17
خون حیوانات
1خداوند به موسی فرمود: 2«این دستورها را به هارون و پسرانش و به تمام بنیاسرائیل بده. این است آنچه خداوند فرموده است: 3هر اسرائیلی که گاو یا گوسفند یا بزی را در جایی دیگر غیر از داخل یا خارج اردوگاه ذبح کند، 4بجای اینکه آن را کنار در خیمۀ ملاقات بیاورد تا به عنوان هدیه به خداوند تقدیم کند، آن شخص خون ریخته و مجرم است و باید از میان قوم خود منقطع شود. 5هدف از این قانون این است که قوم اسرائیل دیگر در صحرا قربانی نکنند. قوم باید قربانیهای خود را دم در خیمۀ ملاقات پیش کاهن بیاورند و آنها را به عنوان قربانی سلامتی به خداوند تقدیم کنند. 6سپس کاهن خون آنها را بر مذبح خداوند که دم در خیمۀ ملاقات است بپاشد و چربی آنها را همچون عطر خوشبویی که مورد پسند خداوند است بسوزاند. 7قوم اسرائیل دیگر نباید در صحرا برای ارواح شریر قربانی کنند و به خداوند خیانت ورزند. این برای شما قانونی است همیشگی که باید نسل اندر نسل بجا آورده شود.
8«پس به آنها بگو: هرگاه یک اسرائیلی یا غریبی که در میان قوم ساکن است قربانی سوختنی یا قربانیهای دیگر تقدیم کند، 9اما آن را در جایی غیر از دم در خیمۀ ملاقات برای خداوند قربانی کند، آن شخص باید از میان قوم منقطع شود.
10«هر کس خون بخورد، چه اسرائیلی باشد، چه غریبی که در میان شما ساکن است، روی خود را از او برگردانده او را از میان قوم منقطع خواهم کرد، 11زیرا جان هر موجودی در خون اوست و من خون را به شما دادهام تا برای کفارهٔ جانهای خود، آن را بر روی مذبح بپاشید. خون است که برای جان کفاره میکند. 12به همین دلیل است که به قوم اسرائیل حکم میکنم که نه خودشان خون بخورند و نه غریبی که در میان ایشان ساکن است. 13هر کس به شکار برود، خواه اسرائیلی باشد خواه غریبی که در میان شماست و حیوان یا پرندهٔ حلال گوشتی را شکار کند، باید خونش را بریزد و روی آن را با خاک بپوشاند، 14زیرا جان هر موجودی در خون اوست. به همین دلیل است که به قوم اسرائیل گفتم که هرگز خون نخورند، زیرا حیات هر موجود زندهای در خون آن است. پس هر کس خون بخورد باید از میان قوم اسرائیل منقطع شود.
15«هر اسرائیلی یا غریبی که گوشت حیوان مرده یا دریده شدهای را بخورد، باید لباس خود را بشوید و غسل کند. او بعد از غروب طاهر خواهد بود. 16ولی اگر لباسهایش را نشوید و غسل نکند مجرم خواهد بود.»