Luk 16
16
PENNOD XVI.
Dammeg y goruchwyliwr anghyfiawn. Christ yn ceryddu rhagrith y Pharisai cybyddlyd. Y glwth goludog, a Lazarus y cardottyn.
1AC efe a ddywedodd hefyd wrth ei ddisgyblion, Yr oedd rhyw wr goludog yr hwn oedd ganddo oruchwyliwr; a hwn a gyhuddwyd wrtho, ei fod efe yn afradloni ei ddâ. 2Ac efe a’i galwodd, ac a ddywedodd wrtho, Pa beth yw hyn yr wyf yn ei glywed am danat? dyro gyfrif o’th oruchwyliaeth: canys ni elli fod mwy yn oruchwyliwr. 3A’r goruchwyliwr a ddywedodd ynddo ei hun, Pa beth a wnaf? canys y mae fy arglwydd yn dwyn yr oruchwyliaeth oddi arnaf: cloddio ni’s gallaf, a chardotta sydd gywilyddus gennyf. 4Mi a wn beth a wnaf, fel, pan y’m bwrier allan o’r oruchwyliaeth, y derbyniont fi i’w tai. 5Ac wedi iddo alw atto bob un o ddyledwŷr ei arglwydd, efe a ddywedodd wrth y cyntaf, Pa faint sydd arnat ti o ddyled i’m harglwydd? 6Ac efe a ddywedodd, Can mesur o olew. Ac efe a ddywedodd wrtho, Cymmer yn ol dy ysgrifen, ac eistedd ar frys, ac ysgrifena ddeg a deugain. 7Yna y dywedodd wrth un arall, A pha faint o ddyled sydd arnat tithau? Ac efe a ddywedodd, Can mesur o wenith. Ac efe a ddywedodd wrtho, Cymmer yn ol dy ysgrifen, ac ysgrifena bedwar ugain. 8A’r arglwydd a ganmolodd y goruchwyliwr anghyfiawn, am iddo wneuthur yn gall: oblegyd y mae plant y byd hwn yn gallach yn eu cenhedlaeth nâ phlant y goleuni. 9Ac yr wyf yn dywedyd i chwi, Gwnewch i chwi gyfeillion o’r cyfoeth anghyfiawn: fel, pan fo eisiau arnoch, y’ch derbyniont i’r tragywyddol bebyll. 10Y neb sydd ffyddlon yn y lleiaf, sydd ffyddlon hefyd mewn llawer; a’r neb sydd anghyfiawn yn y lleiaf, sydd anghyfiawn hefyd mewn llawer. 11Am hynny, oni buoch ffyddlon yn y cyfoeth anghyfiawn, pwy a ymddiried i chwi am y gwir olud? 12Ac oni buoch ffyddlon yn yr eiddo arall, pwy a rydd i chwi yr eiddoch eich hun? 13Ni ddichon un gwas wasanaethu dau arglwydd: canys naill ai efe a gasâ y naill, ac a gâr y llall; ai efe a lŷn wrth y naill, ac a ddirmyga y llall: ni ellwch wasanaethu Duw a chyfoeth. 14A’r Pharisai hefyd, y rhai oedd arian-gar, a glywsant y pethau hyn oll, ac a’i gwatwarasant ef. 15Ac efe a ddywedodd wrthynt, Chwi yw y rhai sydd yn eich cyfiawnhâu eich hunain ger bron dynion; eithr Duw a wŷr eich calonnau: canys y peth sydd uchel brîs gyd â dynion, sydd ffiaidd ger bron Duw. 16Y gyfraith a’r prophwydi oedd hyd Ioan: er y pryd hwnnw y pregethir breniniaeth Duw, a phob dyn sydd yn ymwthio iddi. 17A haws yw i nef a daear fyned heibio, nag i un llinell o’r gyfraith ballu. 18Pwy bynnag a ollyngo ymaith ei wraig, ac a briodo un arall, y mae efe yn godinebu; a phwy bynnag a briodo yr hon a ollyngwyd ymaith oddi wrth ei gwr, y mae yntau yn godinebu. 19Yr oedd rhyw wr goludog, ac a wisgid â phorphor a lliain main, ac yr oedd yn gwledda yn gostfawr beunydd: 20Yr oedd hefyd ryw gardottyn, a’i enw Lazarus, yr hwn a fwrid wrth ei borth ef yn gornwydlyd, 21Ac yn deisyf cael ei borthi ar briwsion a syrthiai oddi ar fwrdd y gwr cyfoethog; ond y cŵn a ddaethant, ïe, ac a lyfasant ei gornwydydd ef. 22A bu, i’r cardottyn farw, a’i ddwyn gan yr angylion i fynwes Abraham. A’r goludog hefyd a fu farw, ac a gladdwyd: 23Ac yn y cysgod efe a gododd ei olwg, mewn poenau, ac a ganfu Abraham o hirbell, a Lazarus yn ei fynwes. 24Ac efe a lefodd, ac a ddywedodd, O dad Abraham, trugarhâ wrthyf, a danfon Lazarus, i drochi pen ei fys mewn dwfr, ac i oeri fy nhafod: canys fe a’m poenir yn y fflam hon. 25Ac Abraham a ddywedodd, Ha fab, cofia i ti dderbyn dy wynfyd yn dy fywyd, a Lazarus ei adfyd; ac yn awr y diddenir ef, ac y poenir dithau. 26Ac heb law hyn oll, rhyngom ni a chwithau y sicrhawyd gagendor mawr: fel na allo y rhai a fynnent, dramwy oddi yma attoch chwi; na’r rhai oddi yna, dramwy attom ni. 27Ac efe a ddywedodd, Yr wyf yn attolwg i ti gan hynny, O dad, ddanfon o honot ef i dŷ fy nhad: 28Canys y mae i mi bump o frodyr: fel y tystiolaetho iddynt hwy, rhag dyfod o honynt hwythau hefyd i’r lle poenus hwn. 29Abraham a ddywedodd wrtho, Y mae ganddynt Moses a’r prophwydi; gwrandawant arnynt hwy. 30Yntau a ddywedodd, Nag ê, y tad Abraham: eithr os â un oddi wrth y meirw attynt, hwy a edifarhânt. 31Yna Abraham a ddywedodd wrtho, Oni wrandawant ar Moses eu cynghori a’r prophwydi, ni chredant pe codai un oddi wrth y meirw.
انتخاب شده:
Luk 16: JJCN
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Y Cyfammod Newydd gan John Jones. Argraffwyd gan John Williams, Llundain 1808. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.
Luk 16
16
PENNOD XVI.
Dammeg y goruchwyliwr anghyfiawn. Christ yn ceryddu rhagrith y Pharisai cybyddlyd. Y glwth goludog, a Lazarus y cardottyn.
1AC efe a ddywedodd hefyd wrth ei ddisgyblion, Yr oedd rhyw wr goludog yr hwn oedd ganddo oruchwyliwr; a hwn a gyhuddwyd wrtho, ei fod efe yn afradloni ei ddâ. 2Ac efe a’i galwodd, ac a ddywedodd wrtho, Pa beth yw hyn yr wyf yn ei glywed am danat? dyro gyfrif o’th oruchwyliaeth: canys ni elli fod mwy yn oruchwyliwr. 3A’r goruchwyliwr a ddywedodd ynddo ei hun, Pa beth a wnaf? canys y mae fy arglwydd yn dwyn yr oruchwyliaeth oddi arnaf: cloddio ni’s gallaf, a chardotta sydd gywilyddus gennyf. 4Mi a wn beth a wnaf, fel, pan y’m bwrier allan o’r oruchwyliaeth, y derbyniont fi i’w tai. 5Ac wedi iddo alw atto bob un o ddyledwŷr ei arglwydd, efe a ddywedodd wrth y cyntaf, Pa faint sydd arnat ti o ddyled i’m harglwydd? 6Ac efe a ddywedodd, Can mesur o olew. Ac efe a ddywedodd wrtho, Cymmer yn ol dy ysgrifen, ac eistedd ar frys, ac ysgrifena ddeg a deugain. 7Yna y dywedodd wrth un arall, A pha faint o ddyled sydd arnat tithau? Ac efe a ddywedodd, Can mesur o wenith. Ac efe a ddywedodd wrtho, Cymmer yn ol dy ysgrifen, ac ysgrifena bedwar ugain. 8A’r arglwydd a ganmolodd y goruchwyliwr anghyfiawn, am iddo wneuthur yn gall: oblegyd y mae plant y byd hwn yn gallach yn eu cenhedlaeth nâ phlant y goleuni. 9Ac yr wyf yn dywedyd i chwi, Gwnewch i chwi gyfeillion o’r cyfoeth anghyfiawn: fel, pan fo eisiau arnoch, y’ch derbyniont i’r tragywyddol bebyll. 