مزامیر 147

147
ستایش خدای متعال
1خداوند را سپاس باد!
چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم،
ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.
2خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند
و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.
3او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد
و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.
4او تعداد ستارگان را می‌‌داند
و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.
5خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است،
دانش و حکمت او بی‌کران است.
6خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد،
و شریران را سرنگون می‌کند.
7برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید
و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.
8او آسمانها را با ابر می‌پوشاند
و برای زمین باران فراهم می‌سازد
و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.
9به حیوانات خوراک می‌دهد
و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.
10به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد
و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،
11بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند
و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.
12خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم!
خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!
13او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد
و ساکنان تو را برکت می‌دهد.
14او صلح را به مرزهای تو می‌آورد
و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.
15او به زمین فرمان می‌دهد
و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.
16زمین را با لحاف برف می‌پوشاند
و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.
17تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد
و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.
18به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد
و آب جاری می‌گردد.
19کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند
و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد.
20با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند،
زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند.
خداوند را سپاس باد!

اکنون انتخاب شده:

مزامیر 147: TPV

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید