مزامیر 25:18-50

خویشتن رابا رحیم، رحیم مینمایی، و با مرد کامل، خود راکامل مینمایی. خویشتن را با طاهر، طاهرمی نمایی و با مکار، به مکر رفتار میکنی. زیراقوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان متکبران را به زیر خواهی انداخت. زیرا که تو چراغ مراخواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید. زیرا به مدد تو بر فوجها حمله میبرم و به خدای خود از حصارها برمی جهم. و اما خدا طریق او کامل است و کلام خداوندمصفی. او برای همه متوکلان خود سپر است، زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهای غیر از خدای ما؟ خدایی که کمر مرابه قوت بسته و راههای مرا کامل گردانیده است. پایهای مرا مثل آهو ساخته و مرا به مقامهای اعلای من برپا داشته است. دستهای مرا برای جنگ تعلیم داده است، که کمان برنجین به بازوی من خم شد. سپر نجات خود را به من دادهای. دست راستت عمود من شده و مهربانی تو مرابزرگ ساخته است. قدمهایم را زیرم وسعت دادی که پایهای من نلغزید. دشمنان خود راتعاقب نموده، بدیشان خواهم رسید و تا تلف نشوند بر نخواهم گشت. ایشان را فرو خواهم کوفت که نتوانند برخاست و زیر پاهای من خواهند افتاد. زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت بستهای و مخالفانم را زیر پایم انداختهای. گردنهای دشمنانم را به من تسلیم کردهای تاخصمان خود را نابود بسازم. فریاد برآوردنداما رهانندهای نبود نزد خداوند، ولی ایشان رااجابت نکرد. ایشان را چون غبار پیش بادساییدهام؛ مثل گل کوچهها ایشان را دور ریختهام. مرا از منازعه قوم رهانیده، سر امت هاساختهای. قومی را که نشناخته بودم، مرا خدمت مینمایند. به مجرد شنیدن مرا اطاعت خواهند کرد؛ فرزندان غربا نزد من تذلل خواهندنمود. فرزندان غربا پژمرده میشوند و درقلعه های خود خواهند لرزید. خداوند زنده است و صخره من متبارک باد، و خدای نجات من متعال! خدایی که برای من انتقام میگیرد وقومها را زیر من مغلوب میسازد. مرا ازدشمنانم رهانیده، برخصمانم بلند کردهای و ازمرد ظالم مرا خلاصی دادهای! لهذاای خداوند تو را در میان امتها حمد خواهم گفت وبه نام تو سرود خواهم خواند. که نجات عظیمی به پادشاه خود داده و به مسیح خویش رحمت نموده است. یعنی به داود و ذریت او تاابدالاباد.