دوم پادشاهان 17
17
هوشع، پادشاه اسرائیل
1در سال دوازدهم سلطنت آحاز پادشاه یهودا، هوشع پسر ایلا در سامره بر تخت سلطنت اسرائیل نشست و مدّت نُه سال پادشاهی کرد. 2او آنچه را در نظر خداوند پلید بود، انجام داد. امّا نه مانند پادشاهان اسرائیل که قبل از او بودند. 3شلمناسر، امپراتور آشور به جنگ او آمد. هوشع به او تسلیم شد و هر سال به او باج میداد. 4امّا یک سال هوشع قاصدانی نزد «سوا» فرعون فرستاد و از او کمک خواست و خراج سالانه به آشور نپرداخت. هنگامیکه شلمناسر از این آگاه شد، هوشع را دستگیر کرد و به زندان انداخت.
سقوط سامره
5آنگاه شلمناسر زمین اسرائیل را اشغال نموده اسرائیل و سامره را محاصره کرد، در سال سوم محاصره 6که نهمین سال سلطنت یوشع بود، امپراتور آشور سامره را تصرّف و اسرائیلیها را اسیر کرد و به آشور برد. گروهی از آنان را در شهر حَلَح، بعضی را در نزدیکی رودخانه خابور در ناحیه جوزان و بعضی را در شهرهای مادها، جایگزین کرد.
7سقوط سامره نتیجهٔ گناه مردم اسرائیل بود که در مقابل خداوند خدای خود مرتکب شدند. خدایی که آنها را از دست فرعون نجات داد، امّا آنها خدایان بیگانه را پرستش کردند. 8از سنّتهای مردمی که خداوند از پیش روی قوم خود بیرون رانده بود و رسومی که پادشاهان اسرائیل آنها را آشنا کرده بودند، پیروی نمودند. 9مردم اسرائیل در خفا کارهایی را که از نظر خدا، خداوندشان نیکو نبود، انجام دادند. آنها در کوچکترین دهکدهها تا شهرهای بزرگ در بالای تپّهها برای خود پرستشگاهها ساختند. 10در بالای تپّهها و زیر هر درخت سبزی برای خود الههٔ اشره ساختند. 11مانند اقوامی که خداوند از سر راه ایشان برداشته بود، برفراز تپّهها قربانی کردند. ایشان کارهای پلید کردند و خشم خداوند را برافروختند. 12خداوند به ایشان فرموده بود که بت نپرستید، امّا ایشان چنین کردند.
13با این وجود، خداوند به وسیلهٔ همهٔ پیشگویان و تمام رائیها به مردم اسرائیل و یهودا اخطار کرد و فرمود: «مطابق دستوراتی که به اجداد شما و خدمتگزاران خود انبیا برای شما فرستادم، از راههای پلید خود بازگردید و از فرامین و قوانین من پیروی کنید.» 14آنها گوش فرا ندادند و سرسخت بودند و مانند اجدادشان به خداوند خدای خود ایمان نداشتند. 15ایشان از فرامین و پیمانی که خدا با اجدادشان بسته بود و اخطارهایی که به ایشان داده بود، بیزار شدند. ایشان از بُتهای بیارزش پیروی کردند و ارزش خود را از دست دادند، به دنبال ملّتهای همسایهای که خداوند فرمان داده بود، مانند ایشان عمل نکنید، رفتند. 16ایشان از همهٔ فرامین خداوند سرپیچی کردند و برای خود دو گوسالهٔ فلزی و الههٔ اشره ساختند و آنچه را در آسمان بود، پرستش کردند و بت بعل را خدمت نمودند. 17ایشان دختران و پسران خود را در آتش سوزاندند و برای بُتها قربانی کردند و به جادوگری و فالگیری روی آوردند و خود را در نظر خداوند به پلیدی فروختند و خشم او را برانگیختند. 18خداوند بسیار خشمگین بود و ایشان را از حضور خود دور کرد و فقط قوم یهودا باقی ماند.
19مردم یهودا هم از احکام خداوند خدای خود اطاعت نکردند و از رسوم و شیوههایی که مردم اسرائیل در پیش گرفته بودند، تقلید کردند. 20خداوند فرزندان اسرائیل را طرد کرد. ایشان را مجازات نمود و به دست تاراجگران سپرد و ایشان را از حضور خود بیرون انداخت.