10Y neb sydd ffyddlon yn y lleiaf, sydd ffyddlon hefyd mewn llawer; a’r neb sydd anghyfiawn yn y lleiaf, sydd anghyfiawn hefyd mewn llawer. 11Am hynny, oni buoch ffyddlon yn y cyfoeth anghyfiawn, pwy a ymddiried i chwi am y gwir olud? 12Ac oni buoch ffyddlon yn yr eiddo arall, pwy a rydd i chwi yr eiddoch eich hun? 13Ni ddichon un gwas wasanaethu dau arglwydd: canys naill ai efe a gasâ y naill, ac a gâr y llall; ai efe a lŷn wrth y naill, ac a ddirmyga y llall: ni ellwch wasanaethu Duw a chyfoeth. 14A’r Pharisai hefyd, y rhai oedd arian-gar, a glywsant y pethau hyn oll, ac a’i gwatwarasant ef. 15Ac efe a ddywedodd wrthynt, Chwi yw y rhai sydd yn eich cyfiawnhâu eich hunain ger bron dynion; eithr Duw a wŷr eich calonnau: canys y peth sydd uchel brîs gyd â dynion, sydd ffiaidd ger bron Duw. 16Y gyfraith a’r prophwydi oedd hyd Ioan: er y pryd hwnnw y pregethir breniniaeth Duw, a phob dyn sydd yn ymwthio iddi. 17A haws yw i nef a daear fyned heibio, nag i un llinell o’r gyfraith ballu. 18Pwy bynnag a ollyngo ymaith ei wraig, ac a briodo un arall, y mae efe yn godinebu; a phwy bynnag a briodo yr hon a ollyngwyd ymaith oddi wrth ei gwr, y mae yntau yn godinebu. 19Yr oedd rhyw wr goludog, ac a wisgid â phorphor a lliain main, ac yr oedd yn gwledda yn gostfawr beunydd: 20Yr oedd hefyd ryw gardottyn, a’i enw Lazarus, yr hwn a fwrid wrth ei borth ef yn gornwydlyd, 21Ac yn deisyf cael ei borthi ar briwsion a syrthiai oddi ar fwrdd y gwr cyfoethog; ond y cŵn a ddaethant, ïe, ac a lyfasant ei gornwydydd ef. 22A bu, i’r cardottyn farw, a’i ddwyn gan yr angylion i fynwes Abraham. A’r goludog hefyd a fu farw, ac a gladdwyd: 23Ac yn y cysgod efe a gododd ei olwg, mewn poenau, ac a ganfu Abraham o hirbell, a Lazarus yn ei fynwes. 24Ac efe a lefodd, ac a ddywedodd, O dad Abraham, trugarhâ wrthyf, a danfon Lazarus, i drochi pen ei fys mewn dwfr, ac i oeri fy nhafod: canys fe a’m poenir yn y fflam hon. 25Ac Abraham a ddywedodd, Ha fab, cofia i ti dderbyn dy wynfyd yn dy fywyd, a Lazarus ei adfyd; ac yn awr y diddenir ef, ac y poenir dithau. 26Ac heb law hyn oll, rhyngom ni a chwithau y sicrhawyd gagendor mawr: fel na allo y rhai a fynnent, dramwy oddi yma attoch chwi; na’r rhai oddi yna, dramwy attom ni. 27Ac efe a ddywedodd, Yr wyf yn attolwg i ti gan hynny, O dad, ddanfon o honot ef i dŷ fy nhad: 28Canys y mae i mi bump o frodyr: fel y tystiolaetho iddynt hwy, rhag dyfod o honynt hwythau hefyd i’r lle poenus hwn. 29Abraham a ddywedodd wrtho, Y mae ganddynt Moses a’r prophwydi; gwrandawant arnynt hwy. 30Yntau a ddywedodd, Nag ê, y tad Abraham: eithr os â un oddi wrth y meirw attynt, hwy a edifarhânt. 31Yna Abraham a ddywedodd wrtho, Oni wrandawant ar Moses eu cynghori a’r prophwydi, ni chredant pe codai un oddi wrth y meirw.
انتخاب شده:
:
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Y Cyfammod Newydd gan John Jones. Argraffwyd gan John Williams, Llundain 1808. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.