دوم پطرس 14:1-21

من می‌دانم كه بزودی، چنانکه خداوند عیسی مسیح به من نشان داد، این خیمه را ترک خواهم نمود. پس نهایت كوشش خود را خواهم كرد تا پس از مرگ من، شما بتوانید در همهٔ اوقات این مطالب را به‌یاد آورید. زیرا وقتی ما دربارهٔ قدرت خداوند ما عیسی مسیح و آمدن او سخن گفتیم به افسانه‌هایی كه با مهارت ساخته شده‌اند متوسّل نشدیم، زیرا ما با چشمان خود بزرگی ملكوتی او را دیده‌ایم. وقتی خدای پدر به او افتخار و جلال داد، ما در آنجا حاضر بودیم و آن زمان كه از جلال خداوندی، صدایی به او رسید كه می‌گفت: «این است پسر عزیز من، از او خشنودم.» ما آنجا بودیم. آری، ما وقتی با او بر روی كوه مقدّس بودیم این صدای آسمانی را شنیدیم. این‌همه، كلام انبیا را برای ما بیشتر تصدیق و تأیید می‌کند، پس شما باید با دقّت بیشتر به آن توجّه نمایید، زیرا كلام انبیا مانند چراغی است كه در جایی تاریک می‌درخشد تا سپیده بدمد و ستارهٔ صبح طلوع كرده، دلهای شما را روشن گرداند. امّا بیش از همه‌چیز، این را به‌یاد داشته باشید كه هیچ‌کس نمی‌تواند به تنهایی پیشگویی‌های کتاب‌مقدّس را تفسیر كند. زیرا هیچ پیشگویی از روی نقشه و خواستهٔ انسان به وجود نیامده است؛ بلكه مردم تحت تأثیر روح‌القدس، كلام خدا را بیان نمودند.