امثال 1:4-27

ای پسرانم، به نصیحت پدر خود گوش دهید و به آن توجه کنید تا دانا شوید. پندهای من مفید است؛ آنها را به خاطر بسپارید. من هم زمانی جوان بودم؛ پدری داشتم و تنها فرزند عزیز مادرم بودم. پدرم به من پند می‌داد و می‌گفت: «اگر سخنان مرا بشنوی و به آنها عمل کنی، زنده خواهی ماند. حکمت و بصیرت را کسب کن. سخنان مرا فراموش نکن و از آنها منحرف نشو. حکمت را ترک نکن، زیرا از تو حمایت خواهد کرد. آن را دوست بدار که از تو محافظت خواهد نمود. حکمت از هر چیزی بهتر است؛ به هر قیمتی شده آن را به دست بیاور. اگر برای حکمت ارزش قائل شوی، او نیز تو را سربلند خواهد نمود. اگر حکمت را در آغوش بگیری او به تو عزت خواهد بخشید و تاج عزت و افتخار بر سرت خواهد نهاد.» پسرم به من گوش کن و آنچه به تو می‌گویم بپذیر تا عمری طولانی داشته باشی. من به تو حکمت آموختم و تو را به سوی راستی هدایت نمودم. وقتی راه روی مانعی بر سر راهت نخواهد بود و چون بدوی پایت نخواهد لغزید. آنچه را که آموخته‌ای حفظ کن و آن را از دست نده؛ آن را نگه دار، زیرا حیات توست. به راه بدکاران نرو و از روش گناهکاران پیروی ننما. از آنها دوری کن و روی خود را از آنان بگردان و به راه خود برو؛ زیرا ایشان تا بدی نکنند نمی‌خوابند و تا باعث لغزش و سقوط کسی نشوند آرام نمی‌گیرند. خوراک آنها ظلم و شرارت است. راه درستکاران مانند سپیدهٔ صبح است که رفته‌رفته روشنتر می‌شود تا سرانجام به روشنایی کامل روز تبدیل می‌گردد، اما راه بدکاران مثل سیاهی شب است. بدکاران می‌افتند و نمی‌دانند چه چیز باعث افتادنشان شده است. ای پسرم، به آنچه که به تو می‌گویم به دقت گوش بده. سخنان مرا از نظر دور ندار، بلکه آنها را در دل خود حفظ کن، زیرا سخنان من به شنونده حیات و سلامتی کامل می‌بخشد. مراقب افکارت باش، زیرا زندگی انسان از افکارش شکل می‌گیرد. دروغ و ناراستی را از دهان خود دور کن. چشمان خود را به هدف بدوز و به اطراف توجه نکن. مواظب راهی که در آن قدم می‌گذاری باش. همیشه در راه راست گام بردار تا در امان باشی. از راه راست منحرف نشو و خود را از بدی دور نگه دار.