امثال 1:13-25

پسر حکیم تادیب پدر خود را اطاعت می کند، اما استهزاکننده تهدید رانمی شنود. مرد از میوه دهانش نیکویی را میخورد، اماجان خیانتکاران، ظلم را خواهد خورد. هرکه دهان خود را نگاه دارد جان خویش رامحافظت نماید، اما کسیکه لبهای خود رابگشاید هلاک خواهد شد. شخص کاهل آرزو میکند و چیزی پیدانمی کند. اما شخص زرنگ فربه خواهد شد. مرد عادل از دروغ گفتن نفرت دارد، اما شریررسوا و خجل خواهد شد. عدالت کسی را که در طریق خود کامل است محافظت میکند، اما شرارت، گناهکاران را هلاک میسازد. هستند که خود را دولتمند میشمارند وهیچ ندارند، و هستند که خویشتن را فقیرمی انگارند و دولت بسیار دارند. دولت شخص فدیه جان او خواهد بود، امافقیر تهدید را نخواهد شنید. نور عادلان شادمان خواهد شد، اما چراغ شریران خاموش خواهد گردید. از تکبر جز نزاع چیزی پیدا نمی شود، اما باآنانی که پند میپذیرند حکمت است. دولتی که از بطالت پیدا شود در تناقص میباشد، اما هرکه بهدست خود اندوزد در تزایدخواهد بود. امیدی که در آن تعویق باشد باعث بیماری دل است، اما حصول مراد درخت حیات میباشد. هرکه کلام را خوار شمارد خویشتن راهلاک میسازد، اما هرکه از حکم میترسد ثواب خواهد یافت. تعلیم مرد حکیم چشمه حیاتاست، تا ازدامهای مرگ رهایی دهد. عقل نیکو نعمت را میبخشد، اما راه خیانتکاران، سخت است. هر شخص زیرک با علم عمل میکند. امااحمق حماقت را منتشر میسازد. قاصد شریر در بلا گرفتار میشود، امارسول امین شفا میبخشد. فقر و اهانت برای کسی است که تادیب راترک نماید، اما هرکه تنبیه را قبول کند محترم خواهد شد. آرزویی که حاصل شود برای جان شیرین است، اما اجتناب از بدی، مکروه احمقان میباشد. با حکیمان رفتار کن و حکیم خواهی شد، اما رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت. بلا گناهکاران را تعاقب میکند، اما عادلان، جزای نیکو خواهند یافت. مرد صالح پسران پسران را ارث خواهدداد، و دولت گناهکاران برای عادلان ذخیره خواهد شد. در مزرعه فقیران خوراک بسیار است، اماهستند که از بیانصافی هلاک میشوند. کسیکه چوب را بازدارد، از پسر خویش نفرت میکند، اما کسیکه او را دوست میدارد اورا به سعی تمام تادیب مینماید. مرد عادل برای سیری جان خود میخورد، اما شکم شریران محتاج خواهد بود.