیکند. شهرهایشان چنان ویران گشته که نه انسانی باقی مانده و نه سکنهای. «گفتم: ”بیگمان از من خواهید ترسید، و تأدیب خواهید پذیرفت. آنگاه مسکنتان برکنده نمیشد، و نه آنچه مقرر داشتم بر شما وارد میآمد.“ اما شما همچنان حریصانه راههای خویش را فاسد ساختهاید.» بنابراین خداوند میفرماید: «برای من انتظار بکشید، برای روزی که به جهت غارت برخیزم. زیرا بر آنم که قومها را گرد آورم، و ممالک را جمع کنم، تا غضب خویش را بر آنها فرو ریزم، آری، تمامی آتش خشم خود را؛ زیرا جهان یکسره در آتش غیرت من خواهد سوخت.