21بعد از آن که خداوند، اسرائیل را از خانوادهٔ داوود جدا کرد، آنها یربعام پسر نباط را به پادشاهی خود انتخاب کردند. یربعام مردم اسرائیل را از پیروی خداوند بازداشت و سبب شد که آنها مرتکب گناه بزرگی شوند. 22مردم اسرائیل از گناهان یربعام پیروی کردند و از گناه کردن دست نکشیدند، 23تا اینکه خداوند، همانطور که به وسیلهٔ تمام انبیا پیشگویی فرموده بود، مردم اسرائیل را از حضور خود راند. در نتیجه، آنها در سرزمین آشور تا به امروز در حال تبعید به سر میبرند.
سکونت آشوریان در سامره
24امپراتور آشور مردم را از بابل، کوت، عوا، حمات و سَفروایِم آورد و آنها را به جای مردم اسرائیل در شهرهای سامره جای داد. به این ترتیب آشوریان سامره را تصرّف نموده در شهرهای آن سکونت اختیار کردند. 25چون این مردم در اوایل اقامت خود در آنجا خداوند را پرستش نکردند، در نتیجه خداوند شیرها را به میان آنها فرستاد و تعدادی از ایشان را کشت. 26پس به امپراتور آشور خبر دادند و گفتند: «مردمی را که آوردی و در شهرهای سامره جای دادی از قوانین خدای آن سرزمین خبر ندارند، بنابراین او شیرها را فرستاد و آنها مردم را میکشتند، زیرا از شریعت خدای آن سرزمین بیخبر هستند.» 27امپراتور آشور امر کرد: «یکی از کاهنانی را که اسیر گرفتهاید به آنجا بفرستید تا به آنها شریعت خدای آن سر زمین را تعلیم بدهد.» 28پس یکی از کاهنان را که از سامره اسیر کرده بودند به بیتئیل فرستادند و او در آنجا سکونت اختیار کرد و به آنها آموخت که به چه ترتیب خداوند را بپرستند.
29امّا مردمی که در سامرده ساکن شدند، برای خود خدایانی ساختند و در پرستشگاههای بالای تپّهها که مردم سامره بنا کرده بودند، قرار دادند. 30مردم بابل بت سُكوّتبِنُوت را، مردم کوت بت نِرگال را، مردم حمات بت اَشیما را و 31عویان بُتهای نِبحَز و تِرتاک را ساختند. مردم سفروایم فرزندان خود را برای اَدِرمَلَک و عَنَمَلَک خدایان خود، در آتش قربانی کردند. 32آنها همچنان خداوند را عبادت میکردند و از بین خود، از هر گروه، مردم کاهنانی را در پرستشگاههای بالای تپّهها گماشتند که برای ایشان در همان پرستشگاهها قربانی تقدیم کنند. 33به این ترتیب هم خداوند و هم خدایان خود را میپرستیدند، مطابق رسوم سرزمینی که از آنجا آمده بودند.
34تا امروز آنها از رسوم قبلی خود پیروی میکنند. ایشان خدا را پرستش نکردند و از فرامین و قوانین خداوند، که به فرزندان یعقوب - که وی را اسرائیل نامید- پیروی نکردند. 35خداوند با ایشان پیمان بست و به ایشان فرمان داد: «خدایان دیگر را ستایش نکنید، به آنها سجده یا خدمت یا برای آنها قربانی نکنید، 36بلکه باید از من، یعنی خداوند پیروی کنید، کسیکه شما را با اقتدار و توانایی از مصر بیرون آورد. شما باید مرا سجده کنید و برای من قربانی بگذرانید. 37شما باید همواره از قوانین و فرمانهایی که من برای شما نوشتم، پیروی کنید. شما نباید از خدایان دیگر پیروی کنید، 38و شما نباید پیمانی را که من با شما بستم فراموش کنید. 39شما باید از من، خداوند خدایتان اطاعت کنید تا شما را از دست دشمنانتان نجات دهم.» 40امّا آن قوم گوش ندادند و طبق آیین گذشتهٔ خود رفتار کردند.
41پس آن مردم خداوند را ستایش کردند، امّا بُتهای خود را نیز پرستیدند و تا امروز بازماندگان ایشان چنین میکنند.
اکنون انتخاب شده:
دوم پادشاهان 17: TPV
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.
