ປະຖົມມະການ 4

4
ກາອິນ​ແລະ​ອາເບັນ
1ຕໍ່ມາ ອາດາມ​ໄດ້​ສົມສູ່​ກັບ​ເມຍ​ຂອງຕົນ ແລະ​ນາງ​ກໍ​ຖືພາ ນາງ​ເກີດ​ລູກຊາຍ​ຜູ້ໜຶ່ງ ແລະ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ເພາະ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຊ່ວຍເຫຼືອ​ຂ້ອຍ, ຂ້ອຍ​ຈຶ່ງ​ໄດ້​ລູກຊາຍ.” ສະນັ້ນ ນາງ​ຈຶ່ງ​ຕັ້ງ​ຊື່​ໃຫ້​ເດັກນ້ອຍ​ຜູ້​ນີ້​ວ່າ, “ກາອິນ.” 2ຕໍ່ມາ ນາງ​ກໍໄດ້​ລູກຊາຍ​ອີກ​ຜູ້ໜຶ່ງ; ລູກຊາຍ​ຜູ້​ນີ້​ມີ​ຊືວ່າ, “ອາເບັນ.” ລາວ​ເປັນ​ຄົນ​ລ້ຽງ​ສັດ ສ່ວນ​ກາອິນ​ນັ້ນ​ເປັນ​ພໍ່ນາ. 3ຢູ່ມາ​ວັນໜຶ່ງ ກາອິນ​ໄດ້​ເອົາ​ຜົນລະປູກ​ມາ​ຖວາຍ​ແກ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ. 4ສ່ວນ​ອາເບັນ​ນັ້ນ ລາວ​ເອົາ​ລູກແກະເຖິກ​ຫົວປີ​ໂຕໜຶ່ງ​ໃນ​ຝູງ​ມາ​ຂ້າ ແລະ​ເອົາ​ສ່ວນ​ທີ່ດີ​ທີ່ສຸດ ມາ​ຖວາຍ​ແກ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ. ພຣະອົງ​ພໍໃຈ​ໃນ​ການຖວາຍ​ຂອງ​ອາເບັນ, 5ແຕ່​ບໍ່​ພໍໃຈ​ໃນ​ການຖວາຍ​ຂອງ​ກາອິນ. ກາອິນ​ຈຶ່ງ​ຄຽດແຄ້ນ ແລະ​ໜ້າ​ບູດບຶ້ງ. 6ແລ້ວ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກໍ​ຖາມ​ລາວ​ວ່າ, “ກາອິນ​ເອີຍ ເປັນຫຍັງ​ເຈົ້າ​ຈຶ່ງ​ຄຽດແຄ້ນ ແລະ​ໜ້າ​ຕາບູດບຶ້ງ? 7ຖ້າ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ໃນ​ສິ່ງ​ທີ່​ຖືກຕ້ອງ ເຈົ້າ​ກໍ​ຄວນ​ຍິ້ມແຍ້ມແຈ່ມໃສ; ແຕ່​ດ້ວຍວ່າ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ຊົ່ວ ຄື​ບາບ​ທີ່​ກຳລັງ​ລໍ​ຢູ່​ທີ່​ປະຕູ​ເຮືອນ​ຄອຍຖ້າ​ຄຸບ​ກິນ​ເຈົ້າ. ມັນ​ຢາກ​ປົກຄອງ​ເຈົ້າ ແຕ່​ເຈົ້າ​ຕ້ອງ​ເອົາ​ຊະນະ​ມັນ​ໃຫ້​ໄດ້.”
8ຕໍ່ມາ ກາອິນ​ໄດ້​ເວົ້າ​ກັບ​ອາເບັນ​ນ້ອງຊາຍ​ຂອງຕົນ​ວ່າ, “ເຮົາ​ພາກັນ​ໄປ​ຍ່າງ​ຫລິ້ນ​ທີ່​ທົ່ງນາ​ເທາະ.” ເມື່ອ​ສອງ​ອ້າຍ​ນ້ອງ​ໄປ​ທີ່​ທົ່ງນາ ກາອິນ​ກໍ​ໂດດ​ໃສ່​ນ້ອງຊາຍ​ຂອງຕົນ​ແລະ​ຂ້າ​ລາວ​ເສຍ.
9ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຖາມ​ກາອິນ​ວ່າ, “ອາເບັນ ນ້ອງຊາຍ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ຢູ່​ໃສ?”
