مزامیر 78
78
1ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید! 2دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود. 3که آنها را شنیده و دانستهایم و پدران مابرای ما بیان کردهاند. 4از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان میکنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است. 5زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛ 6تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که میبایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛ 7و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند. 8ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود. 9بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند. 10عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند، 11واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود، 12و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن. 13دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود. 14و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش. 15در صحرا صخرهها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید. 16پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت. 17و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند، 18و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند. 19و برضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا میتواند در صحراسفرهای حاضر کند؟ 20اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا میتواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟» 21پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید. 22زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند. 23پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود 24و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید. 25مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقهای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند. 26بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد، 27و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا. 28وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان. 29پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد. 30ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود 31که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت. 32با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند. 33بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس. 34هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند، 35و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است. 36اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند. 37زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند. 38اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت. 39و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که میرود و بر نمی گردد. 40چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند. 41و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند، 42و قوت او رابهخاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود. 43که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن. 44و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید. 45انواع پشهها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛ 46و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد. 47تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت. 48بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق. 49و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر. 50و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود. 51و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام. 52و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود. 53وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید. 54و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که بهدست راست خود تحصیل کرده بود. 55و امتها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید. 56لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند. 57وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند. 58و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند. 59چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت. 60پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمهای را که در میان آدمیان برپاساخته بود، 61و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را بهدست دشمن سپرد، 62وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید. 63جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد. 64کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند. 65آنگاه خداوند مثل کسیکه خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب میخروشد، 66و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید. 67و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید. 68لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست میداشت. 69و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد. 70و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت. 71از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند. 72پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.
اکنون انتخاب شده:
مزامیر 78: POV-FAS
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
2011 Elam Ministries
مزامیر 78
78
1ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید! 2دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود. 3که آنها را شنیده و دانستهایم و پدران مابرای ما بیان کردهاند. 4از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان میکنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است. 5زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛ 6تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که میبایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛ 7و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند. 8ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود. 9بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند. 10عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند، 11واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود، 12و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن. 13دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود. 14و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش. 15در صحرا صخرهها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید. 16پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت. 17و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند، 18و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند. 19و برضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا میتواند در صحراسفرهای حاضر کند؟ 20اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا میتواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟» 21پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید. 22زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند. 23پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود 24و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید. 25مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقهای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند. 26بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد، 27و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا. 28وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان. 29پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد. 30ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود 31که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت. 32با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند. 33بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس. 34هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند، 35و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است. 36اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند. 37زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند. 38اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت. 39و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که میرود و بر نمی گردد. 40چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند. 41و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند، 42و قوت او رابهخاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود. 43که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن. 44و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید. 45انواع پشهها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛ 46و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد. 47تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت. 48بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق. 49و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر. 50و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود. 51و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام. 52و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود. 53وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید. 54و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که بهدست راست خود تحصیل کرده بود. 55و امتها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید. 56لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند. 57وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند. 58و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند. 59چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت. 60پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمهای را که در میان آدمیان برپاساخته بود، 61و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را بهدست دشمن سپرد، 62وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید. 63جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد. 64کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند. 65آنگاه خداوند مثل کسیکه خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب میخروشد، 66و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید. 67و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید. 68لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست میداشت. 69و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد. 70و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت. 71از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند. 72پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
2011 Elam Ministries