ലൂകഃ 17

17
1ഇതഃ പരം യീശുഃ ശിഷ്യാൻ ഉവാച, വിഘ്നൈരവശ്യമ് ആഗന്തവ്യം കിന്തു വിഘ്നാ യേന ഘടിഷ്യന്തേ തസ്യ ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി|
2ഏതേഷാം ക്ഷുദ്രപ്രാണിനാമ് ഏകസ്യാപി വിഘ്നജനനാത് കണ്ഠബദ്ധപേഷണീകസ്യ തസ്യ സാഗരാഗാധജലേ മജ്ജനം ഭദ്രം|
3യൂയം സ്വേഷു സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത; തവ ഭ്രാതാ യദി തവ കിഞ്ചിദ് അപരാധ്യതി തർഹി തം തർജയ, തേന യദി മനഃ പരിവർത്തയതി തർഹി തം ക്ഷമസ്വ|
4പുനരേകദിനമധ്യേ യദി സ തവ സപ്തകൃത്വോഽപരാധ്യതി കിന്തു സപ്തകൃത്വ ആഗത്യ മനഃ പരിവർത്യ മയാപരാദ്ധമ് ഇതി വദതി തർഹി തം ക്ഷമസ്വ|
5തദാ പ്രേരിതാഃ പ്രഭുമ് അവദൻ അസ്മാകം വിശ്വാസം വർദ്ധയ|
6പ്രഭുരുവാച, യദി യുഷ്മാകം സർഷപൈകപ്രമാണോ വിശ്വാസോസ്തി തർഹി ത്വം സമൂലമുത്പാടിതോ ഭൂത്വാ സമുദ്രേ രോപിതോ ഭവ കഥായാമ് ഏതസ്യാമ് ഏതദുഡുമ്ബരായ കഥിതായാം സ യുഷ്മാകമാജ്ഞാവഹോ ഭവിഷ്യതി|
7അപരം സ്വദാസേ ഹലം വാഹയിത്വാ വാ പശൂൻ ചാരയിത്വാ ക്ഷേത്രാദ് ആഗതേ സതി തം വദതി, ഏഹി ഭോക്തുമുപവിശ, യുഷ്മാകമ് ഏതാദൃശഃ കോസ്തി?
8വരഞ്ച പൂർവ്വം മമ ഖാദ്യമാസാദ്യ യാവദ് ഭുഞ്ജേ പിവാമി ച താവദ് ബദ്ധകടിഃ പരിചര പശ്ചാത് ത്വമപി ഭോക്ഷ്യസേ പാസ്യസി ച കഥാമീദൃശീം കിം ന വക്ഷ്യതി?
9തേന ദാസേന പ്രഭോരാജ്ഞാനുരൂപേ കർമ്മണി കൃതേ പ്രഭുഃ കിം തസ്മിൻ ബാധിതോ ജാതഃ? നേത്ഥം ബുധ്യതേ മയാ|
10ഇത്ഥം നിരൂപിതേഷു സർവ്വകർമ്മസു കൃതേഷു സത്മു യൂയമപീദം വാക്യം വദഥ, വയമ് അനുപകാരിണോ ദാസാ അസ്മാഭിര്യദ്യത്കർത്തവ്യം തന്മാത്രമേവ കൃതം|
11സ യിരൂശാലമി യാത്രാം കുർവ്വൻ ശോമിരോൺഗാലീൽപ്രദേശമധ്യേന ഗച്ഛതി,
12ഏതർഹി കുത്രചിദ് ഗ്രാമേ പ്രവേശമാത്രേ ദശകുഷ്ഠിനസ്തം സാക്ഷാത് കൃത്വാ
13ദൂരേ തിഷ്ഠനത ഉച്ചൈ ർവക്തുമാരേഭിരേ, ഹേ പ്രഭോ യീശോ ദയസ്വാസ്മാൻ|
14തതഃ സ താൻ ദൃഷ്ട്വാ ജഗാദ, യൂയം യാജകാനാം സമീപേ സ്വാൻ ദർശയത, തതസ്തേ ഗച്ഛന്തോ രോഗാത് പരിഷ്കൃതാഃ|
15തദാ തേഷാമേകഃ സ്വം സ്വസ്ഥം ദൃഷ്ട്വാ പ്രോച്ചൈരീശ്വരം ധന്യം വദൻ വ്യാഘുട്യായാതോ യീശോ ർഗുണാനനുവദൻ തച്ചരണാധോഭൂമൗ പപാത;
16സ ചാസീത് ശോമിരോണീ|
17തദാ യീശുരവദത്, ദശജനാഃ കിം ന പരിഷ്കൃതാഃ? തഹ്യന്യേ നവജനാഃ കുത്ര?
18ഈശ്വരം ധന്യം വദന്തമ് ഏനം വിദേശിനം വിനാ കോപ്യന്യോ ന പ്രാപ്യത|
