پیدایش 33
33
ملاقات یعقوب و عیسو
1یعقوب دید كه عیسو با چهارصد نفر مرد می‌آید. پس بچّه‌هایش را بین راحیل و لیه و دو صیغه قسمت كرد. 2صیغه‌ها و بچّه‌های آنها را اول و پشت سر آنها لیه و بچّه‌های او را و راحیل و یوسف را هم در آخر گذاشت. 3یعقوب جلوتر از آنها رفت و هفت مرتبه به خاک افتاد و سجده كرد تا به برادرش رسید. 4ولی عیسو دوید و به استقبال یعقوب رفت. دستش را به گردن او انداخت و او را بوسید. آنها هر دو گریه می‌كردند. 5وقتی عیسو به اطراف نگاه كرد و زنها و بچهّ‌ها را دید، پرسید: «این همراهان تو كیستند؟»
یعقوب گفت: «ای آقای من، اینها زنها و فرزندان من هستند كه خداوند از روی لطف به من داده است.» 6پس صیغه‌ها و بچّه‌های آنها جلو آمدند و تعظیم كردند. 7سپس لیه و فرزندانش و آخر همه یوسف و راحیل جلو آمدند و تعظیم كردند.
8عیسو پرسید: «مقصودت از آن دسته‌های دیگری كه دیدم، چیست؟» یعقوب گفت: «آنها برای خشنودی تو بود.»
9امّا عیسو گفت: «برادر، من به اندازهٔ كافی دارم. اینها را برای خودت نگه‌دار.»
10یعقوب گفت: «نه، خواهش می‌كنم اگر به من لطف داری، هدایای مرا قبول كن. دیدن روی تو برای من مثل این است که خدا را دیده‌ام. تو با من خیلی دوستانه رفتار كرده‌ای. 11لطفاً این هدایا را كه برای تو آورده‌ام، قبول كن. خدا به من لطف كرده و هرچه احتیاج داشته‌ام به من داده است.» یعقوب آن‌قدر به عیسو اصرار كرد تا عیسو آنها را قبول كرد.
12عیسو گفت: «پس حاضر شو تا برویم. من هم با شما می‌آیم.»
13یعقوب گفت: «ای آقای من، تو می‌دانی كه بچّه‌ها ضعیف هستند و من هم باید از گوسفندان و گاوها و بچّه‌های آنها مواظبت كنم. اگر آنها را یک روز بدوانم، همهٔ آنها می‌میرند. 14ای آقای من لطفاً تو جلوتر برو، بنده هم آهسته طوری كه گلّه‌ها و بچهّ‌ها بتوانند بیایند، به دنبال تو خواهم آمد تا در اَدوم به شما برسم.»
15عیسو گفت: «پس بگذار چند نفر از این مردانی كه با من هستند نزد تو بگذارم.» امّا یعقوب گفت: «ای آقای من احتیاجی به آنها نیست. فقط لطف تو برای من كافی است.» 16پس همان روز عیسو به طرف اَدوم رفت. 17امّا یعقوب به سُكوّت رفت، و در آنجا خانه‌ای برای خودش ساخت و جایی هم برای گلّه درست كرد. به این سبب اسم آن محل را سُكوّت گذاشتند.
18پس یعقوب از بین‌النهرین به سلامتی به شهر شكیم در سرزمین کنعان رسید و در مزرعه‌ای نزدیک شهر، اردو زد. 19او آن مزرعه را از پسران حمور -پدر شكیم- به صد سکّهٔ نقره خرید. 20در آنجا قربانگاهی درست كرد و آن را قربانگاه ئیل، یعنی قربانگاه خدای اسرائیل، نامید.
اکنون انتخاب شده:
پیدایش 33: TPV
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.
پیدایش 33
33
ملاقات یعقوب و عیسو
1یعقوب دید كه عیسو با چهارصد نفر مرد می‌آید. پس بچّه‌هایش را بین راحیل و لیه و دو صیغه قسمت كرد. 2صیغه‌ها و بچّه‌های آنها را اول و پشت سر آنها لیه و بچّه‌های او را و راحیل و یوسف را هم در آخر گذاشت. 3یعقوب جلوتر از آنها رفت و هفت مرتبه به خاک افتاد و سجده كرد تا به برادرش رسید. 4ولی عیسو دوید و به استقبال یعقوب رفت. دستش را به گردن او انداخت و او را بوسید. آنها هر دو گریه می‌كردند. 5وقتی عیسو به اطراف نگاه كرد و زنها و بچهّ‌ها را دید، پرسید: «این همراهان تو كیستند؟»
یعقوب گفت: «ای آقای من، اینها زنها و فرزندان من هستند كه خداوند از روی لطف به من داده است.» 6پس صیغه‌ها و بچّه‌های آنها جلو آمدند و تعظیم كردند. 7سپس لیه و فرزندانش و آخر همه یوسف و راحیل جلو آمدند و تعظیم كردند.
8عیسو پرسید: «مقصودت از آن دسته‌های دیگری كه دیدم، چیست؟» یعقوب گفت: «آنها برای خشنودی تو بود.»
9امّا عیسو گفت: «برادر، من به اندازهٔ كافی دارم. اینها را برای خودت نگه‌دار.»
10یعقوب گفت: «نه، خواهش می‌كنم اگر به من لطف داری، هدایای مرا قبول كن. دیدن روی تو برای من مثل این است که خدا را دیده‌ام. تو با من خیلی دوستانه رفتار كرده‌ای. 11لطفاً این هدایا را كه برای تو آورده‌ام، قبول كن. خدا به من لطف كرده و هرچه احتیاج داشته‌ام به من داده است.» یعقوب آن‌قدر به عیسو اصرار كرد تا عیسو آنها را قبول كرد.
12عیسو گفت: «پس حاضر شو تا برویم. من هم با شما می‌آیم.»
13یعقوب گفت: «ای آقای من، تو می‌دانی كه بچّه‌ها ضعیف هستند و من هم باید از گوسفندان و گاوها و بچّه‌های آنها مواظبت كنم. اگر آنها را یک روز بدوانم، همهٔ آنها می‌میرند. 14ای آقای من لطفاً تو جلوتر برو، بنده هم آهسته طوری كه گلّه‌ها و بچهّ‌ها بتوانند بیایند، به دنبال تو خواهم آمد تا در اَدوم به شما برسم.»
15عیسو گفت: «پس بگذار چند نفر از این مردانی كه با من هستند نزد تو بگذارم.» امّا یعقوب گفت: «ای آقای من احتیاجی به آنها نیست. فقط لطف تو برای من كافی است.» 16پس همان روز عیسو به طرف اَدوم رفت. 17امّا یعقوب به سُكوّت رفت، و در آنجا خانه‌ای برای خودش ساخت و جایی هم برای گلّه درست كرد. به این سبب اسم آن محل را سُكوّت گذاشتند.
18پس یعقوب از بین‌النهرین به سلامتی به شهر شكیم در سرزمین کنعان رسید و در مزرعه‌ای نزدیک شهر، اردو زد. 19او آن مزرعه را از پسران حمور -پدر شكیم- به صد سکّهٔ نقره خرید. 20در آنجا قربانگاهی درست كرد و آن را قربانگاه ئیل، یعنی قربانگاه خدای اسرائیل، نامید.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.