دوم پادشاهان 17
17
هوشع، پادشاه اسرائیل
1در سال دوازدهم سلطنت آحاز پادشاه یهودا، هوشع پسر ایلا در سامره بر تخت سلطنت اسرائیل نشست و مدّت نُه سال پادشاهی کرد. 2او آنچه را در نظر خداوند پلید بود، انجام داد. امّا نه مانند پادشاهان اسرائیل که قبل از او بودند. 3شلمناسر، امپراتور آشور به جنگ او آمد. هوشع به او تسلیم شد و هر سال به او باج میداد. 4امّا یک سال هوشع قاصدانی نزد «سوا» فرعون فرستاد و از او کمک خواست و خراج سالانه به آشور نپرداخت. هنگامیکه شلمناسر از این آگاه شد، هوشع را دستگیر کرد و به زندان انداخت.
سقوط سامره
5آنگاه شلمناسر زمین اسرائیل را اشغال نموده اسرائیل و سامره را محاصره کرد، در سال سوم محاصره 6که نهمین سال سلطنت یوشع بود، امپراتور آشور سامره را تصرّف و اسرائیلیها را اسیر کرد و به آشور برد. گروهی از آنان را در شهر حَلَح، بعضی را در نزدیکی رودخانه خابور در ناحیه جوزان و بعضی را در شهرهای مادها، جایگزین کرد.
7سقوط سامره نتیجهٔ گناه مردم اسرائیل بود که در مقابل خداوند خدای خود مرتکب شدند. خدایی که آنها را از دست فرعون نجات داد، امّا آنها خدایان بیگانه را پرستش کردند. 8از سنّتهای مردمی که خداوند از پیش روی قوم خود بیرون رانده بود و رسومی که پادشاهان اسرائیل آنها را آشنا کرده بودند، پیروی نمودند. 9مردم اسرائیل در خفا کارهایی را که از نظر خدا، خداوندشان نیکو نبود، انجام دادند. آنها در کوچکترین دهکدهها تا شهرهای بزرگ در بالای تپّهها برای خود پرستشگاهها ساختند. 10در بالای تپّهها و زیر هر درخت سبزی برای خود الههٔ اشره ساختند. 11مانند اقوامی که خداوند از سر راه ایشان برداشته بود، برفراز تپّهها قربانی کردند. ایشان کارهای پلید کردند و خشم خداوند را برافروختند. 12خداوند به ایشان فرموده بود که بت نپرستید، امّا ایشان چنین کردند.
13با این وجود، خداوند به وسیلهٔ همهٔ پیشگویان و تمام رائیها به مردم اسرائیل و یهودا اخطار کرد و فرمود: «مطابق دستوراتی که به اجداد شما و خدمتگزاران خود انبیا برای شما فرستادم، از راههای پلید خود بازگردید و از فرامین و قوانین من پیروی کنید.» 14آنها گوش فرا ندادند و سرسخت بودند و مانند اجدادشان به خداوند خدای خود ایمان نداشتند. 15ایشان از فرامین و پیمانی که خدا با اجدادشان بسته بود و اخطارهایی که به ایشان داده بود، بیزار شدند. ایشان از بُتهای بیارزش پیروی کردند و ارزش خود را از دست دادند، به دنبال ملّتهای همسایهای که خداوند فرمان داده بود، مانند ایشان عمل نکنید، رفتند. 16ایشان از همهٔ فرامین خداوند سرپیچی کردند و برای خود دو گوسالهٔ فلزی و الههٔ اشره ساختند و آنچه را در آسمان بود، پرستش کردند و بت بعل را خدمت نمودند. 17ایشان دختران و پسران خود را در آتش سوزاندند و برای بُتها قربانی کردند و به جادوگری و فالگیری روی آوردند و خود را در نظر خداوند به پلیدی فروختند و خشم او را برانگیختند. 18خداوند بسیار خشمگین بود و ایشان را از حضور خود دور کرد و فقط قوم یهودا باقی ماند.
19مردم یهودا هم از احکام خداوند خدای خود اطاعت نکردند و از رسوم و شیوههایی که مردم اسرائیل در پیش گرفته بودند، تقلید کردند. 20خداوند فرزندان اسرائیل را طرد کرد. ایشان را مجازات نمود و به دست تاراجگران سپرد و ایشان را از حضور خود بیرون انداخت.
21بعد از آن که خداوند، اسرائیل را از خانوادهٔ داوود جدا کرد، آنها یربعام پسر نباط را به پادشاهی خود انتخاب کردند. یربعام مردم اسرائیل را از پیروی خداوند بازداشت و سبب شد که آنها مرتکب گناه بزرگی شوند. 22مردم اسرائیل از گناهان یربعام پیروی کردند و از گناه کردن دست نکشیدند، 23تا اینکه خداوند، همانطور که به وسیلهٔ تمام انبیا پیشگویی فرموده بود، مردم اسرائیل را از حضور خود راند. در نتیجه، آنها در سرزمین آشور تا به امروز در حال تبعید به سر میبرند.
سکونت آشوریان در سامره
24امپراتور آشور مردم را از بابل، کوت، عوا، حمات و سَفروایِم آورد و آنها را به جای مردم اسرائیل در شهرهای سامره جای داد. به این ترتیب آشوریان سامره را تصرّف نموده در شهرهای آن سکونت اختیار کردند. 25چون این مردم در اوایل اقامت خود در آنجا خداوند را پرستش نکردند، در نتیجه خداوند شیرها را به میان آنها فرستاد و تعدادی از ایشان را کشت. 26پس به امپراتور آشور خبر دادند و گفتند: «مردمی را که آوردی و در شهرهای سامره جای دادی از قوانین خدای آن سرزمین خبر ندارند، بنابراین او شیرها را فرستاد و آنها مردم را میکشتند، زیرا از شریعت خدای آن سرزمین بیخبر هستند.» 27امپراتور آشور امر کرد: «یکی از کاهنانی را که اسیر گرفتهاید به آنجا بفرستید تا به آنها شریعت خدای آن سر زمین را تعلیم بدهد.» 28پس یکی از کاهنان را که از سامره اسیر کرده بودند به بیتئیل فرستادند و او در آنجا سکونت اختیار کرد و به آنها آموخت که به چه ترتیب خداوند را بپرستند.
29امّا مردمی که در سامرده ساکن شدند، برای خود خدایانی ساختند و در پرستشگاههای بالای تپّهها که مردم سامره بنا کرده بودند، قرار دادند. 30مردم بابل بت سُكوّتبِنُوت را، مردم کوت بت نِرگال را، مردم حمات بت اَشیما را و 31عویان بُتهای نِبحَز و تِرتاک را ساختند. مردم سفروایم فرزندان خود را برای اَدِرمَلَک و عَنَمَلَک خدایان خود، در آتش قربانی کردند. 32آنها همچنان خداوند را عبادت میکردند و از بین خود، از هر گروه، مردم کاهنانی را در پرستشگاههای بالای تپّهها گماشتند که برای ایشان در همان پرستشگاهها قربانی تقدیم کنند. 33به این ترتیب هم خداوند و هم خدایان خود را میپرستیدند، مطابق رسوم سرزمینی که از آنجا آمده بودند.
34تا امروز آنها از رسوم قبلی خود پیروی میکنند. ایشان خدا را پرستش نکردند و از فرامین و قوانین خداوند، که به فرزندان یعقوب - که وی را اسرائیل نامید- پیروی نکردند. 35خداوند با ایشان پیمان بست و به ایشان فرمان داد: «خدایان دیگر را ستایش نکنید، به آنها سجده یا خدمت یا برای آنها قربانی نکنید، 36بلکه باید از من، یعنی خداوند پیروی کنید، کسیکه شما را با اقتدار و توانایی از مصر بیرون آورد. شما باید مرا سجده کنید و برای من قربانی بگذرانید. 37شما باید همواره از قوانین و فرمانهایی که من برای شما نوشتم، پیروی کنید. شما نباید از خدایان دیگر پیروی کنید، 38و شما نباید پیمانی را که من با شما بستم فراموش کنید. 39شما باید از من، خداوند خدایتان اطاعت کنید تا شما را از دست دشمنانتان نجات دهم.» 40امّا آن قوم گوش ندادند و طبق آیین گذشتهٔ خود رفتار کردند.
41پس آن مردم خداوند را ستایش کردند، امّا بُتهای خود را نیز پرستیدند و تا امروز بازماندگان ایشان چنین میکنند.
اکنون انتخاب شده:
:
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.