19തദാ സ തമുവാച, ത്വമുത്ഥായ യാഹി വിശ്വാസസ്തേ ത്വാം സ്വസ്ഥം കൃതവാൻ|
20അഥ കദേശ്വരസ്യ രാജത്വം ഭവിഷ്യതീതി ഫിരൂശിഭിഃ പൃഷ്ടേ സ പ്രത്യുവാച, ഈശ്വരസ്യ രാജത്വമ് ഐശ്വര്യ്യദർശനേന ന ഭവിഷ്യതി|
21അത ഏതസ്മിൻ പശ്യ തസ്മിൻ വാ പശ്യ, ഇതി വാക്യം ലോകാ വക്തും ന ശക്ഷ്യന്തി, ഈശ്വരസ്യ രാജത്വം യുഷ്മാകമ് അന്തരേവാസ്തേ|
22തതഃ സ ശിഷ്യാൻ ജഗാദ, യദാ യുഷ്മാഭി ർമനുജസുതസ്യ ദിനമേകം ദ്രഷ്ടുമ് വാഞ്ഛിഷ്യതേ കിന്തു ന ദർശിഷ്യതേ, ഈദൃക്കാല ആയാതി|
23തദാത്ര പശ്യ വാ തത്ര പശ്യേതി വാക്യം ലോകാ വക്ഷ്യന്തി, കിന്തു തേഷാം പശ്ചാത് മാ യാത, മാനുഗച്ഛത ച|
24യതസ്തഡിദ് യഥാകാശൈകദിശ്യുദിയ തദന്യാമപി ദിശം വ്യാപ്യ പ്രകാശതേ തദ്വത് നിജദിനേ മനുജസൂനുഃ പ്രകാശിഷ്യതേ|
25കിന്തു തത്പൂർവ്വം തേനാനേകാനി ദുഃഖാനി ഭോക്തവ്യാന്യേതദ്വർത്തമാനലോകൈശ്ച സോഽവജ്ഞാതവ്യഃ|
26നോഹസ്യ വിദ്യമാനകാലേ യഥാഭവത് മനുഷ്യസൂനോഃ കാലേപി തഥാ ഭവിഷ്യതി|
27യാവത്കാലം നോഹോ മഹാപോതം നാരോഹദ് ആപ്ലാവിവാര്യ്യേത്യ സർവ്വം നാനാശയച്ച താവത്കാലം യഥാ ലോകാ അഭുഞ്ജതാപിവൻ വ്യവഹൻ വ്യവാഹയംശ്ച;
28ഇത്ഥം ലോടോ വർത്തമാനകാലേപി യഥാ ലോകാ ഭോജനപാനക്രയവിക്രയരോപണഗൃഹനിർമ്മാണകർമ്മസു പ്രാവർത്തന്ത,
29കിന്തു യദാ ലോട് സിദോമോ നിർജഗാമ തദാ നഭസഃ സഗന്ധകാഗ്നിവൃഷ്ടി ർഭൂത്വാ സർവ്വം വ്യനാശയത്
30തദ്വൻ മാനവപുത്രപ്രകാശദിനേപി ഭവിഷ്യതി|
31തദാ യദി കശ്ചിദ് ഗൃഹോപരി തിഷ്ഠതി തർഹി സ ഗൃഹമധ്യാത് കിമപി ദ്രവ്യമാനേതുമ് അവരുഹ്യ നൈതു; യശ്ച ക്ഷേത്രേ തിഷ്ഠതി സോപി വ്യാഘുട്യ നായാതു|
32ലോടഃ പത്നീം സ്മരത|
33യഃ പ്രാണാൻ രക്ഷിതും ചേഷ്ടിഷ്യതേ സ പ്രാണാൻ ഹാരയിഷ്യതി യസ്തു പ്രാണാൻ ഹാരയിഷ്യതി സഏവ പ്രാണാൻ രക്ഷിഷ്യതി|
34യുഷ്മാനഹം വച്മി തസ്യാം രാത്രൗ ശയ്യൈകഗതയോ ർലോകയോരേകോ ധാരിഷ്യതേ പരസ്ത്യക്ഷ്യതേ|
35സ്ത്രിയൗ യുഗപത് പേഷണീം വ്യാവർത്തയിഷ്യതസ്തയോരേകാ ധാരിഷ്യതേ പരാത്യക്ഷ്യതേ|
36പുരുഷൗ ക്ഷേത്രേ സ്ഥാസ്യതസ്തയോരേകോ ധാരിഷ്യതേ പരസ്ത്യക്ഷ്യതേ|
37തദാ തേ പപ്രച്ഛുഃ, ഹേ പ്രഭോ കുത്രേത്ഥം ഭവിഷ്യതി? തതഃ സ ഉവാച, യത്ര ശവസ്തിഷ്ഠതി തത്ര ഗൃധ്രാ മിലന്തി|

اکنون انتخاب شده:

ലൂകഃ 17: SANML

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید