لاویان 24
24
نگهداری از چراغها
(خروج 27:20-21)
1خداوند به موسی فرمود: 2«به قوم اسرائیل دستور بده که روغن زیتون خالص را برای چراغهای معبد بیاورند و چراغها همیشه روشن باشند. 3-4هارون هر شامگاه چراغهایی را که در چراغدانهای طلای خالص، که در بیرون پرده مقدّسترین مکان، مقابل صندوق پیمان قرار دارند، با روغن زیتون پُر کند و چراغها را همیشه آماده تا صبح روشن نگه دارد. این قانونی جاودانی برای نسلهای آیندهٔ شماست.
نان مقدّس
5«با دوازده کیلو آرد، دوازده قرص نان بپزید 6و آنها را در دو ردیف شش تایی بر سر میزی که از طلای خالص ساخته شده است و در حضور من قرار دارد، بگذارید. 7بر هر ردیف نان، کُندُر خالص بگذارید تا به عنوان نمونهای از نان بر آتش به حضور من تقدیم کنید 8در آینده در هر سبت نان باید به حضور خداوند تقدیم شود. این وظیفهٔ مردم اسرائیل برای همیشه است. 9این نان به هارون و پسرانش تعلّق دارد، آنها را باید در یکجای مقدّس بخورند، زیرا این هدیه از مقدّسترین هدایایی است که به حضور من تقدیم میشود.»
مجازات کفر گفتن
10-11روزی مردی که پدرش مصری و مادرش یک اسرائیلی به نام شلومیت، دختر دِبری، از طایفهٔ دان بود، با مردی اسرائیلی در اردوگاه به نزاع پرداخت و به خداوند کفر گفت و او را نزد موسی آوردند. 12او را توقیف کردند تا ببینند خواست خداوند برای او چیست.
13خداوند به موسی فرمود: 14«آن مرد را از اردوگاه بیرون ببرید و همهٔ کسانیکه کفر گفتن او را شنیدند دستهای خود را بر او بگذارند و آنگاه تمام قوم اسرائیل او را سنگسار کنند. 15به قوم اسرائیل بگو که هرکسی که به خدای خود کفر بگوید، به سزای عملش برسد و باید بمیرد 16و تمام مردم اسرائیل او را سنگسار کنند. این قانون شامل حال مردم اسرائیل و همچنین بیگانگانی که در بین آنها زندگی میکنند، میشود.
17«هرکسی که مرتکب قتل گردد، باید کشته شود. 18اگر کسی حیوانی را که متعلّق به او نیست بکشد، باید عوض آن را به صاحبش بدهد، جان به عوض جان.
19«هرگاه شخصی به کس دیگری صدمه برساند، باید او هم همان صدمه را ببیند. 20اگر استخوان کسی را بشکند، استخوان او نیز باید شکسته شود. هرگاه کسی چشم شخص دیگری را کور کند، باید چشم خودش هم کور شود. و اگر دندان کسی را بشکند دندان او را نیز بشکنند. هرگاه شخص دیگری را زخمی کند خود او هم باید زخمی شود. 21هرکسی که یک حیوان را بکشد، باید عوض آن را بدهد و اگر شخص دیگری را بکشد، خودش هم کشته شود. 22این قانون برای اسرائیلیها و هم برای بیگانگان است زیرا من خداوند خدای شما هستم.»
23پس موسی اینها را به مردم گفت و آنگاه آن مرد را به بیرون اردوگاه برده، سنگسارش کردند و مردم اسرائیل مطابق فرمان خداوند عمل نمودند.
اکنون انتخاب شده:
لاویان 24: TPV
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.
لاویان 24
24
نگهداری از چراغها
(خروج 27:20-21)
1خداوند به موسی فرمود: 2«به قوم اسرائیل دستور بده که روغن زیتون خالص را برای چراغهای معبد بیاورند و چراغها همیشه روشن باشند. 3-4هارون هر شامگاه چراغهایی را که در چراغدانهای طلای خالص، که در بیرون پرده مقدّسترین مکان، مقابل صندوق پیمان قرار دارند، با روغن زیتون پُر کند و چراغها را همیشه آماده تا صبح روشن نگه دارد. این قانونی جاودانی برای نسلهای آیندهٔ شماست.
نان مقدّس
5«با دوازده کیلو آرد، دوازده قرص نان بپزید 6و آنها را در دو ردیف شش تایی بر سر میزی که از طلای خالص ساخته شده است و در حضور من قرار دارد، بگذارید. 7بر هر ردیف نان، کُندُر خالص بگذارید تا به عنوان نمونهای از نان بر آتش به حضور من تقدیم کنید 8در آینده در هر سبت نان باید به حضور خداوند تقدیم شود. این وظیفهٔ مردم اسرائیل برای همیشه است. 9این نان به هارون و پسرانش تعلّق دارد، آنها را باید در یکجای مقدّس بخورند، زیرا این هدیه از مقدّسترین هدایایی است که به حضور من تقدیم میشود.»
مجازات کفر گفتن
10-11روزی مردی که پدرش مصری و مادرش یک اسرائیلی به نام شلومیت، دختر دِبری، از طایفهٔ دان بود، با مردی اسرائیلی در اردوگاه به نزاع پرداخت و به خداوند کفر گفت و او را نزد موسی آوردند. 12او را توقیف کردند تا ببینند خواست خداوند برای او چیست.
13خداوند به موسی فرمود: 14«آن مرد را از اردوگاه بیرون ببرید و همهٔ کسانیکه کفر گفتن او را شنیدند دستهای خود را بر او بگذارند و آنگاه تمام قوم اسرائیل او را سنگسار کنند. 15به قوم اسرائیل بگو که هرکسی که به خدای خود کفر بگوید، به سزای عملش برسد و باید بمیرد 16و تمام مردم اسرائیل او را سنگسار کنند. این قانون شامل حال مردم اسرائیل و همچنین بیگانگانی که در بین آنها زندگی میکنند، میشود.
17«هرکسی که مرتکب قتل گردد، باید کشته شود. 18اگر کسی حیوانی را که متعلّق به او نیست بکشد، باید عوض آن را به صاحبش بدهد، جان به عوض جان.
19«هرگاه شخصی به کس دیگری صدمه برساند، باید او هم همان صدمه را ببیند. 20اگر استخوان کسی را بشکند، استخوان او نیز باید شکسته شود. هرگاه کسی چشم شخص دیگری را کور کند، باید چشم خودش هم کور شود. و اگر دندان کسی را بشکند دندان او را نیز بشکنند. هرگاه شخص دیگری را زخمی کند خود او هم باید زخمی شود. 21هرکسی که یک حیوان را بکشد، باید عوض آن را بدهد و اگر شخص دیگری را بکشد، خودش هم کشته شود. 22این قانون برای اسرائیلیها و هم برای بیگانگان است زیرا من خداوند خدای شما هستم.»
23پس موسی اینها را به مردم گفت و آنگاه آن مرد را به بیرون اردوگاه برده، سنگسارش کردند و مردم اسرائیل مطابق فرمان خداوند عمل نمودند.
اکنون انتخاب شده:
:
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.