ລາວ​ຈຶ່ງ​ຕອບ​ວ່າ, “ບໍ່​ຮູ້ ຂ້ານ້ອຍ​ເປັນ​ຄົນ​ດູແລ​ຮັກສາ​ນ້ອງຊາຍ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ບໍ?”
10ແລ້ວ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກໍ​ຖາມ​ວ່າ, “ເປັນຫຍັງ​ເຈົ້າ​ຈຶ່ງ​ເຮັດ​ເລື່ອງ​ອັນ​ໂຫດຮ້າຍ​ເຊັ່ນນີ້? ເລືອດ​ນ້ອງຊາຍ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ຟ້ອງຮ້ອງ​ຂຶ້ນ​ມາ​ຫາ​ເຮົາ ດັ່ງ​ສຽງ​ຂໍຮ້ອງ​ແກ້ແຄ້ນ. 11ເຈົ້າ​ຈະ​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ ແລະ​ຖືກ​ຂັບໄລ່​ໃຫ້​ອອກ​ຈາກ​ທົ່ງນາ​ແຫ່ງ​ນີ້. ມັນ​ຊຸ່ມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ເລືອດ​ນ້ອງຊາຍ​ຂອງ​ເຈົ້າ ເໝືອນ​ກັບ​ວ່າ​ພື້ນດິນ​ນັ້ນ​ອ້າ​ປາກ​ຮັບ​ເລືອດ​ຈາກ​ມື​ຂອງ​ເຈົ້າ ເມື່ອ​ຂ້າ​ນ້ອງຊາຍ​ນັ້ນ. 12ຖ້າ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ໄຮ່​ໄຖ​ນາ ທີ່ດິນ​ກໍ​ຈະ​ບໍ່​ເກີດຜົນ​ຫຍັງ; ເຈົ້າ​ຈະ​ບໍ່ມີ​ທີ່​ຢູ່ ແລະ​ຈະ​ພະເນຈອນ​ໄປ​ເທິງ​ແຜ່ນດິນ​ໂລກ.”
13ກາອິນ​ຈຶ່ງ​ທູນຂໍ​ຕໍ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ວ່າ, “ໂທດ​ນີ້​ໜັກ​ເກີນກວ່າ​ທີ່​ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ຮັບ​ໄດ້. 14ພຣະອົງ​ໄລ່​ຂ້ານ້ອຍ​ໃຫ້​ໜີ​ຈາກ​ບ່ອນ​ທີ່​ທຳມາ​ຫາກິນ ແລະ​ໃຫ້​ຫ່າງໄກ​ຈາກ​ພຣະອົງ. ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ເປັນ​ຄົນ​ຂາດ​ທີ່​ເພິ່ງ ແລະ​ພະເນຈອນ​ໄປ​ເທິງ​ແຜ່ນດິນ​ໂລກ ແລະ​ຜູ້ໃດ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ທີ່​ພົບ​ຂ້ານ້ອຍ ກໍ​ຈະ​ສັງຫານ​ຂ້ານ້ອຍ​ເສຍ.”
15ແຕ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຕອບ​ກາອິນ​ວ່າ, “ບໍ່​ເປັນ​ດັ່ງນັ້ນ​ດອກ ຖ້າ​ຜູ້ໃດ​ຂ້າ​ກາອິນ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ໂທດ​ເຈັດ​ເທົ່າ ເພື່ອ​ເປັນ​ການ​ແກ້ແຄ້ນ.” ດັ່ງນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຈຶ່ງ​ເຮັດ​ເຄື່ອງໝາຍ​ໄວ້​ໃນ​ຕົວ​ກາອິນ ເພື່ອ​ວ່າ​ເມື່ອ​ຜູ້ໃດ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ທີ່​ພົບ​ລາວ​ຈະ​ບໍ່ໄດ້​ຂ້າ​ລາວ. 16ກາອິນ​ຈຶ່ງ​ໜີ​ໄກ​ຈາກ​ພຣະພັກ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ໄປ​ອາໄສ​ຢູ່​ໃນ​ດິນແດນ​ແຫ່ງ​ໜຶ່ງ​ຊື່​ວ່າ, ແດນ​ພະເນຈອນ.
ເຊື້ອສາຍ​ຂອງ​ກາອິນ
17ກາອິນ​ແລະ​ເມຍ​ຂອງ​ລາວ​ໄດ້​ລູກຊາຍ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ຊື່​ວ່າ ເອນົກ. ແລ້ວ​ກາອິນ​ກໍ​ໄດ້​ສ້າງ​ເມືອງ​ໜຶ່ງ​ຂຶ້ນ ແລະ​ເອົາ​ຊື່​ລູກຊາຍ​ຂອງຕົນ​ເປັນ​ຊື່​ເມືອງ​ນັ້ນ. 18ເອນົກ​ມີ​ລູກຊາຍ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ຊື່​ວ່າ ອີຣາດ ຜູ້​ທີ່​ເປັນ​ພໍ່​ຂອງ​ເມຮູຢາເອນ ແລະ​ເມຮູຢາເອນ​ເປັນ​ພໍ່​ຂອງ​ເມທູຊາເອນ ແລະ​ເມທູຊາເອນ​ກໍ​ມີ​ລູກຊາຍ​ຊື່​ວ່າ ລາເມັກ. 19ລາເມັກ​ມີ​ເມຍ​ສອງ​ຄົນ​ດັ່ງນີ້: ອາດາ ແລະ​ຊິນລາ. 20ອາດາ​ໃຫ້​ກຳເນີດ​ລູກຊາຍ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ຊື່​ວ່າ ຢາບານ ຜູ້​ທີ່​ເປັນ​ບັນພະບຸລຸດ​ຂອງ​ຄົນ​ລ້ຽງ​ສັດ​ທີ່​ອາໄສ​ຢູ່​ໃນ​ຜ້າເຕັນ. 21ຢູບານ ນ້ອງຊາຍ​ຂອງ​ຢາບານ ເປັນ​ບັນພະບຸລຸດ​ຂອງ​ພວກ​ນັກດົນຕຼີ​ທັງໝົດ​ຄື: ນັກ​ດີດພິນ​ແລະ​ນັກເປົ່າຂຸ່ຍ. 22ຕໍ່ມາ ຊິນລາ​ກໍ​ເກີດ​ລູກຊາຍ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ອີກ​ຊື່​ວ່າ ຕູບາກາອິນ. ລາວ​ເປັນ​ຊ່າງ​ຕີ​ເຄື່ອງມື​ເປັນ​ທອງສຳຣິດ​ແລະ​ເຫຼັກ. ຕູບາກາອິນ​ມີ​ນ້ອງສາວ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ຊື່​ວ່າ ນາອາມາ.
23ສ່ວນ​ລາເມັກ​ນັ້ນ ລາວ​ມັກ​ເວົ້າ​ອວດ​ເມຍ​ທັງສອງ​ຂອງຕົນ​ຢູ່​ສະເໝີ​ວ່າ,
“ອາດາ​ແລະ​ຊິນລາ
ຈົ່ງ​ຟັງ​ໃຫ້​ດີ ໃນ​ສິ່ງ​ທີ່​ອ້າຍ​ເລົ່າ
ອ້າຍ​ໄດ້​ຕີ​ຊາຍໜຸ່ມ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ໃຫ້​ຕາຍ
ເພາະ​ລາວ​ໄດ້​ຕີ​ອ້າຍ​ໃຫ້​ຊໍ້າບວມ.
24ຜູ້ໃດ​ທີ່​ທຳລາຍ​ກາອິນ​ນັ້ນ
ຈະ​ຖືກ​ໂທດ​ເຈັດ​ເທົ່າ
ແຕ່​ຖ້າ​ຜູ້ໃດ​ທຳລາຍ​ອ້າຍ
ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ໂທດ​ເຈັດສິບເຈັດ​ເທົ່າ.”
ເຊດ​ແລະ​ເອໂນດ
25ອາດາມ ແລະ​ເມຍ​ໄດ້​ລູກຊາຍ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ອີກ. ເອວາ​ຈຶ່ງ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ພຣະເຈົ້າ​ໂຜດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ ມີ​ລູກຊາຍ​ອີກ​ຜູ້ໜຶ່ງ ເພື່ອ​ທົດແທນ​ອາເບັນ​ຜູ້​ທີ່​ກາອິນ​ໄດ້​ຂ້າ.” ດັ່ງນັ້ນ ນາງ​ຈຶ່ງ​ໃສ່​ຊື່​ໃຫ້​ລູກຊາຍ​ຜູ້​ນີ້​ວ່າ ເຊດ. 26ເຊດ​ມີ​ລູກຊາຍ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ຊື່​ວ່າ ເອໂນດ. ຕັ້ງແຕ່​ນັ້ນ​ມາ ມະນຸດ​ກໍ​ເລີ່ມຕົ້ນ​ຮ້ອງທູນ​ໂດຍ​ອອກ​ພຣະນາມຊື່​ບໍຣິສຸດ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ.

اکنون انتخاب شده:

ປະຖົມມະການ 4: ພຄພ

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید