2
موآب
1خداوند میفرماید: «اهالی موآب بارها مرتکب گناه شدهاند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت، زیرا آنها استخوانهای پادشاه ادوم را با بیشرمی سوزانده آنها را تبدیل به خاکستر کردند. 2من هم در عوض، موآب را به آتش میکشم و کاخهای قریوت را میسوزانم. موآب در میان آشوب و هیاهوی جنگجویان و صدای شیپورها از پای در خواهد آمد. 3من پادشاه و رهبران او را خواهم کشت.»
این است فرمودۀ خداوند.
مجازات یهودا
4خداوند میفرماید: «اهالی یهودا بارها گناه کردهاند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت. آنها نسبت به شریعت من بیاعتنایی کرده، احکام مرا بجا نیاوردند. آنها با همان دروغهایی گمراه شدند، که پدرانشان را فریب داد. 5پس من یهودا را با آتش نابود میکنم و تمام قلعههای اورشلیم را میسوزانم.»
مجازات اسرائیل
6خداوند میفرماید: «مردم اسرائیل بارها مرتکب گناه شدهاند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت. آنها با قبول رشوه، مانع از اجرای عدالت میشوند. آنها مردم شریف را به نقره و مردم فقیر را به یک جفت صندل میفروشند. 7آنها فقرا را به خاک میاندازند و پایمال میکنند و افتادگان را با لگد از سر راه خود دور میسازند. پدر و پسر با یک دختر همبستر میشوند و نام مقدّس مرا بیحرمت میسازند. 8در جشنهای مذهبی با لباسهایی که با بیانصافی از بدهکاران#2:8 مطابق شریعت موسی نگه داشتن لباس گرویی جایز نبود (خروج ۲۲:۲۶). خود گرفتهاند بر پشتیها لم میدهند و در معبد خدای خود شرابی را که با مال حرام خریدهاند سر میکشند.
9«اما در حالی که قوم من تماشا میکرد، من اموریها را که همچون درختان سرو، بلند قد و مانند درختان بلوط قوی بودند، به کلی از میان برده، میوههایشان را از بالا و ریشههایشان را از پائین نابود کردم. 10شما را از مصر بیرون آوردم و مدت چهل سال در بیابان رهبری کردم تا زمین اموریها را به تصرف خود درآورید. 11پسران شما را انتخاب کردم تا نذیرههای#2:11 «نذیره» به کسی گفته میشد که به خدا نذر شده بود و به عنوان نشانهٔ نذر از هر نوع مشروب پرهیز میکرد، موی سر خود را نمیتراشید و به جنازه نزدیک نمیشد (نگاه کنید به اعداد ۶:۱-۸). من و انبیای من باشند.» خداوند میپرسد: «ای اسرائیل، آیا میتوانید این حقایق را انکار کنید؟ 12اما شما به نذیرههای من شراب نوشانیده، باعث شدید گناه کنند و انبیای مرا ساکت گردانیده، نگذاشتید حرف بزنند! 13بنابراین من شما را مثل گاریهایی که زیر بار بافهها به صدا میافتند، به ناله میاندازم. 14سریعترین جنگجویانتان هنگام فرار بر زمین خواهند افتاد. دلیران ضعیف خواهند شد و دلاوران از رهانیدن خود عاجز خواهند بود. 15تیراندازان تیرشان به خطا خواهد رفت، سریعترین دوندگان از فرار باز خواهند ماند. بهترین سوارکاران هم نخواهند توانست جان به در برند. 16در آن روز، شجاعترین افراد شما سلاحهای خود را به زمین انداخته، برای نجات جان خود خواهند گریخت.» خداوند این را فرموده است.